Η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, λένε οι περισσότεροι Τούρκοι σε νέα δημοσκόπηση, την οποία πασάρουν τα τουρκικά ΜΜΕ.

Το 71% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η Τουρκία πρέπει να ξεκινήσει την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, ενώ το 72% δεν πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ θα υπερασπιζόταν την Τουρκία σε περίπτωση επίθεσης.

Πρόκειται για τουρκικά τσαλιμάκια για να πιέσουν τις ΗΠΑ, και ειδικά τον Τραμπ, να δώσει τα F-35 στην χώρα για αρχή, και αργότερα να εγκρίνει τον εξοπλισμό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με πυρηνικά όπλα, για να απειλούν προφανώς καλύτερα οι Τούρκοι τον Ελληνισμό και τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.  

Περαστικά μας! Λαθρομετανάστες γλεντούν σαν σε πάρτι, με χορούς και τραγούδια στη Σάμο (βίντεο)

Οι περισσότεροι Τούρκοι λένε ότι η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα σε νέα δημοσκόπηση 
Παρόλο που η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει καμία πρόθεση να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, οι ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν έχουν τρομάξει την Τουρκία, αναφέρει αραβικό ΜΜΕ.

Μια πρόσφατη έρευνα στην Τουρκία αποκαλύπτει μια σημαντική μετατόπιση της κοινής γνώμης σχετικά με τα πυρηνικά όπλα, με την πλειοψηφία των ερωτηθέντων να υποστηρίζει πλέον την ανάπτυξή τους σε απάντηση στις αυξημένες περιφερειακές εντάσεις, ιδίως μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν τον περασμένο μήνα. 

Η δημοσκόπηση, που διεξήχθη από την Research Istanbul μεταξύ 1-5 Ιουλίου, διεξήχθη σε 2.000 άτομα σε εθνικό επίπεδο. 

Τα ευρήματά της υπογραμμίζουν την αυξανόμενη ανασφάλεια μεταξύ των Τούρκων πολιτών σχετικά με την εθνική άμυνα και την ικανότητα της Τουρκίας να αντιμετωπίζει πιθανές απειλές. 

Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT) από το 1979, η οποία απαγορεύει νομικά στην Άγκυρα να αναπτύσσει, να αποκτά ή να δοκιμάζει πυρηνικά όπλα, το 71% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η Τουρκία θα πρέπει να αρχίσει να αναπτύσσει τέτοια όπλα, με μόνο το 18% να είναι αντίθετο. 

Ενώ η τουρκική κυβέρνηση έχει κάνει μεγάλες επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια, η εμπιστοσύνη του κοινού σχετικά με τα συστήματα αεράμυνας παραμένει χαμηλή. Σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες αμφιβάλλουν για την αποτελεσματικότητα των συστημάτων αεράμυνας της Τουρκίας σε περίπτωση επίθεσης.

προλογίζει αυτό που θα γίνει η Τουρκία στην προσπάθεια της να αποκτήσει ηγεμονική ισχύ στην ευρύτερη περιοχή, και δεν είναι άλλο από την απόκτηση πυρηνικών κεφαλών για τα πολλά είδη των βαλλιστικών της πυραύλων.

" Στην Τουρκία, οι πυρηνικές βόμβες των ΗΠΑ παραμένουν υπό τον αυστηρό έλεγχο της Ουάσιγκτον, αλλά οι γεωπολιτικές εντάσεις και κάποια δυσπιστία προς την Τουρκία μεταξύ των δυτικών εταίρων, που προκαλούνται από ανεξάρτητες κινήσεις όπως η απόκτηση των ρωσικών S-400, τροφοδοτούν τη συζήτηση για το μέλλον αυτού του οπλοστασίου. 

Οι ΗΠΑ αποθηκεύουν περίπου 50 πυρηνικές βόμβες B61 στην Αεροπορική Βάση Ιντσιρλίκ, απομεινάρια του Ψυχρού Πολέμου, στο πλαίσιο του προγράμματος κοινής χρήσης πυρηνικών όπλων του ΝΑΤΟ. 

Οι βόμβες βρίσκονται υπό το άγρυπνο βλέμμα της 39ης ειδικής Ομάδας Ασφάλειας Συστημάτων Οπλισμού του αμερικανικού στρατού.

Αποθηκευμένες σε ενισχυμένα  υπόγεια καταφύγια, οι βόμβες είναι εξοπλισμένες με εξελιγμένα συστήματα ασφαλείας γνωστά ως Συνδέσεις Επιτρεπόμενης Δράσης,  12ψήφιους κωδικούς γνωστούς μόνο στο Πεντάγωνο. 
Χωρίς αυτούς τους κωδικούς, οι βόμβες είναι νεκρό μέταλλο, μακριά από τα τουρκικά χέρια. 

Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία κάποτε είχε εκπαιδευτεί να εμπλέκεται σε αποστολές, που θα απαιτούσαν την μεταφορά αυτών των βομβών σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης, αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ​​Τουρκία έχει χάσει τα αεροσκάφη και τους πιλότους που είχαν πιστοποιηθεί για  αποστολές πυρηνικής κρούσης.

