Στο Ναό του Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα, μνημονεύεται το όνομα του Βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντος του Σοφού του οποίου οι προρρήσεις προβλέπουν το μέλλον του κόσμου και τη μοίρα της ελληνικής αυτοκρατορίας…

Η προφητεία όπως διασώζεται από τα χειρόγραφα που υπογράφει ο Λέων Στ’ ο Σοφός ο δεύτερος ηγεμόνας της λαμπρής Μακεδονικής δυναστείας:

«Σχετικά με το θρύλο του φτωχού κι εκλεκτού βασιλιά του γνωστού κι αγνώστου, που κατοικεί στα σύνορα του Βυζαντίου… Αυτός είναι ο αληθινός βασιλιάς που τον έδιωξαν από το σπίτι του οι άνθρωποι….

Θα αποκαλυφθεί στο τέλος των Τούρκων (Iσμαηλιτών) ημέρα Παρασκευή, ώρα 3η. Αυτός πρόκειται να αποκαλυφθεί στο μέλλον και να φανερωθεί με θαυμαστά σημεία. Ένας άγγελος που αποκαλύφθηκε σαν λευκοφορεμένος ευνούχος θα τον πλησιάσει, ενώ κοιμάται, και θα του πει στο αυτί: «Ξύπνα εσύ που κοιμάσαι και σήκω πάνω, γιατί ο Χριστός σε προσκαλεί για να ποιμάνεις τον περιούσιο λαό». Κι έπειτα από λίγο θα του πει για δεύτερη φορά: «Βγες έξω εσύ ο κρυμμένος και μην κρύβεσαι, γιατί σε ζητούν πολλοί»….

Ύστερα θα του δώσει πέτρινες πλάκες πάνω στις οποίες θα έχουν χαρακτεί δύο εντολές:

Να εκδικηθεί, να φέρει στο έθνος τα χρηστά, να διώξει την ασέβεια, να καταστρέψει αυτούς που κάνουν αμαρτωλές κι αισχρές πράξεις. Επίσης να διώξει από το ιερό τους κακούς ιερείς και να αποκαταστήσει τους άξιους ως προς το θείο. Αυτός ο άνθρωπος έχει κάποια χαρακτηριστικά. Το νύχι του μεγάλου δακτύλου του δεξιού ποδιού έχει ένα εξόγκωμα… πάνω στις δύο ωμοπλάτες του υπάρχουν πορφυροί σταυροί… και το όνομα αυτού του βασιλιά είναι κρυμμένο μέσα στα έθνη…

Θα αποστείλει τον αρχάγγελο του με τη μορφή ανθρώπου

Ο Κύριος θα τοποθετήσει το χέρι του πάνω στο κεφάλι αυτού του ανθρώπου. Εκείνες τις μέρες θα στενοχωρηθούν οι άνθρωποι, θα πέσουν με τα πρόσωπα τους πάνω στη γη, θα ρίξουν χώμα στα κεφάλια τους και θα φωνάξουν προς τον Κύριο, τον Θεό του ουρανού και της γης. Τότε ο Κύριος θα εισακούσει τις προσευχές τους και θα στρέψει τα αυτιά Του σ’ αυτούς που κατοικούν στη γη. Και θα αποστείλει τον αρχάγγελο του με τη μορφή ανθρώπου κι αυτός θα κατοικήσει στα νησιά. Και θα βρει αυτόν τον άγιο, αυτόν που μιλά, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον δει και να τον γνωρίσει… Αυτός θα είναι αόρατος για τους πολλούς και ορατός από τον Θεό. Θα προέρχεται από αρχοντική γενιά και θα κατάγεται από βασιλικό γένος… Ο Θεός θα τον φανερώσει αυτόν και θα τον χρίσει με λάδι στα τέλη των ημερών…

