Αρθρογράφος: Βασίλης Καπούλας

Για διπλή ρωσική πρόταση “βόμβα” στην Πολωνία η οποία αναδιαμορφώνει το χάρτη της Ανατολικής Ευρώπης, τερματίζει την ύπαρξη της Ουκρανίας και δημιουργεί ακόμη και νέο κράτος κάνουν λόγο ρωσικά ΜΜΕ.

Δύο δημοσιεύσεις σε μεγάλα ρωσικά ΜΜΕ αποκαλύπτουν πως υπάρχει συγκεκριμένη στόχευση πίσω από την ρωσική πυρηνική στοχοποίηση της Πολωνίας. Ο λόγος είναι πως η Μόσχα επιζητεί μια ανταλλαγή εδαφών με την Πολωνία με σκοπό τον απεγκλωβισμό του θύλακα του Καλίνινγκραντ.

Επικαλούνται μάλιστα και δηλώσεις του πρώην διοικητής των χερσαίων δυνάμεων του πολωνικού στρατού, Στρατηγού Waldemar Skrzypczak, ο οποίος είπε ότι το Καλίνινγκραντ βρίσκεται υπό ρωσική κατοχή από το 1945 καθώς ήταν τμήμα της Πρωσίας και της Πολωνίας, επομένως η Πολωνία έχει το νόμιμο δικαίωμα να το διεκδικήσει.

Οι Ρώσοι τονίζουν πως ακριβώς αυτό το ζήτημα της ανταλλαγής εδαφών πρέπει να λυθεί ειρηνικά εδώ και τώρα. Σε διαφορετική περίπτωση ένας πόλεμος με την Πολωνία είναι προ των πυλών καθώς η κατάσταση είναι παρόμοια με την παραμονή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Δείτε εδώ τι είπε ο πρώην Α/ΓΕΣ της Πολωνίας

Εδαφικές αναπροσαρμογές στην Αν. Ευρώπη – Η πρώτη πρόταση

Σύμφωνα με την πρώτη ρωσική πρόταση:

“Η Ρωσία μπορεί να δώσει στην Πολωνία την περιοχή της Γαλικίας που ανήκει τώρα στην Ουκρανία με αντάλλαγμα έναν μεταφορικό διάδρομο με το Καλίνινγκραντ.

H ειδική στρατιωτική επιχείρηση που ξεκίνησε στην Ουκρανία δεν έχει στόχο μόνο να αποστρατικοποιήσει την Ουκρανία αλλά στόχος είναι να λυθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν δύο ρωσικοί θύλακες. 

1. Το ένα πρόβλημα, είναι ο πλήρης αποκλεισμός του ρωσικού θύλακα της Υπερδνειστερίας (τμήμα της Μολδαβίας)
2. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ο αποκλεισμός του ρωσικού θύλακα του Καλίνιγκραντ.

Το πρώτο πρόβλημα μπορεί να λυθεί σχετικά εύκολα, με την ήττα του ουκρανικού Στρατού και την απομάκρυνση του από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Όσον αφορά το δεύτερο πρόβλημα, μπορούμε να δοκιμάσουμε ένα συμβιβασμό με την Πολωνία που θα εξυπηρετεί και τα δικά της εθνικά συμφέροντα.

Ανταλλαγή εδαφών

Γιατί να μην λυθεί ειρηνικά το ζήτημα αυτό;

Nα δοθεί η Γαλικία και η Βολυνία στην Πολωνία. Η περιοχή αυτή θα ενταχθεί επίσημα στη Δημοκρατία της Πολωνίας σύμφωνα με το «Κριμαϊκό σενάριο», και οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας απαλλάσσονται από την ανάγκη να διεξάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Δυτική Ουκρανία.

Η αποκατάσταση της τάξης, ο αφοπλισμός των Μονάδων Εδαφικής Άμυνας δεν θα είναι πλέον προβλήματα της Μόσχας, αλλά της Βαρσοβίας.

Σε αντάλλαγμα η Πολωνία μας δίνει έναν διάδρομο χερσαίων μεταφορών στην περιοχή του Καλίνινγκραντ. 

Πράγματι, η ανταλλαγή εδαφών είναι μια απολύτως φυσιολογική διεθνής πρακτική. Το 1951 η ΕΣΣΔ και η Πολωνία αντάλλαξαν πραγματικά εδάφη συνολικής έκτασης 480 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το πρόβλημα είναι ότι η Γαλικία και η Βολυνία εξακολουθούν να αποτελούν επίσημα τμήμα ενός άλλου αλλά κυρίαρχου κράτους της Ουκρανίας. Η Μόσχα απλά δεν μπορεί να τα ανταλλάξει ως δικά της με κάτι από τη Βαρσοβία.

Ωστόσο, υπάρχει ακόμα μια ρεαλιστική επιλογή.

Η Ρωσία μπορεί θεωρητικά να κλείσει τα μάτια της στην είσοδο πολωνικού «ειρηνευτικού Σώματος» στη Γαλικία και τη Βολυνία, υπό τον όρο ότι θα αφοπλίσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και τις Μονάδες Άμυνας Εδάφους, καθώς και θα αποδεχτούν την περιοχή ως μέρος της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

Σε αντάλλαγμα, μας παρέχεται ένας διάδρομος χερσαίων μεταφορών προς την περιοχή του Καλίνινγκραντ μέσω του Διαδρόμου “Suwalki”, όπου θα κατασκευαστεί μια σιδηροδρομική γραμμή και ένας αυτοκινητόδρομος με εξωεδαφικό καθεστώς.

