“O Μπάιντεν πρέπει να σταματήσει την αντιτρομοκρατική ρητορική και τις επιχειρήσεις του Ρ.Τ. Ερντογάν. Επηρεάζει άμεσα την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και υπονομεύει το ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα, πρέπει να χρησιμοποιήσει τον Παγκόσμιο Νόμο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα “Magnitsky” για να επιβάλει κυρώσεις σε οποιονδήποτε Τούρκο αξιωματούχο έχει αναμιχθεί”.
Από κυρώσεις μέχρι Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Η λίστα όπως μπορείτε να διαβάσετε είναι έτοιμη και λεπτομερέστατη.
“Αφού 13 Τούρκοι όμηροι βρέθηκαν νεκροί στο Βόρειο Ιράκ στις 14 Φεβρουαρίου, η Τουρκία συνέλαβε εκατοντάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων εξέχοντων μελών του φιλοκουρδικού αντιπολιτευόμενου Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP). Η κυβέρνηση ξεκίνησε ακόμη και έρευνες για τα μέλη του κοινοβουλίου του HDP και τους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Χούντα Κάγια και Ömer Faruk Gergerlioğlu, οι οποίοι είχαν αγωνιστεί ενεργά μαζί με τις οικογένειες των θυμάτων για να φέρουν τους ομήρους πίσω με ασφάλεια.
Ο εκπρόσωπος του Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι το HDP ήταν «ένα και το ίδιο» με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), το οποίο έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική ομάδα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες δυτικές χώρες. (Το HDP αρνείται τον ισχυρισμό.) Ο ίδιος ο Ερντογάν συνέχισε να κατηγορεί τις ΗΠΑ ότι υποστηρίζουν τρομοκράτες.
Όσο εξωπραγματικά φαίνονται αυτές οι κατηγορίες, ακολουθούν το μακρύ μοτίβο του Ερντογάν για κατάχρηση της ρητορικής του «αντιτρομοκρατισμού» για να δικαιολογήσει την κυβερνητική καταστολή και να διαπράξει μερικές από τις χειρότερες φρικαλεότητες σε μια σχεδόν μοναδική στρατηγική για να προσκολληθεί στην εξουσία.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν μπορεί να επιτρέψει στην Τουρκία να συνεχίσει την κατάχρηση ορολογίας που επηρεάζει την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, ειδικά όταν η Τουρκία κατευθύνει αυτές τις κατηγορίες στην ίδια την κυβέρνηση των ΗΠΑ και έχει την ευκαιρία να το καταστήσει σαφές στην πρώτη του πρόσκληση με τον Ερντογάν.
Η τεράστια έκταση των κυβερνητικών πόρων που αφιερώνονται στην εξάλειψη της ελεύθερης έκφρασης υπό την κάλυψη της αντιτρομοκρατίας είναι εκπληκτική. Η Τουρκία έχει απολύσει 785 ακαδημαϊκούς με την κατηγορία της διάδοσης τρομοκρατικής προπαγάνδας απλώς και μόνο επειδή υπέγραψε μια ανοιχτή επιστολή για την προώθηση της ειρήνης στα νοτιοανατολικά της χώρας το 2016.
Έκτοτε, περίπου 6.000 ακαδημαϊκοί έχουν απολυθεί συνολικά από τη δουλειά τους ως μέρος της ευρύτερης εκκαθάρισης. Και φέτος, η Τουρκία συνέλαβε περισσότερους από 560 φοιτητές επειδή διαδήλωναν ειρηνικά ενάντια στον διορισμό από τον Ερντογάν ενός κυβερνητικού πρύτανη, ο οποίος ούτε εξελέγη ούτε πληρούσε τα ακαδημαϊκά κριτήρια, στο Πανεπιστήμιο Boğaziçi, το Χάρβαρντ της Τουρκίας.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Τουρκία κατατάσσεται σταθερά μεταξύ των χειρότερων χωρών στον κόσμο που φυλακίζει δημοσιογράφους. Έχει φυλακίσει περισσότερους από 200 δημοσιογράφους και εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης σε μεγάλο βαθμό με την κατηγορία τρομοκρατίας ή της «προσβολής του προέδρου».