Έτσι αυτός θα αποκαλυφθεί. Θα φανεί για τρεις μέρες στον ουρανό το λαμπρό αστέρι της μητέρας του Υψίστου στις 3 η ώρα τη νύχτα στη μέση της πόλης τα χαράματα. Αυτό το αστέρι δεν προέρχεται από τους πλανήτες, αλλά μοιάζει μ’ αυτό που φάνηκε στη σωτήρια γέννηση του Ιησού Χριστού. Ένας κήρυκας φώναζε δυνατά τρεις μέρες προσπαθώντας να ανακαλύψει και να καλέσει αυτόν στον οποίον στήριζαν τις ελπίδες τους. Τότε ο λαός βλέποντας και ακούγοντας τη βροντώδη φωνή του κηρύγματος έμεινε έκπληκτος. Και ξεσηκώθηκαν και ήταν συγχρόνως φοβισμένοι και χαρούμενοι. Άρχισαν να φωνάζουν αγνοώντας αυτόν, στον οποίον έτρεφαν τις ελπίδες τους. Τότε έβλεπες όλους τους ανθρώπους να φωνάζουν δυνατά και με θέρμη το Κύριε Ελέησον, να χτυπούν τα μέτωπα τους στη γη, να ρίχνουν χώμα στα κεφάλια τους, να αναστενάζουν και να κλαίνε για την επικείμενη θλίψη τους.

«Σας είναι αυτός αρεστός;»

Παρακαλούσαν τον Θεό να δεχθεί με ευμένεια τη δέηση τους και να ρίξει το φιλεύσπλαχνο μάτι Του στους κατοίκους της γης, ώστε να μπορέσουν οι εκλεκτοί που έμειναν να αναγνωρίσουν τον εκλεκτό του Θεού.

Θα φανεί στον ουρανό ένα σύννεφο γύρω από τον ήλιο που θα έχει το μέγεθος αλωνιού, που το αλωνίζουν το καλοκαίρι με τα βόδια και κάτω απ’ αυτό θα κρέμεται ένας σταυρός. Στα αριστερά του σταυρού του πορφυρού θα βρίσκεται τεντωμένο τόξο, που τέτοιο διέθεταν οι πατέρες μας στην αιώνια διαθήκη, χωρίς όλοι να γνωρίζουν γι’ αυτό που έλπιζαν. Τότε το κάτω μέρος του τόξου θα ανοίξει τον ουρανό και θα δείξει τη θέση του αληθινού βασιλιά. Οι λαοί, αφού δοξάσουν τον Θεό, θα τρέξουν γρήγορα στο άκρο του τόξου και θα πάρουν τον πολύτιμο και ένδοξο βασιλιά με λαμπάδες, βάια και τραγούδια και θα προσπαθήσουν με διάφορους τρόπους να τον φέρουν στην Κωνσταντινούπολη. Θα βροντοφωνάξει απ’ τον ουρανό ένας κήρυκας που δε θα φαίνεται προς το λαό και θα τους πει: «Σας είναι αυτός αρεστός;»

Τότε όλοι θα τρομάξουν καν θα πέσουν σε έκσταση από τη φοβερή φωνή του κηρύγματος. Έπειτα θα χτυπούν τα στήθη τους με δάκρυα και στεναγμούς, θα υψώσουν τα χέρια τους στον ουρανό και θα πουν: «Ναι Κύριε, επειδή εσύ μας τον έδωσες αυτόν, μας είναι αρεστός». Αφού τον προσκυνήσουν αυτόν, θα τον οδηγήσουν στη Κωνσταντινούπολη. και αφού προσευχηθεί, όλες οι σφραγισμένες πύλες θα ανοιχθούν… Αυτοί που βρίσκονται εκεί θα φύγουν φοβισμένοι. Αφού προσευχηθούν κι ανεβούν σε κάποιο ψηλό μέρος θα τον ανακηρύξουν βασιλιά… Κι έτσι θα τον οδηγήσουν τη νύχτα στο παλάτι και θα χαθούν όλα τα σημεία. Αυτόν θα τον οδηγήσουν δύο άγγελοι με τη μορφή λευκοφορεμένου ευνούχου και θα του μιλούν στα αυτιά για το τι πρέπει να κάνει στο μέλλον».

