Του Άγγελου Ρούσου

Χθες το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ αποκάλυψε πρώτο τις νέες εκκλησιολογικές και την επίθεση σε όσους αντιδρούν στα σχέδιά του.

Διαβάζοντας αναλυτικότερα την ομιλία του στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών οφείλουμε να σταθούμε σε ένα σημείο που κατά την άποψή μας χρήζει προσοχής και ανάλυσης.

Και δεν είναι άλλο από τις αναφορές του στο ζήτμα της αυτοκεφαλίας.

Σχολιάζοντας, λοιπόν, τους λόγους για τους οποίους συνεκλήθη η Σύνοδος του Κολυμπαρίου επισήμανε πως αυτό έγινε μεταξύ άλλων και “από την ανάγκη διευθέτησης εσωτερικών θεμάτων της Ορθόδοξης Εκκλησίας”.

Και βρήκε την ευκαιρία να αναφερθεί στα ζητήματα αυτοκεφαλίας λέγοντας: «Αυτά τα θέματα προέκυψαν κυρίως ως αποτέλεσμα του συστήματος της κανονικής δομής μέσα στην Εκκλησία μας, που περιλαμβάνει πολλές τοπικές αυτοκέφαλες Εκκλησίες, με κάθε μια από αυτές να ρυθμίζει ελεύθερα τις δικές του υποθέσεις με δικές της αποφάσεις. Αυτό μερικές φορές καθιστά δύσκολη την μαρτυρία της Εκκλησίας «με ένα στόμα και μία καρδιά» στον σύγχρονο κόσμο, δημιουργώντας σύγχυση και σύγκρουση που θολώνει την εικόνα της ενότητάς της. Το σύστημα της Αυτοκεφαλίας έχει τις ρίζες του στην πρώιμη Εκκλησία, με τη μορφή των πέντε αρχαίων πατριαρχείων – δηλαδή της Ρώμης, της Κωνσταντινούπολης, της Αλεξάνδρειας, της Αντιόχειας και της Ιερουσαλήμ – γνωστή ως Πενταρχία, η αρμονία της οποίας αποτελούσε την υπέρτατη εκδήλωση της ενότητας της Εκκλησίας εκπεφρασμένη στις Συνόδους. Ενώ αυτή η δομή είναι, στα μάτια μας, κανονικά και εκκλησιολογικά σωστή, ο κίνδυνος της μετατροπής της σε ένα είδος «ομοσπονδίας Εκκλησιών», όπως συχνά φαίνεται στο εξωτερικό, παραμένει. Σε μια τέτοια περίπτωση, καθεμιά από τις Εκκλησίες προωθεί τα δικά της συμφέροντα και τις φιλοδοξίες – που δεν είναι πάντα αυστηρά εκκλησιαστικού χαρακτήρα – και αυτό καθιστά αναγκαία την εφαρμογή της συνοδικότητας.

Η ατροφία του συνοδιακού θεσμού σε πανορθόδοξο επίπεδο συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός αισθήματος αυτάρκειας μέσα στις επιμέρους Εκκλησίες και με τη σειρά του οδηγεί σε ενδοσκοπικές και αυτο-απορροφημένες τάσεις. Για το λόγο αυτό, αν το συνοδικό σύστημα είναι γενικά υποχρεωτικό στη ζωή της Εκκλησίας, το σύστημα της Αυτοκεφαλίας καθιστά ακόμη πιο υποχρεωτική την προστασία και έκφραση της ενότητάς του”.

Με λίγα λόγια ο κ. Βαρθολομαίος ζητάει αυτοκεφαλία αλα καρτ…. Δηλαδή Εκκλησίες που ναι μεν να ρυθμίζουν οι ίδιες τα θεματά τους αλλά να υπακούουν στις βουλές του Φαναρίου…

Η δε αιχμή για τους Ρώσους είναι εξόφθαλμη όταν αναφέρει τα ιστορικά Πατριαρχεία, χωρίς βέβαια το ρωσικόμ και όταν λέει πως καθεμιά από τις Εκκλησίες προωθεί τα δικά της συμφέροντα και τις φιλοδοξίες που δεν είναι πάντα αυστηρά εκκλησιαστικού χαρακτήρα.

Μετά κι από αυτό αναρωτιέται κανείς αν ο οικουμενισμός έχει θολώσει τόσο πολύ την κρίση του Οικουμενικού Πατριάρχη που έχει αποφασίσει να προχωρήσει τόσο μόνος του με τα εξαπτερυγά του αφήνοντας πίσω όχι μόνο ανυπάκουους ιερείς και πιστούς αλλά και ολόκληρες αυτοκέφαλες Εκκλησίες;;;

Χθες το βράδυ πάντως μίλησε και σε παπικό ναό του Αγίου Νικολάου, μετά τη διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο του Φριβούργου