Ακόμη και οι πολλοί λάτρεις της στρατιωτικής τεχνολογίας δεν γνωρίζουν για ένα από τα πιο φιλόδοξα προγράμματα του αμερικανικού στρατού: την κατασκευή μίας στολής παρόμοιας με αυτή του σούπερ ήρωα Iron Man, η οποία θα μετέτρεπε έναν στρατιώτη σε υπεράνθρωπο.
Η Αρχή και το Τέλος της Στολής Talos
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το 2013 η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού (SOCOM) υπέγραψε συμβόλαιο για την έναρξη ανάπτυξης μίας υπερ-στολής, η οποία θα έμοιαζε θεωρητικά με την στολή του Iron Man (της πρώτης ταινίας του 2008).
Το τελικό όνομα της στολής θα ήταν συγκεκριμένα Tactical Assault Light Operator Suit (TALOS), δηλαδή Τακτική Ελαφριά Στολή Εφόδου Χειριστή. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν διάφορες εταιρείες, όπως η Raytheon, η Lockheed Martin, ακόμη και η σχεδιάστρια αθλητικών ρούχων Adidas.
Ο συνολικός προϋπολογισμός για το πρόγραμμα Talos ξεπερνούσε τα 80 εκατομμύρια δολάρια και η διάρκεια του προγράμματος ορίστηκε αρχικά στα τέσσερα έτη. Αργότερα το ποσό αυτό θεωρήθηκε ανεπαρκές για την σχεδίαση και ανάπτυξη ενός τόσο προηγμένου συστήματος, ειδικά εάν λάβουμε υπόψη και το απαιτητικό χρονοδιάγραμμα.
Στόχος των συμμετεχουσών εταιρειών ήταν η κατασκευή του πρώτου πρωτοτύπου μέχρι το 2014 και η παραγωγή της πρώτης πλήρως επιχειρησιακής στολής έως το 2018. Κύριος στόχος της στολής θα ήταν η προστασία στρατιωτών των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων από εισερχόμενες σφαίρες όπλων χειρός, από θραύσματα βλημάτων κλπ.
Παράλληλα, η στολή θα βελτίωνε την περιφερειακή επίγνωση του στρατιώτη και θα αύξανε την φυσική του αντοχή. Για να τα καταφέρει όλα αυτά η Talos θα περιείχε προηγμένη θωράκιση, σύγχρονους αισθητήρες, συστήματα επικοινωνίας και μία πρωτοποριακή τεχνολογία εξωσκελετού που θα βοηθούσε τον στρατιώτη να κινείται άνετα.
Κατά την διάρκεια του προγράμματος οι επιστήμονες αντιμετώπισαν πληθώρα ζητημάτων, με αποτέλεσμα το πρόγραμμα να καθυστερήσει και τελικά να ακυρωθεί οριστικά το έτος 2019. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της στολής Talos ήταν η εύρεση ενός συστήματος ισχύος, το οποίο θα τροφοδοτούσε με ενέργεια όλα τα ενσωματωμένα συστήματα.
Παρά το γεγονός πως το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε, σήμερα διάφορες αμερικανικές εταιρείες προσπαθούν να αναπτύξουν παρόμοιες στολές, οι οποίες δεν θα έχουν βέβαια τόσο μεγάλες ενεργειακές απαιτήσεις. Εύστοχο παράδειγμα είναι ελαφρά θωράκιση από πολυαιθυλένιο που αναπτύξει εδώ και λίγα χρόνια η Lockheed Martin.