Στις 28 Αυγούστου του 1939 η Μόνα Λίζα, τυλιγμένη σε χαρτί εγκατέλειψε το Μουσείο του Λούβρου. Λίγο αργότερα, στις 3 Σεπτεμβρίου, καθώς ο πόλεμος είχε ήδη κηρυχθεί ελήφθη η κρίσιμη απόφαση: Τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του μουσείου έπρεπε και αυτά να φυγαδευτούν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το αριστούργημα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι μεταφέρθηκε συνολικά πέντε φορές πριν κατορθώσει να επιστρέψει ασφαλής στο μουσείο. Ηταν ένα απίστευτο, μοναδικό ταξίδι στην ιστορία της τέχνης.
3.690 πίνακες, γλυπτά και αντικείμενα τέχνης μπήκαν μέσα σε ειδικά κουτιά και άρχισαν το ταξίδι της φυγής, με τα επίσημα στοιχεία του μουσείου του Λούβρου να λένε πως χρειάστηκε να γίνουν 37 αποστολές με κονβόι για να φύγουν εκτός πόλης προς τη γαλλική εξοχή, σε κάστρα και μονές που κρίθηκαν ασφαλή.
Οι φωτογραφίες εκείνης της εποχής είναι συγκλονιστικές: Η Νίκη της Σαμοθράκης λίγο πριν σταλεί στο Château de Valençay, η Αφροδίτη της Μήλου ή η Μόνα Λίζα που ακολούθησε την εξής εκπληκτική διαδρομή: Chambord, μετά Louvigny, μετά στο Αββαείό του Loc Dieu, στο Μουσείο του Montauban και τέλος στο Montal. Ο τότε διευθυντής του Μουσείου του Λούβρου Jaques Jaujard επέβλεψε αυτή την πρωτοφανή στην ιστορία μεταφορά, ενώ η απειλή του πολέμου έπνιγε μέρα με μέρα το Παρίσι.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου το Μουσείου του Λούβρου άρχισε να λειτουργεί ξανά τον Σεπτέμβρη του 1940 με εντολή των Γερμανών. Επρόκειτο βέβαια για ένα συμβολικό, μερικό άνοιγμα του μουσείου, με τα σημάδια του πολέμου εμφανή από τους εισβολείς που προκάλεσαν πολλές ζημιές.