Μπορεί σε ορισμένα ζητήματα να υπήρξε κάποια πρόοδος, όμως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και αυτές είναι ικανές να τινάξουν τα πάντα στον αέρα.
Πολλά θα κριθούν από το ύψος των πλεονασμάτων και αυτά είναι που θα κρίνουν τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά και τις απαιτήσεις του, όμως και σε αυτό το επίπεδο είναι τα πάντα ανοιχτά καθώς πριν την εαρινή σύνοδο 21 με 23 του μήνα δεν πρόκειται να φανεί η πρόθεση της κυβέρνησης Τραμπ…
Μ’ άλλα λόγια για ακόμη μια φορά το ζήτημα εκτός από οικονομικό είναι και άκρως πολιτικό. Σε όλα τα επίπεδα ακόμη και σε ζητήματα τα οποία στη βάση τους έχουν συμφωνηθεί υπάρχει ο πολιτικός παράγοντας που τα αφήνει ακόμη ανοιχτά και μαζί καθυστερούν την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Κάπως έτσι μικρή είναι η πρόοδος στο επίπεδο των συντάξεων καθώς το ΔΝΤ επιμένει στην πλήρη περικοπή της προσωπικής διαφοράς πριν το 2020 και ακόμη και εάν η χώρα βρίσκεται εντός στόχων για τα πλεονάσματα. Το Ταμείο επιμένει ότι τα Ασφαλιστικά Ταμεία της χώρας έχουν ανάγκη την ανάσα των 1,8 δισ. από τις περικοπές μέσω προσωπικής διαφοράς. Απ’ την ελληνική πλευρά επιχειρείται να παραμείνουν τα ποσά ως έχουν για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και έτσι η απόφαση θα είναι στο τέλος πολιτική…
Ακόμη και στο αφορολόγητο, που “έκλεισε” στα βασικά χαρακτηριστικά του και θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η περικοπή του, φαίνεται ότι το ζήτημα δεν έχει κλείσει καθώς πρέπει να αποφασιστεί παράλληλα και το ύψος των μειώσεων τον χαμηλών φορολογικών συντελεστών, όπως θέλει η ελληνική πλευρά ή των υψηλών συντελεστών όπως επιθυμεί το ΔΝΤ. Για την ελληνική πλευρά θα ήταν ανοιχτό προς συζήτηση ακόμη και να πέσει το αφορολόγητο κάτω από τις 6.000 ευρώ εάν επρόκειτο ταυτόχρονα να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές για όσους έχουν χαμηλούς μισθούς και συντάξεις. Αυτό θα κάνει την ψήφιση του μέτρου πιο εύκολη. Το ζήτημα δηλαδή είναι και εδώ καθαρά πολιτικό.
Πολιτικό ή μη το θέμα του αφορολόγητου για τους φορολογούμενους θα έχει μόνο δυσάρεστα αποτελέσματα.

Η μείωση του αφορολόγητου σημαίνει παρακράτηση φόρου 220 ευρώ για κάθε 1000 ευρώ ετήσιων αποδοχών πάνω από τα 5.900 . Αν ο συντελεστής στο πρώτο κλιμάκιο εισοδήματος παραμείνει στο 22% οδηγεί σε επιβαρύνσεις από 220 ως και 602 ευρώ τους φορολογούμενους με εισοδήματα ως και 10.000 ευρώ.

Με αφορολόγητο στα 8.636 και εισόδημα 10.000 ευρώ, ένας μισθωτός χωρίς παιδιά σήμερα επιβαρύνεται με φόρο εισοδήματος 300 ευρώ. Με αφορολόγητο 5.900 ευρώ, ο ίδιος μισθωτός θα κληθεί να πληρώσει φόρο 902 ευρώ ή 602 περισσότερα.

Στα 7.000 ευρώ η επιβάρυνση είναι 242 ευρώ, στα 8.000 αγγίζει τα 572 ευρώ, στα 9.000 ευρώ η επιβάρυνση παγιώνεται στα 602 ευρώ.