Η Μεγάλη Γαλυχία – Η Δεύτερη Πρόταση

Yπάρχει ακόμη μια λύση τονίζουν οι Ρώσοι. Να δημιουργηθεί ένα νέο ευρωπαϊκό κράτος,. Αναφέρουν συγκεκριμένα:

“Το ζήτημα της Δυτικής Ουκρανίας αξίζει ιδιαίτερης προσοχής επειδή είναι η πηγή και το κέντρο βάρους της ουκρανικής ταυτότητας και εθνικισμού. Στην πραγματικότητα, εάν επρόκειτο να γίνει κάποια διχοτόμηση του ουκρανικού εδάφους, θα έπρεπε να γίνει στα δυτικά της χώρας, όχι στη ρωσόφιλη ανατολή. Επιπλέον, υπάρχει ιστορικό προηγούμενο για τέτοιου είδους απόσχιση, με την βραχύβια Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας και παλαιότερο Βασίλειο της Γαλικίας-Λοδομερίας.

Δεδομένου ότι η συνομοσπονδία μπορεί να είναι δυσάρεστη για ένα πολύ μεγάλο τμήμα των Δυτικών Ουκρανών, αυτή η περιοχή θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο κράτος: την Μεγάλη Χαλυχία.

Με την πρωτεύουσά της το Λβιβ, η Μεγάλη Χαλυχία θα ήταν ελεύθερη να βρει τη μοίρα της ως κράτος της Κεντρικής Ευρώπης. Είτε ως μέρος της ΕΕ, της Ομάδας του Βίσεγκραντ ή του ΝΑΤΟ.

Ως περαιτέρω κίνητρο, η Ρωσία θα μπορούσε να υποστηρίξει τη μεταφορά εδάφους από την παλιά Γαλικία στο νέο κράτος, χρησιμοποιώντας τον θύλακα του Καλίνινγκραντ για ανταλλαγή με τους Πολωνούς.

Η Πολωνία θα ήταν πρόθυμη να χάσει τα σύνορά της με τη Ρωσία ενώ η Μόσχα θα ήταν ικανοποιημένη με νέα σύνορα στη Μαύρη Θάλασσα, τη Ρουμανία και την ευκαιρία να επανενωθεί με την από καιρό χαμένη ορφανή Υπερδνειστερία.

Μια τέτοια ανακατεύθυνση στα Καρπάθια περιλαμβάνει και τμήμα της Σλοβακίας το οποίο εντάσσεται σε μια Μεγάλη Χαλυχία. Η Νότια Σλοβακία επιθυμεί να ενωθεί με την Ουγγαρία, ενώ οι Δυτικοί Σλοβάκοι νοσταλγούν την επανένωση με την Τσεχία. Η λύση είναι προφανής.

Γιατί καίγεται η Μόσχα για το Καλίνινγκραντ

Η περιοχή του Καλίνινγκραντ, η οποία έγινε μέρος της ΕΣΣΔ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, περικυκλώθηκε μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας, χωρίς κοινά χερσαία σύνορα με το υπόλοιπο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Μπορείτε να φτάσετε εκεί από τη Βαλτική Θάλασσα ή με διέλευση μέσω Λιθουανίας και Λευκορωσίας.

Στην περιοχή του Καλίνινγκραντ εδρεύει ο στόλος της Βαλτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, εξοπλισμένος με πυραύλους κρουζ Κalibr και βαλλιστικούς Iskander-M ικανούς να πλήξουν βασικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό αποτελεί στόχο προτεραιότητας για το ΝΑΤΟ σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης με τη Ρωσία. Κρίνοντας από τις ασκήσεις που διεξάγει ενεργά η Βορειοατλαντική Συμμαχία τα τελευταία χρόνια γύρω από τον θύλακα μας, ο de facto αποκλεισμός του Καλίνινγκραντ έχει ήδη ξεκινήσει.

Μία από τις πρώτες δυτικές κυρώσεις ως απάντηση στην έναρξη μιας ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία ήταν η απαγόρευση στις ρωσικές αεροπορικές εταιρείες να χρησιμοποιούν τον εναέριο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα, για να πετάξουμε στο Καλίνινγκραντ από τη Μόσχα, τα αεροπλάνα μας πρέπει να γράψουν έναν πραγματικό «ροκέ» στον ουρανό:

Να πετάξουν μέσα από την περιοχή του Λένινγκραντ και πάνω από τα διεθνή ύδατα της Βαλτικής Θάλασσας. Οι κάτοικοι του Καλίνινγκραντ διαμαρτύρονται για τις απότομα αυξημένες τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων, οι οποίες έχουν γίνει απρόσιτες για πολλούς.

Ταυτόχρονα, η κατάσταση με τις τιμές των τροφίμων έχει αρχίσει να χειροτερεύει. Όλα ξεκίνησαν λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τη Λιθουανία στη διέλευση μέσω Λευκορωσίας, οι οποίες επηρέασαν επίσης την περιοχή του Καλίνινγκραντ.

Οι έμποροι λιανικής έπρεπε να μετακινηθούν μέσω Λετονίας, αλλά «απροσδόκητα» υπήρξαν προβλήματα με το λογισμικό στο τελωνείο, γι’ αυτό και δημιουργήθηκαν πολλά χιλιόμετρα κυκλοφοριακής συμφόρησης στα σύνορα της Λετονίας.

Δείτε τον χάρτη