Η έρημος του Μέιν, ένα κομμάτι άμμου και λάσπης 40 στρεμμάτων κοντά στην πόλη Freeport, είναι ένα γεωλογικό παράξενο, φυσικό θαύμα και μια προειδοποίηση για το τι μπορεί να δημιουργήσει η ανεύθυνη χρήση γης.
Το «πιο διάσημο φυσικό φαινόμενο στο Μέιν» είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα κακής διαχείρισης της γης για πολλές γενιές. Αν και τεχνικά δεν είναι μια έρημος από μόνη της - η πολιτεία του Μέιν δέχεται πάρα πολλή βροχή κάθε χρόνο για να χαρακτηριστεί ως τέτοια - οι αμμόλοφοι που καλύπτουν πάνω από 40 στρέμματα γης σίγουρα μοιάζουν με έρημο!
Η άμμος και η λάσπη ήταν εκεί για τουλάχιστον δεκάδες χιλιάδες χρόνια, από τότε που οι παγετώνες που κάλυπταν την περιοχή του Μέιν, οι βράχοι έγιναν πέτρες και οι πέτρες άμμος κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων. Αλλά ήταν η ανθρώπινη δραστηριότητα που το επανέφερε στην επιφάνεια πριν από 100 και πλέον χρόνια.
Η ιστορία της ερήμου του Μέιν χρονολογείται από το 1797, όταν ο William Tuttle αγόρασε ένα οικόπεδο 300 στρεμμάτων δίπλα στην πόλη Freeport. Χρησιμοποίησε την εύφορη γη για να φτιάξει μια φάρμα παραγωγής για την οικογένειά του και άρχισε επίσης να εκτρέφει βοοειδή. Οι απόγονοι του Tuttle διαφοροποίησαν την οικογενειακή επιχείρηση, φέρνοντας πρόβατα και πουλώντας το μαλλί τους σε υφαντουργεία.
Οι Tuttles όμως έκαναν το μεγάλο λάθος - δεν άλλαζαν σωστά τις καλλιέργειές τους, εξαντλώντας έτσι το έδαφος από τα θρεπτικά συστατικά του, και τα βοοειδή και τα πρόβατα που έβοσκαν διαρκώς κατέστρεψαν όλη την χλωρίδα.
Οι αγρότες μια μέρα παρατήρησαν ένα μικρό κομμάτι άμμου, περίπου στο μέγεθος ενός πιάτου, στη γη τους. Δεν ήξεραν ότι αυτή ήταν η αρχή του τέλους του νοικοκυριού τους...
Παρόλο που προσπάθησαν να καταπολεμήσει την επέκταση αυτού του μικρού τμήματος, η άμμος συνέχισε να αναπτύσσεται και σε λίγο, κατάπιε το λιβάδι τους και όλα όσα είχαν! Στο τέλος, δεν είχαν άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψουν το σπίτι της οικογένειας και να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού.... Σήμερα πλέον είναι αξιοθέατο.