Μέχρι το τέλος του 2020, τη χρονιά που καταγράφηκαν ρεκόρ δημοσιογράφων που φυλακίστηκαν παγκοσμίως, η Human Rights Watch ανέφερε ότι περίπου 87 Τούρκοι δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης βρίσκονταν σε προδικαστική κράτηση ή εκτίουν ποινές για τρομοκρατικά αδικήματα λόγω του δημοσιογραφικού τους έργου.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση παρακολούθησης των μέσων ενημέρωσης της Τουρκικής Ένωσης Δημοσιογράφων, ένας στους έξι δημοσιογράφους δικάζεται στην Τουρκία. Από το 2016, έχουν κλείσει τουλάχιστον 160 μέσα ενημέρωσης.
Ο εκπρόσωπος των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF), Erol Önderoğlu, υπεύθυνος για την παρακολούθηση και την υπεράσπιση της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα, βρίσκεται σε δίκη και αντιμετωπίζει έως και 14 χρόνια φυλάκιση για κατηγορίες “προπαγάνδας για τρομοκρατική οργάνωση”. παρακινεί ανοιχτά να διαπράξει εγκλήματα “και” επαινώντας το έγκλημα και τον εγκληματία”.
Η οργάνωσή του, αναφέρει ότι ο Önderoğlu και οι συνάγοί του αντιμετωπίζουν αυτές τις «ψευδείς κατηγορίες» αποκλειστικά για “guest editors” μιας εφημερίδας που αναγκάστηκε να κλείσει μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Can Dündar, ένας άλλος εξέχων βετεράνος δημοσιογράφος και συντάκτης μιας εφημερίδας που έχει δει σχεδόν το ήμισυ του προσωπικού του να φυλακίζεται, καταδικάστηκε τον Δεκέμβριο σε περισσότερα από 27 χρόνια φυλάκισης για κατηγορίες τρομοκρατίας.
Τον Νοέμβριο, ένα εφετείο επικύρωσε ποινή ισόβιας κάθειρξης κατά της Hidayet Karaca, δημοσιογράφου και προέδρου ενός κλειστού τηλεοπτικού ομίλου. Στις 15 Φεβρουαρίου, τρεις πρώην υπάλληλοι μιας εφημερίδας που έκλεισε, μαζί με τον συν-αρχισυντάκτη και τον δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων Eren Keskin, καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 20 ετών και 10 μηνών για τρομοκρατικές κατηγορίες.
Οι υπόλοιπες πλατφόρμες συζήτησης στην Τουρκία συρρικνώνονται γρήγορα. Η κυβέρνηση καταστρέφει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και χιλιάδες θα μπορούσαν να συλληφθούν και να κατηγορηθούν για προσβολή του Προέδρου ή διάδοση τρομοκρατικής προπαγάνδας. Η Human Rights Watch σημειώνει ότι εκατοντάδες ερευνούνται ή κρατούνται από την αστυνομία για δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που θεωρούνται ότι “δημιουργούν φόβο και πανικό” για το Covid-19, μερικά από τα οποία περιελάμβαναν κριτική για την αντίδραση της κυβέρνησης στην πανδημία.
Ένας Τούρκος εμπειρογνώμονας στον κυβερνοασφάλεια είπε στο Guardian ότι οι αρχές έχουν ήδη αποκλείσει περισσότερους από 400.000 ιστότοπους και τώρα επεκτείνουν τη διαδικτυακή λογοκρισία βάσει ενός πρόσφατα θεσμοθετημένου δυστοπικού νόμου που αναμένεται να δώσει περισσότερο έλεγχο στην κυβέρνηση έναντι των εταιρειών κοινωνικών μέσων και του διαδικτυακού τους περιεχομένου.
Το κίνημα Hizmet, ένα κοινωνικό κίνημα που επικεντρώνεται στον διαθρησκευτικό διάλογο, την ανθρωπιστική εργασία και την εκπαίδευση, με επικεφαλής τον κληρικό Fethullah Gulen με έδρα τις ΗΠΑ, διώκεται συνέχεια υπό την ετικέτα της τρομοκρατίας. Ενώ ο Ερντογάν κατηγορεί τον Γκιολέν για την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, ο Γκουλέν αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή και ζήτησε διεθνή έρευνα. Σύμφωνα με στοιχεία της κυβέρνησης από τον Ιούλιο του 2020, περίπου 133.000 άτομα υποβλήθηκαν σε ποινική έρευνα και 58.000 δικάστηκαν για τρομοκρατία σε υποθέσεις που σχετίζονται με το κίνημα. Μεταξύ αυτών, 26.000 κρατούνται στη φυλακή.
