Η δεύτερη υπερπανσέληνος του 2021 θα λάβει χώρα νωρίς την Τετάρτη 26 Μαΐου (βράδυ Τρίτης).
Για μια ακόμη φορά το φεγγάρι θα βρίσκεται πιο κοντά στη Γη και η πανσέληνος θα φαίνεται μεγαλύτερη από ό,τι συνήθως. Μάλιστα η υπερπανσέληνος θα συμπέσει σχεδόν με μια ολική σεληνιακή έκλειψη, τη μοναδική του 2021, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα.
Η συγκεκριμένη πανσέληνος είναι παραδοσιακά γνωστή και ως «Φεγγάρι των Λουλουδιών» στους Ινδιάνους της Αμερικής, επειδή πέφτει σε μια εποχή μεγάλης άνθησης των φυτών εν μέσω άνοιξης. Η πανσέληνος θα φθάσει στην κορύφωση της λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης 26 Μαΐου, αλλά μερικές ώρες νωρίτερα, το βράδυ της Τρίτης 25 Μαΐου (περίπου στις 04:30 ώρα Ελλάδας της 26ης Μαΐου) η Σελήνη θα βρεθεί στην κοντινότερη απόσταση της από τη Γη (357.311 χιλιόμετρα).
Καθώς η ελλειπτική τροχιά του φεγγαριού γύρω από τη Γη αυξομειώνει την απόσταση μεταξύ των σωμάτων, υπερ-πανσέληνος συμβαίνει όταν η πανσέληνος συμπίπτει χρονικά με μια πολύ κοντινή προσέγγιση της Σελήνης. Η απόσταση Γης-Σελήνης κυμαίνεται από 406.712 χιλιόμετρα (απόγειο) μέχρι 356.445 χιλιόμετρα (περίγειο), με μέση απόσταση περίπου τα 384.500 χιλιόμετρα. Όταν η πανσέληνος συμβαίνει κοντά στο περίγειο, τότε θεωρείται ότι υπάρχει υπερ-Σελήνη, σούπερ-Σελήνη ή υπερ-πανσέληνος, όροι που δεν είναι αστρονομικοί. Ο όρος, σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), εφευρέθηκε από τον αστρολόγο Richard Nolle το 1979.
Μια πανσέληνος στο περίγειο, καθώς είναι πιο κοντά σε μας, φαίνεται έως 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη σε σχέση με μια πανσέληνο στο απόγειο. Επίσης μια υπερπανσέληνος είναι περίπου 8% μεγαλύτερη και 15% φωτεινότερη σε σχέση με μια μέση πανσέληνο. Η δεύτερη αυτή υπερπανσέληνος του 2021 θα είναι πιο εντυπωσιακή από την πρώτη του Απριλίου, επειδή η Σελήνη θα βρίσκεται πιο κοντά στη Γη κατά περίπου 157 χιλιόμετρα. Η επόμενη τρίτη και τελευταία υπερ-πανσέληνος του 2021, η οποία θα είναι λιγότερο εντυπωσιακή από τη δεύτερη, θα συμβεί στις 24 Ιουνίου.
Όσον αφορά την ολική έκλειψη, την πρώτη μετά από τον Ιανουάριο του 2019, συμβαίνει όταν η Σελήνη περνάει ολόκληρη μέσω της σκιάς της Γης και το φεγγάρι παίρνει έτσι μια πιο σκούρα κοκκινωπή ή «ματωμένη» απόχρωση. Η ολική έκλειψη της 26ης Μαΐου θα είναι ορατή μόνο από τον Ειρηνικό Ωκεανό και τμήματα της Ανατολικής Ασίας, Ιαπωνίας, Αυστραλίας-Νέας Ζηλανδίας, Κεντρικής, Νότιας και Βορειοδυτικής Αμερικής, σύμφωνα με τη NASA.
Το επόμενο αξιόλογο αστρονομικό φαινόμενο θα είναι μία δακτυλιοειδής ηλιακή έκλειψη στις 10 Ιουνίου. Τέτοιου είδους έκλειψη συμβαίνει, όταν η Σελήνη είναι πολύ μακριά από τη Γη για να καλύψει τελείως τον ηλιακό δίσκο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα «δαχτυλίδι» ηλιακού φωτός γύρω από το σκοτεινό φεγγάρι. Αυτή η έκλειψη θα είναι εν μέρει μόνο ορατή από την Ευρώπη.
