Το ταξίδι ξεκινάει από τον συνοριακό σταθμό με την πρώην Γιουγκοσλαβία. Από εκεί η παρέα θα κατέβει οδικώς στην Αθήνα και τα νησιά του Αργοσαρωνικού.

Ο τουρίστας από τη βόρεια Ευρώπη κρατά στα χέρια του μια κινηματογραφική μηχανή των 8mm και καταγράφει τα πιο σημαντικά σημεία. Βρισκόμαστε στο 1965.

Εκείνη τη χρονιά επισκέφθηκαν την χώρα μας 976 χιλιάδες τουρίστες. Οι περισσότεροι ήταν Αμερικανοί (172 χιλιάδες), Γερμανοί (100 χιλ), Άγγλοι (84 χιλ) και Γάλλοι (80 χιλ). Έντονη ήταν η παρουσία των Γιουγκοσλάβων (45 χιλ) και των Ιταλών (43 χιλ).

Το ταξίδι ξεκινά...

Πρέπει να βάλουμε βενζίνη γιατί η απόσταση μέχρι την Αθήνα είναι μεγάλη. Στην Ελλάδα του ΄60 η mobil είναι η κυρίαρχη εταιρεία καυσίμων. Η άλλη ήταν η Esso. Το πετρέλαιο τότε είχε 3,5  δραχμές το λίτρο

Επόμενος σταθμός, Θεσσαλονίκη. Μια ζωντανή πόλη με μεγάλη κίνηση. Πεινάσαμε

Το υπαίθριο ψητοπωλείο είναι ότι πρέπει για την πείνα και το σουβλάκι είναι ένα εξαίσιο έδεσμα

Ξαναβγήκαμε στην εθνική οδό. Στο δρόμο συναντήσαμε πολλούς «Σκαραβαίους»

Είδαμε πολλούς σταματημένους και κάναμε στάση για ξεμούδιασμα στον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Η σημερινή παράκαμψη τον έφερε σε αφάνεια

Φτάσαμε βράδυ στην Αθήνα…Να” χαμε μια μακαρονάδα. Αύριο θα πάμε βόλτα στην αγορά

Στην Αθήνα λούστροι και λαχειοπώλες περιμένουν το πελάτη στην πιάτσα

Ντονέρ στην αγορά. Οι κυρίες πείνασαν και με τις δραχμές τους ικανοποίησαν την πείνα τους. Το 1965 το ένα κιλό μοσχαρίσιο κρέας είχε 40 δραχμές!

Ο νεαρός πωλητής σε κατάστημα αλλαντικών μας χαιρετά στρατιωτικά. Σήμερα θα είναι αφεντικό

Στην Ελλάδα του ’65 υπήρχαν 13 χιλιάδες κοινόχρηστα τηλέφωνα για την εξυπηρέτηση του κοινού! Ήταν μια αναγκαιότητα της εποχής καθώς τότε η προσωπική τηλεφωνική γραμμή ήταν δυσεύρετη και αποτελούσε ιδιαίτερο «περιουσιακό» στοιχείο. Εκείνη την χρονιά οι κάτοχοι δεν ξεπερνούσαν τους 500 χιλιάδες σε όλη την επικράτεια.

Στο περίπτερο βρήκαμε κοινόχρηστο τηλέφωνο. Οι γραμμές είναι περιζήτητες και η επικοινωνία θέλει υπομονή. Στην Ελλάδα του ’65 υπήρχαν 13 χιλιάδες κοινόχρηστα τηλέφωνα

Σφουγγαράδες γυρίζουν όλο το κέντρο. Ακόμα τα νησιά προμηθεύουν την Αθήνα με το παραδοσιακό προϊόν τους

Έξω από τη «Μεγάλη Βρετανία». Το προσωπικό φορά στολές βικτωριανής εποχής. Ο σφουγγαράς δεν παραξενεύεται και συνεχίζει το δρόμο του. Οι Vips προτιμούν την Πλατεία Συντάγματος

Οι τσολιάδες της προεδρικής φρουράς επιστρέφουν στη βάση τους

Τα ελληνικά μουσεία και τα αρχαιολογικά αξιοθέατα της εποχής έφεραν περίπου 30 εκατομμύρια δραχμές στα δημόσια ταμεία του 1965. Τα μουσεία υποδέχτηκαν 1, 6 εκατομμύρια επισκέπτες, ενώ οι αρχαιολογικοί χώροι, όπως η Ακρόπολη, το Σούνιο, η Αφαία στην Αίγινα, άνοιξαν τις πόρτες τους για 1,8 εκατ. ανθρώπους.

Στο Σούνιο η θέα ήταν μαγευτική αλλά μας έκανε λίγο συννεφιά

Η Ακρόπολη στη αιώνια θέση της και ο Παρθενώνας χωρίς σκαλωσιές. Οι εργασίες αναστήλωσης ήρθαν μετά

Οι πλανόδιοι φωτογράφοι φορούσαν λευκές ρόμπες σαν αυτές του κρεοπώλη. Εντελώς αταίριαστη εμφάνιση, αλλά οι πόζες ήταν υπέροχες

Μεγέθη μεγάλα για την εποχή, αλλά υποδεέστερα συγκρινόμενα με τη σημερινή εποχή. Για παράδειγμα, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης στα πρώτα του γενέθλια, στις 20 Ιουνίου 2010 έσπασε το φράγμα των δύο εκατομμυρίων επισκεπτών!

Το 2014 πάνω από 4 εκατ. τουρίστες επισκέφθηκαν τα μουσεία μας και κοντά στα 10 εκατ. τους αρχαιολογικούς χώρους στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα: Κνωσσό, Φαιστό, Επίδαυρο, Μυστρά , Δελφούς, Κόρινθο, Ρόδο κλπ Τα έσοδα έφτασαν τα 54.663.545 ευρώ!

Το ταξίδι τελείωσε. Θα ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα, γιατί μας μάγεψε ο τόπος και οι άνθρωποι.