Η κυβέρνηση στοχοποιεί όλο και περισσότερο σε αυτούς που τολμούν να εκφράσουν ή να υπερασπιστούν αυτές τις υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένου του Taner Kılıç, επίτιμου προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας της Τουρκίας, ο οποίος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης άνω των έξι ετών πέρυσι. Επί του παρόντος, υπάρχουν 450 δικηγόροι που εκτίουν ποινές φυλάκισης για κατηγορίες τρομοκρατίας. Μια μέρα τον Σεπτέμβριο, οι αρχές συνέλαβαν 47 δικηγόρους στα σπίτια τους για αυτούς τους ισχυρισμούς.
Ένα μήνα νωρίτερα, ο θαρραλέος δικηγόρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ebru Timtik, ο οποίος καταδικάστηκε μαζί με 17 άλλους δικηγόρους για κατηγορίες τρομοκρατίας, πέθανε κατά τη διάρκεια απεργίας πείνας για να απαιτήσει δίκαιη δίκη. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η κυβέρνηση έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές δεκάδων χιλιάδων άλλων πολιτικών κρατουμένων που κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία κρατώντας τους σε υπερ-γεμάτες φυλακές και σκόπιμα τους απέκλεισε από προγράμματα απελευθέρωσης. Οι αρχές τροφοδοτούν επίσης μια κουλτούρα ατιμωρησίας είτε αμφισβητώντας τις αυξανόμενες αναφορές βασανιστηρίων και τις αναγκαστικές εξαφανίσεις εναντίον φερόμενων θυμάτων που ισχυρίζονται ότι είναι τρομοκράτες είτε αρνούνται να ερευνήσουν, σύμφωνα με το Human Rights Watch.
Η Τουρκία τώρα επεκτείνει τις εξουσίες της για να συντρίψει την κοινωνία των πολιτών με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» με ένα νέο νομοσχέδιο που εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να εμποδίσει τις δωρεές και τα περιουσιακά στοιχεία μη κυβερνητικών οργανώσεων όπως ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να τα κλείσει εάν τα μέλη κατηγορούνται για τρομοκρατία. Ο νόμος θεσπίστηκε αφού η Τουρκία ήδη έκλεισε και κατέσχεσε τα περιουσιακά στοιχεία τουλάχιστον 1.500 ΜΚΟ μεταξύ του 2016 και του 2019.
Τί πρέπει να κάνει άμεσα ο Μπάιντεν
Λαμβάνοντας υπόψη τις σαφείς ενδείξεις για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η διοίκηση του Μπάιντεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τον Παγκόσμιο Νόμο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα “Magnitsky” για να επιβάλει κυρώσεις σε οποιονδήποτε Τούρκο αξιωματούχο εμπλέκεται σε παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή διαφθορά.
Όταν ο Πρόεδρος Μπάιντεν μιλά στον Ερντογάν, θα πρέπει να απαιτήσει από την Τουρκία να καταργήσει τον διευρυμένο αντιτρομοκρατικό νόμο και να τερματίσει την κατάχρηση της εξουσίας από την κυβέρνηση της χώρας με στόχο να υποτάξει τον λαό της.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να συνεργαστούν σε θέματα ασφάλειας με μια χώρα που δικαιολογεί παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάτω από τη σημαία της αντιτρομοκρατίας και έχει χάσει όλη την αξιοπιστία για πραγματικές τρομοκρατικές απειλές – υπονομεύοντας έτσι την ευρύτερη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Ο Μπάιντεν θα πρέπει επίσης να πιέσει για την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων που μάχονταν στην πρώτη γραμμή για ελευθερία στην Τουρκία.
ο Μπάιντεν θα έπρεπε να παροτρύνει την τουρκική κυβέρνηση να “τερματίσει την καταστολή τους για διαφωνία … να απελευθερώσει πολιτικούς κρατούμενους … και να αντιστρέψει την αυταρχική πορεία τους”.
Διαφορετικά, η Τουρκία θα συνεχίσει να εκμεταλλεύεται τραγωδίες όπως ο θάνατος ομήρων για να εδραιώσει περαιτέρω την εξουσία του Ερντογάν με το πρόσχημα της «αντιτρομοκρατίας» εις βάρος των πολιτών της.
