
Μια εξαιρετικά λεπτομερής ανάλυση μιας πλήρους μεγέθους ψηφιακής σάρωσης του «Τιτανικού», αποκαλύπτει τις τελευταίες ώρες του καταδικασμένου πλοίου, το οποίο βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 15 Απριλίου 1912 μετά από σύγκρουση με ένα παγόβουνο κατά το παρθενικό ταξίδι του από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη.
Το ακριβές τρισδιάστατο αντίγραφο (3D), δείχνει την έκταση της βιαιότητας με την οποία ο Τιτανικός έσπασε στα δύο καθώς βυθίστηκε μετά από την πρόσκρουση όπου 1.500 επιβάτες έχασαν τη ζωή τους.
Η σάρωση παρέχει μια νέα άποψη του λεβητοστασίου, επιβεβαιώνοντας μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων ότι οι μηχανικοί εργάστηκαν μέχρι τέλους για να κρατήσουν τα φώτα του πλοίου αναμμένα.
Και μια προσομοίωση στον υπολογιστή υποδηλώνει επίσης ότι τρύπες στο κύτος σε μέγεθος χαρτιού Α4 οδήγησαν στην καταστροφή του πλοίου.
«Ο Τιτανικός είναι ο τελευταίος επιζών αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής και έχει ακόμα ιστορίες να πει», δήλωσε ο Parks Stephenson, αναλυτής του Τιτανικού.
Η σάρωση μελετήθηκε στο πλαίσιο ένα νέου ντοκιμαντέρ του National Geographic και της Atlantic Productions με τίτλο Titanic: The Digital Resurrection.
Το ναυάγιο, το οποίο βρίσκεται σε βάθος 3.800 μέτρων στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, χαρτογραφήθηκε με τη χρήση υποβρύχιων ρομπότ. Πάνω από 700.000 εικόνες από κάθε γωνία χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του «ψηφιακού διδύμου» του πλοίου.
Λόγω του μεγέθους του ναυαγίου και του σκότους του βυθού η εξερεύνησή του παρέχει μόνο περιορισμένης έκτασης εικόνες– ωστόσο η σάρωση παρέχει την πρώτη πλήρη κάτοψη του πλοίου.
Η τεράστια πλώρη βρίσκεται σε καλή κατάσταση στον πυθμένα, -σχεδόν σαν το πλοίο να συνέχιζε το ταξίδι του – ωστόσο σε απόσταση 600 μέτρων η πρύμνη είναι μια άμορφη μεταλλική μάζα. Η ζημιά προκλήθηκε καθώς έπεσε στον πυθμένα της θάλασσας αφού το πλοίο έσπασε στη μέση.
«Είναι σαν σκηνή εγκλήματος»
«Είναι σαν σκηνή εγκλήματος- πρέπει να δεις τα στοιχεία, στο πλαίσιο του μέρους όπου βρίσκονται» είπε ο Parks Stephenson.
«Και μια εκτενής εικόνα του συνόλου του ναυαγίου είναι κλειδί για την κατανόηση του τι συνέβη εδώ».
Οι ειδικοί μελέτησαν ένα από τα τεράστια λεβητοστάσια του Τιτανικού – είναι εύκολο να το δει κανείς στη σάρωση επειδή βρίσκεται στο πίσω μέρος του τμήματος της πλώρης στο σημείο όπου το πλοίο έσπασε στα δύο.
Οι επιβάτες είπαν ότι τα φώτα ήταν ακόμα αναμμένα καθώς το πλοίο χανόταν μέσα στα κύματα.
Το ψηφιακό αντίγραφο δείχνει ότι ορισμένοι από τους λέβητες είναι κοίλοι, γεγονός που υποδηλώνει ότι εξακολουθούσαν να λειτουργούν καθώς βυθίζονταν στο νερό.
Στο κατάστρωμα της πρύμνης, ανακαλύφθηκε επίσης μια βαλβίδα σε ανοιχτή θέση, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο ατμός εξακολουθούσε να ρέει στο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Αυτό θα οφείλεται σε μια ομάδα μηχανικών με επικεφαλής τον Τζόζεφ Μπελ, οι οποίοι έμειναν πίσω για να φτυαρίζουν κάρβουνο στους κλιβάνους για να διατηρούν τα φώτα αναμμένα.