Ένα μικρό ρομποτικό αντικείμενο με τη μορφή χελώνας που κάθεται ακίνητο στο έδαφος του Άρη, μας έχει προσφέρει ανεκτίμητα δεδομένα για την εσωτερική δομή του Κόκκινου Πλανήτη.
Το Mars InSight lander έχει ανιχνεύσει 733 σεισμούς και χρησιμοποιώντας 35 από αυτούς δημιούργησε μία λεπτομερή εικόνα του φλοιού, του μανδύα και του πυρήνα του Άρη.
Οι επιστήμονες χρειάστηκαν εκατοντάδες χρόνια για να μετρήσουν τον πυρήνα της Γης. Μετά τις αποστολές Apollo, χρειάστηκαν 40 χρόνια για να μετρήσουν τον πυρήνα της Σελήνης. Το InSight χρειάστηκε μόλις δύο χρόνια για να μετρήσει τον πυρήνα του Άρη.
Μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε πως ο Άρης δεν ήταν ιδιαίτερα δραστήριος γεωλογικά. Δεν έχει τεκτονικές πλάκες και παρόλο που υπάρχουν αρχαίες ηφαιστειακές περιοχές, δεν έχει διαπιστωθεί ηφαιστειακή δραστηριότητα, ενώ δε διαθέτει και ένα παγκόσμιο μαγνητικό πεδίο όπως η Γη. Ωστόσο πρόσφατες παρατηρήσεις αποκάλυψαν πως ο πλανήτης δεν είναι τόσο νεκρός όσο νομίζαμε και τον Απρίλιο του 2019, το InSight εντόπισε τους πρώτους σεισμούς.
Τα απευθείας σεισμικά κύματα ενός σεισμού είναι σαν τον ήχο των φωνών μας στο βουνό. Παράγουν ηχώ. Και αυτή η ηχώ αντανακλάται στον πυρήνα, στο φλοιό, στο μανδύα, ακόμα και στην επιφάνεια του Άρη.
Το πρώτο paper ασχολείται με το πάχος του φλοιού και βρήκε πως κατά μέσω όρο ο φλοιός είναι 24-72 χιλιόμετρα, ενώ αποτελείται από τουλάχιστον δύο επίπεδα, με το πάνω να είναι απροσδόκητα πορώδες.
Το δεύτερο paper ασχολείται με το μανδύα, ο οποίος αποτελείται από ένα επίπεδο πετρωμάτων (η Γη έχει δύο) με τη λιθόσφαιρα να επεκτείνεται στα 400-600 χιλιόμετρα (ενώ η Γη έχει 100 χιλιόμετρα). Τόσο ο φλοιός όσο και ο μανδύας είναι πλούσιοι σε ραδιενεργά υλικά.
Το τρίτο paper αφορά τον πυρήνα, ο οποίος είναι πολύ μεγαλύτερος από ότι περιμέναμε. Έχει μία ακτίνα 1.830 χιλιομέτρων ξεπερνώντας το μισό της πλανητικής ακτίνας των 3.390 χιλιομέτρων. Ο πυρήνας είναι υγρός και παρά το μεγάλο μέγεθός του έχει μικρότερη πυκνότητα από ότι νομίζαμε. Επομένως έχει ελαφρύτερα στοιχεία όπως θείο, οξυγόνο, άνθρακα και υδρογόνο μαζί με τα αναμενόμενα σίδηρο και νικέλιο.
Οι πληροφορίες αυτές θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πώς έχασε το μαγνητικό του πεδίο ο Άρης, γεγονός που με τη σειρά του θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς πίσω από τα πλανητικά δυναμό και μαγνητικά πεδία γενικότερα, ακόμα και αυτό της Γης.
