Η τσιχλόφουσκα είναι μία από τις δεκάδες εφευρέσεις που έγιναν τυχαία.
Συγκεκριμένα σε μια εταιρεία που έφτιαχνε ήδη τσίχλες, την «Fleer Chewing Gum, στη Φιλαδέλφεια, εργαζόταν ως λογιστής ο Walter E. Diemer. Ο συγκεκριμένος κύριος είχε ένα πάθος. Μετά την εργασία του καθόταν στο εργαστήριο της εταιρείας και έκανε πειράματα.
Πάντα φανταζόταν τον εαυτό του εφευρέτη, και όχι κάποιον που ασχολείται με αριθμούς, αλλά η ζωή τα έφερε έτσι που δεν κατάφερε ποτέ να τελειοποίησει κάποια από τα σχέδια του και έτσι αναγκάστηκε να πάει σε σχολή λογιστών και να αρχίσει να εργάζεται.
Μια μέρα, το 1928, που πειραματιζόταν με τα υλικά του εργαστηρίου, κατάφερε να κάνει μια τσίχλα πολύ πιο ελαστική που είχε την ιδιότητα να τεντώνεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τσίχλα της αγοράς.
Την επόμενη ημέρα έδειξε στην διοίκηση την εφεύρεσή του και πήρε το πράσινο φως για παραγωγή. Ήταν τόση η χαρά του που δεν ζήτησε ούτε δικαιώματα, ούτε υπέγραψε κάτι για αμοιβή.
Η τσιχλόφουσκα με το που βγήκε στην αγορά έγινε best seller. Οι τσιχλόφουσκες είναι κατά κανόνα ροζ, αλλά το γεγονός ότι είναι ροζ, είναι συγκυρία, γιατί τα υλικά που είχαν περισσέψει για να πειραματιστεί εκείνη την ημέρα ο Diemer ήταν μόνο ροζ.
Προς τιμήν του παρέμειναν για δεκαετίες μόνο ροζ. Παρότι δεν υπέγραψε ποτέ κάτι για να αποκτήσει χρήματα για την εφεύρεση του, η εταιρεία τον έχρισε αντιπρόεδρο μέχρι και το θάνατό του, αναγνωρίζοντας την προσφορά του προς αυτούς.
