Ο πάπας Φραγκίσκος απεβίωσε, ανακοινώθηκε από το Βατικανό. Ήταν 88 ετών και είχε υποφέρει από διάφορες ασθένειες στα 12 χρόνια που παρέμεινε στον παπικό θρόνο.
Ο Φραγκίσκος, έγινε πάπας το 2013 μετά την παραίτηση του προκατόχου του Βενέδικτου ΙΣΤ’.
Ο θάνατός του ανακοινώθηκε από τον καρδινάλιο Κέβιν Φάρελ: «Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με βαθιά θλίψη πρέπει να ανακοινώσω τον θάνατο του Αγίου Πατέρα μας Φραγκίσκου.
Στις 7.35 π.μ. σήμερα το πρωί, ο επίσκοπος της Ρώμης Φραγκίσκος επέστρεψε στον οίκο του Πατέρα. Ολόκληρη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην υπηρεσία του Κυρίου και της Εκκλησίας Του.
Πάπας Φραγκίσκος: Ας διαδοθεί το φως της ειρήνης σε όλους τους Αγίους Τόπους και σε όλο τον κόσμο
Μας δίδαξε να ζούμε τις αξίες του Ευαγγελίου με πίστη, θάρρος και καθολική αγάπη, ιδιαίτερα υπέρ των φτωχότερων και πιο περιθωριοποιημένων.
Με απέραντη ευγνωμοσύνη για το παράδειγμά του ως αληθινού μαθητή του Κυρίου Ιησού, παραδίδουμε την ψυχή του Πάπα Φραγκίσκου στην άπειρη ελεήμονα αγάπη του Ενός και Τριαδικού Θεού».
Πιστοί έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται ήδη στο Βατικανό για να αποτίσουν φόρο τιμής.
Οι πολλές πρωτιές του Πάπα Φραγκίσκου
Η θητεία του Φραγκίσκου είχε πολλές πρωτιές κι ενώ δεν σταμάτησε ποτέ να εισάγει μεταρρυθμίσεις στην Καθολική Εκκλησία, παρέμεινε δημοφιλής μεταξύ των παραδοσιακών.
Ήταν ο πρώτος Πάπας από την Λατινική Αμερική. Από το 741 που πέθανε ο γεννημένος στη Συρία Γρηγόριος Γ΄ είχε να υπάρξει μη Ευρωπαίος επίσκοπος της Ρώμης, υπενθυμίζει το BBC.
Ήταν επίσης ο πρώτος Ιησουίτης που εξελέγη στο θρόνο του Αγίου Πέτρου – οι Ιησουίτες αντιμετωπίζονταν ιστορικά με καχυποψία από τη Ρώμη.
Ο προκάτοχος του Φραγκίσκου, ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄, ήταν ο πρώτος Πάπας που αποσύρθηκε οικειοθελώς μετά από σχεδόν 600 χρόνια και για σχεδόν μια δεκαετία οι Κήποι του Βατικανού φιλοξένησαν δύο Πάπες.
Ως καρδινάλιος Bergoglio της Αργεντινής, ο Φραγκίσκος ήταν ήδη στα εβδομήντα του όταν έγινε Πάπας το 2013. Το όνομα που επέλεξε ήταν προς τιμήν του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.
Η 12ετής θητεία του χαρακτηρίστηκε από μια κλίση προς τη δημιουργία ανοικτών και αδελφικών κοινοτήτων, τον πρωταγωνιστικό ρόλο ενός συνειδητοποιημένου λαϊκισμού, και την φροντίδα για τους φτωχούς, τους φυλακισμένους και τους άρρωστους.