Σήμερα, μόνο αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη μπορούν να μεταφέρουν αυτές τις βόμβες στον αέρα, σε περίπτωση που θα έρθει η ώρα μιας πυρηνικής σύγκρουσης. 

Η Ουάσινγκτον διατηρεί τον πλήρη έλεγχο του πυρηνικού της οπλοστασίου στην Τουρκία, αφήνοντας την Άγκυρα σε ρόλο παρατηρητή στο δικό της έδαφος. 

Οι Πυρηνικές Φιλοδοξίες της Τουρκίας 

Η Τουρκία, η οποία υπέγραψε τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων το 1980, και χει δεσμευτεί επίσημα να μην αναπτύξει πυρηνικά όπλα.

Ωστόσο, οι σκιές του παρελθόντος και η ρητορική του παρόντος ( από το καθεστώς Ερντογάν) εγείρουν πολλά ερωτήματα. 

Την δεκαετία του 1960, στην αυγή της πυρηνικής εποχής, ορισμένοι Τούρκοι Αξιωματούχοι, είχαν εξετάσει το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν τη δική τους ατομική βόμβα, αλλά η έλλειψη τεχνολογίας και πολιτικής βούλησης διέκοψε απότομα αυτά τα πυρηνικά σχέδια. 

Τα τελευταία χρόνια, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν έχει επανειλημμένα εκφράσει δυσαρέσκεια για το παγκόσμιο πυρηνικό status quo. 

Το 2019, δήλωσε ανοιχτά ότι ήταν άδικο για ορισμένες χώρες να έχουν πυρηνικά όπλα, ενώ στην Τουρκία απαγορεύεται να το πράξει. 

Αυτά τα λόγια, που ειπώθηκαν από το βήμα, προκάλεσαν συναγερμό στη Δύση. Ωστόσο, δεν υπάρχουν στοιχεία για ενεργό πυρηνικό πρόγραμμα στην Τουρκία.

Η Τουρκία διαθέτει μόνο μικρούς ερευνητικούς αντιδραστήρες που δεν είναι ικανοί να παράγουν πλουτώνιο κατάλληλης  ποιότητας, και οι υποχρεώσεις της βάσει της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου με τον ΔΟΑΕ απαιτούν αυστηρούς ελέγχους και άμεση πρόσβαση με επιθεώρηση σε περίπτωση της παραμικρής υποψίας, [για παράδειγμα, η συμφωνία για την αγορά μεταλλεύματος ουρανίου μέσω του Νίγηρα, το οποίο είναι απαραίτητο για τον εμπλουτισμό. 

Η Τουρκία και ο Νίγηρας δεν υποχρεούνται νομικά να δηλώνουν την εισαγωγή και εξαγωγή μεταλλεύματος ουρανίου. 

Η ρητορική του Ερντογάν μπορεί να αποτελεί μια προσπάθεια να ενισχύσει την εικόνα της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης, αλλά αφήνει περιθώρια για εικασίες σχετικά με τις μακροπρόθεσμες προθέσεις της.
Ο πυρηνικός σταθμός στο Ακούγιου, είναι η τέλεια ευκαιρία για την Άγκυρα.

Η Rosatom ελέγχει τον κύκλο καυσίμου του πυρηνικού σταθμού, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα χρήσης των υλικών για στρατιωτικούς σκοπούς. 

Ωστόσο, οι Τούρκοι μηχανικοί που εργάζονται στο εργοστάσιο αποκτούν πολύτιμη εμπειρία που θα μπορούσε θεωρητικά να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς στο μέλλον. Αυτό αποτελεί ανησυχία, αν και προς το παρόν τέτοια σενάρια παραμένουν εικασίες. 

Η ιστορία της πυρηνικής διπλωματίας στην περιοχή είναι μια λεπτή ισορροπία μεταξύ ελέγχου, φιλοδοξίας και δυσπιστίας. 

Οι υπαινιγμοί του Ιράν για παραχωρήσεις στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να αλλάξουν την ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, αλλά η ειλικρίνεια όλων των μερών στην κλιμάκωση δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί. 

Τα τουρκικά όνειρα για πυρηνική ενέργεια, μέχρι στιγμής μόνο ρητορικά, συγκρούονται με την πραγματικότητα των διεθνών υποχρεώσεων και των τεχνικών περιορισμών”, κατέληγε η ίδια.

Ο Ερντογάν, βλέποντας τι ακριβώς παθαίνει το Ιράν, κατανοεί σε βάθος ότι έρχεται και η δική του σειρά, εκτός και αν η δύση απλά αναμένει να φύγει από την εξουσία ο ίδιος, αλλάζοντας το τουρκικό καθεστώς.

Επειδή όμως το καθεστώς Ερντογάν, κυβερνά αδιαλείπτως την χώρα από το 2001, έχει δημιουργηθεί ένας τεράστιος, πολύπλοκος, μυστικός “ στρατός” του ίδιου, που ελέγχει την χώρα.

Έχει γαλουχηθεί μια  ολόκληρη γενιά με τα ακραία ισλαμικά ιδεώδη του Ερντογάν, για τουρκική Ιερουσαλήμ, Αιγαίο, Ένα έθνος τέσσερα κράτη, και πολλά άλλα τα οποία τον καθιστούν και ρυθμιστή του επόμενου ηγέτη της χώρας.