Το καλοκαίρι του 1965 έχει μείνει στη μεξικανική ιστορία σαν “το καλοκαίρι των ιπτάμενων δίσκων”. Οι εντοπισμοί ξεκίνησαν τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς, αφού είχαν αναφερθεί διαδοχικά παρόμοια φαινόμενα σε διάφορα μέρη της Νοτίου Αμερικής. Ξαφνικά, όλο το Μεξικό άρχισε να βλέπει φωτεινούς δίσκους, φώτα που τρεμόσβηναν στους ουρανούς και λαμπρές σφαίρες που κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα.Δεν περνούσε μέρα που ο Τύπος να μην αναφέρει ότι “άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα” είχαν τρομοκρατήσει κάποια απομονωμένη αγροτική οικογένεια ή μια ολόκληρη πόλη.Μια εφημερίδα σχολίαζε πως το αίνιγμα αυτό είχε εφαλτήριο το έτος 1942 και συνεχιζόταν απρόσκοπτα. Ενώ, άλλη υπενθύμιζε την επιστημονική έκθεση του Μεξικανού αστρονόμου Δρ. Jose Bonilla, ο οποίος το 1883 είχε δει εκατοντάδες ωοειδή ιπτάμενα αντικείμενα να περνούν μπροστά από το τηλεσκόπιό του, την ώρα που παρατηρούσε τον Ήλιο.Όταν ο πυρετός των ιπτάμενων δίσκων είχε καταλάβει ολόκληρη τη μεξικανική πρωτεύουσα, σοβαροί επιχειρηματίες σκαρφάλωναν στις στέγες των γραφείων τους, κρατώντας κυάλια, για να προλάβουν να τους δουν όσο καλύτερα γινόταν.Τα μυστηριώδη αυτά πτητικά οχήματα εμφανίζονταν με μεγάλη ποικιλία. Ήταν κόκκινα, άσπρα, γαλάζια, κίτρινα ή γκρίζα, ενώ το μέγεθός τους διέφερε κατά περίσταση. Άλλοτε διέσχιζαν τον ουρανό σιωπηλά κι άλλοτε με εκκωφαντικό θόρυβο, αφήνοντας πίσω τους βροχή από σπίθες.Είχαν γίνει αντιληπτά από πλήθος κόσμου στο Ακαπούλκο, στις ακτές του Ειρηνικού, στη Βέρα Κρουζ, στον Κόλπο του Μεξικού, στην Τιχουάνα και αλλού. Μάλιστα, με τον καιρό παρουσιάστηκαν φωτογραφίες στις εφημερίδες και φιλμ στην τηλεόραση.Στις 16 Σεπτεμβρίου σταμάτησε η κίνηση για δύο ολόκληρες ώρες σε μια κεντρική λεωφόρο της πρωτεύουσας, όταν πολλοί αυτοκινητιστές εγκατέλειψαν τα αυτοκίνητά τους και ενώθηκαν με εκατοντάδες πεζούς, που κοιτούσαν έκπληκτοι στον ουρανό αινιγματικά φωτεινά αντικείμενα, που διέγραφαν αλλοπρόσαλλες τροχιές.Τρεις φοιτητές του Εθνικού Πανεπιστημίου του Μεξικού ισχυρίστηκαν ότι είχαν πραγματοποιήσει τρίωρο ταξίδι στον τρίτο δορυφόρο του Δία με ψηλούς διαστημανθρώπους, που μιλούσαν μαζί τους τηλεπαθητικά.Επίσης, τρεις γυναίκες που περπατούσαν σ’ ένα προάστιο της πρωτεύουσας, είπαν ότι είχαν καταδιωχτεί από δύο παράξενα όντα, ύψους τριών μέτρων περίπου, που φορούσαν εφαρμοστές μεταλλικές στολές και είχαν ερυθρά μάτια.Η οικογένεια της Έλσας Μαρτινέζ Ρεμπολλίντο υποστήριξε ότι το αυτοκίνητό της είχε καταδιωχτεί επί πενήντα χιλιόμετρα από ένα φωτεινό γαλάζιο ωοειδές αντικείμενο, που τελικά χάθηκε στον ουρανό με αστραπιαία ταχύτητα.Εν τω μεταξύ, οι ειδικοί πάσχιζαν ματαίως να διαψεύσουν τις μαρτυρίες και να καθησυχάσουν τους αναστατωμένους και έντρομους πολίτες, αν και κάποιοι από αυτούς δε δίσταζαν να παραδεχτούν πως κάποια αλήθεια κρυβόταν μέσα σε όλες αυτές τις μυστηριώδεις θεάσεις περίεργων πτητικών μηχανών.Φυσικά, δεν έλειπαν και οι φαρσέρ, οι οποίοι είχαν εκμεταλλευτεί αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση και διασκέδαζαν προξενώντας μεγαλύτερο ακόμα πανικό.Πάντως, δυο υπάλληλοι του αεροδρομίου παραδέχτηκαν ότι είχαν παρακολουθήσει με τα κυάλια τους “δύο παράδοξα φωτεινά σώματα στον ουρανό”. Το ένα ακολουθούσε σταθερή πορεία και υπέθεσαν αρχικά ότι ήταν ένας από τους πολλούς τεχνητούς δορυφόρους, που συχνά γίνονταν ορατοί μετά τη δύση ή πριν από την ανατολή του Ήλιου. Αλλά, εξεπλάγησαν κατάφωρα, όταν διαπίστωσαν ότι το δεύτερο “άλλαζε δραματικά πορεία και ταχύτητα, ενώ εξαφανιζόταν απότομα και ξαναπαρουσιαζόταν εντελώς ξαφνικά”.“Το καλοκαίρι των ιπτάμενων δίσκων” είχε πραγματικά τρομοκρατήσει τους Μεξικανούς και αναρωτιόνταν γιατί άραγε να είχαν γίνει πόλος έλξης για τους εξωγήινους.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 24/10/1965…
