Το σπίτι της αγαπημένης ηθοποιού Τιτίκας Σαριγκούλη καταστράφηκε από την πυρκαγία. Ανάμεσα στα αποκαΐδια και στις αναμνήσεις της ηθοποιού που έγιναν στάχτες στέκει κάτι που μοιάζει με θεόσταλτο σημάδι.
Σε ένα από τα παράθυρα του σπιτιού που κάηκε ολοσχερώς, όπως και δεκάδες άλλα εκεί γύρω, έχει σχηματιστεί ένας σταυρός! Το σημάδι του Θεού μοιάζει σαν αχτίδα αισιοδοξίας, φαντάζει σαν ένας καλός οιωνός για το μέλλον όχι μόνο για τον συγκεκριμένο χώρο, αλλά και για όλη την πληγείσα περιοχή, που προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της.
Και να φανταστείτε ότι αυτό το σημάδι εμφανίστηκε στο σπίτι μιας γυναίκας που, ως παλιά κομμουνίστρια, αντιμετωπίζει με δυσπιστία φαινόμενα που σχετίζονται με τη θρησκεία και την πίστη! Κι όμως αυτό το περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε δεκάδες άλλα περιστατικά στην περιοχή, όπως εικονοστάσια που δεν τα άγγιξε η φωτιά και ιερές εικόνες μέσα σε σπίτια, που έμειναν ανέγγιχτες από τη μανία της πυρκαγιάς.
Ωστόσο, η Τιτίκα Σαριγκούλη έχει μια άγνωστη πνευματική σχέση με τον γέροντα Χαλκηδόνος Αθανάσιο.
«Είναι ο μοναδικός άντρας που μου χάρισε δαχτυλίδι. Μιλάω, φυσικά, για το ιερό δαχτυλίδι της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, το μοναδικό που φόρεσα στη ζωή μου και δεν το βγάζω στιγμή από το χέρι μου» είχε αποκαλύψει χαρακτηριστικά στην «Espresso» το 2015.
Η «αθυρόστομη» γιαγιά της TV μένει σε αυτό το σπίτι από το 1971, όταν πέθανε ο πατέρας της, ο οποίος το είχε φτιάξει χρόνια πριν. Το επισκέπτεται χειμώνα καλοκαίρι (παλιότερα με το μηχανάκι της, που οδηγούσε χρόνια, και τώρα με το αστικό λεωφορείο) και είναι πολύ δεμένη μαζί του, καθώς εκείνη βοήθησε να πέσουν τα μπετά στο μπαλκόνι του και στα σκαλοπάτια που οδηγούν σε αυτό, ενώ μόνη της έφτιαξε και ένα καλντερίμι στον κήπο με πέτρες που μάζεψε από την παραλία.
Επίσης, η γλυκιά Τιτίκα φύτεψε και φρόντιζε με πολλή αγάπη όλα τα δέντρα και τα φυτά της, που τώρα έχουν γίνει κάρβουνο.
«Δεν θα σταθώ στα καμένα τα δικά μου, όταν υπάρχουν ζωές χαμένες, όπως η γειτόνισσά μου η Ρίτσα που κάηκε ζωντανή γιατί δεν πρόλαβε να φύγει από το σπίτι της, καθώς και τόσοι άλλοι άνθρωποι…», λέει με τη στεντόρεια φωνή τη