Λέων ΣΤ’ ο Σοφός και προφήτης (886-912)

Ήταν γιος του αυτοκράτορα Βασιλείου Α του Μακεδόνα. Υπήρξε δε και μαθητής του θρυλικού πατριάρχη Φωτίου. Το 886, μετά τον θάνατο του Βασιλείου του Α του Μακεδόνα, ο Λέων (ο Σοφός ντε) ανακηρύχθηκε αυτοκράτωρ. Ο Λέων απέκτησε εξαιρετική μόρφωση, θεολογική και φιλολογική. Υπήρξε δόκιμος συγγραφέας, ενθουσιώδης ρήτορας, ακόμη και ποιητής. Το συγγραφικό του έργο παρουσιάζει τα εξής δυο γενικά χαρακτηριστικά: α) αρχαΐζουσα τάση στη γλώσσα και β) έντονες θεολογικές επιδράσεις.

Από τα έργα του διασώθηκαν λειτουργικά, ποιήματα, λόγοι, ομιλίες, ένας επιτάφιος λόγος στον πατέρα του και ποιήματα μέτριας πνοής. Έγραψε, επίσης, ένα στρατιωτικό εγχειρίδιο με τον τίτλο «Τακτικά».

Ως χαρακτήρας, ο Λέων, ήταν τελείως αντίθετος από τον πατέρα του: αναποφάσιστος, επιπόλαιος, εγωπαθής, εκδικητικός και ερωτύλος.

Το αυθεντικό χειρόγραφο του Λέοντος του Σοφού

Οι 15 χρησμοί και μια παραβολή

Το κείμενο με όλους τους χρησμούς του Λέοντα του Σοφού μπορεί να εκληφθεί ως ερμηνεία των προφητειών αλλά ως προσέγγιση σε αυτά που έρχονται μιας και αναφέρεται σε όλη την περίοδο που θα διανύσουμε μέχρι να εμφανιστεί στην Κωνσταντινούπολη ο πτωχός βασιλιάς.

«Κάποιος που έχει την εχθρότητα μέσα του και κρύβει την πλάνη,ως αγαθός σκύλος εκτρέφει νέους. Και σαν γλυκύς ρίχνει αυτή στο μέσον,αλλά ο χρόνος θα ελέγξει τον λογισμό και την βουλήν του. Το φίδι θα τους καταναλώσει όλους γρήγορα .Εσύ υπερηφανεύεσαι και χαίρεσαι ,άθλιε. Και απλώνοντας χέρια και πόδια διαστρέφεις σαν να θέλεις να βγάλεις πράγματα προς τα έξω..Αλλά ο Κύριος θα φανερώσει την υποκρισίαν σου.Τι καλό μπορείς να κάνεις εσύ σκυλοπρόσωπε. Πως εσύ μπορείς να κάμεις κάθετι αγαθό στο βίο του κόσμου;Αφού το στόμα σου χάσκει προς τα πετεινά;Πως θα πεις καλά πράγματα και χρηστά στην πόλη;

Ανάμεσα σε δύο κοράκια και πετεινούς θα αναλωθείς.Το δεύτερο είναι καινούριο,άλλο θηρίο,πετώντας σαν φίδι προς τον Μεσημβρινόν,βαμμένος από μελάνι και ολόκληρος μελάνός,θα στερηθεί το φως από τα κοράκια.Γένος αισχρό από τα ανατολικά,θα κλονίσει τον εαυτόν σου και την πόλη μου,και ο στεναγμός σου θα φανερωθεί άνοιξη προς καλοκαίρι,και γραμμικός σχηματισμός δηλώνει τον χρόνο που θα σου στερήσει του πατρικού το τέλος. Ο όλεθρος από την Άρκτο έρχεται και το φίδι θα απόμείνει μόνο και θα γίνει τροφή των πονηρών κοράκων».