Τάξη που προσέχει σημαίνει συγχρονισμένοι εγκέφαλοι. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, με ελληνική συμμετοχή, η οποία διαπίστωσε ότι όταν σε μια τάξη με μαθητές αυτοί είναι συγκεντρωμένοι και προσέχουν, τότε οι εγκέφαλοί τους εμφανίζουν αξιοσημείωτα όμοια δραστηριότητα, σαν να συντονίζονται μεταξύ τους.
Όταν αντίθετα, κανείς δεν προσέχει, κάθε εγκέφαλος λειτουργεί σε διαφορετικό μήκος κύματος.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Ολλανδία και τη Γερμανία, με επικεφαλής την Σούζαν Ντίκερ του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», παρακολούθησαν επί 11 μέρες τους 12 μαθητές μιας τάξης βιολογίας ενός λυκείου, κάνοντας χρήση φορητών μηχανημάτων ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, που κατέγραφαν σε πραγματικό χρόνο τα εγκεφαλικά κύματα των μαθητών σε διάφορες φάσεις του μαθήματος.
Διαπιστώθηκε ότι όσο περισσότερο συχγρονισμένα ήταν τα εγκεφαλικά κύματα ενός μαθητή με τα κύματα των συμμαθητών του, τόσο πιθανότερο ήταν ο μαθητής να δηλώσει μετά το μάθημα ότι είχε συγκεντρωθεί και το είχε ευχαριστηθεί. Ιδίως τα κύματα άλφα του εγκεφάλου των μαθητών τείνουν να αυξομειώνονται με τον ίδιο ρυθμό, όταν όλοι μέσα στην τάξη προσέχουν και απολαμβάνουν το μάθημα. Αλλιώς, επικρατεί χάος - στην τάξη και στους εγκεφάλους...
Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι όσο πιο συγχρονισμένοι είναι οι εγκέφαλοι των μαθητών, τόσο πιθανότερο είναι να δηλώσουν μετά το μάθημα ότι τους άρεσε ο τρόπος που διδάσκει ο καθηγητής. Ακόμη, τα εγκεφαλικά κύματα των φίλων συγχρονίζονται καλύτερα από ό,τι των άλλων συμμαθητών που δεν είναι στενοί φίλοι μεταξύ τους. Επίσης, αν πριν το μάθημα κάποιοι μαθητές είχαν για κάποιο λόγο βρεθεί αρκετή ώρα μαζί, τα εγκεφαλικά κύματά τους συντονίζονται μετά καλύτερα μέσα στη τάξη.
Οι επιστήμονες σχεδιάζουν ανάλογα πειράματα και με άλλες ομάδες πέραν των μαθητών. Στόχος είναι να επιβεβαιωθεί ότι σε οποιαδήποτε ομάδα τα μέλη της είναι συντονισμένα μεταξύ τους και με τον έξω κόσμο, αυτή η αρμονία αντανακλάται και στους εγκεφάλους τους.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ο συγχρονισμός είναι μια ζωτική ανθρώπινη ιδιότητα, που απαιτείται σε πάμπολλες δραστηριότητες, από το διάλογο και τον ομαδικό χορό έως την μετακόμιση ενός μεγάλου επίπλου από δύο άτομα. Και αυτή η ικανότητα έχει το αντίστοιχό της στον κόσμο των νευρώνων του εγκεφάλου. Ένα από τα ερωτηματικά προς διερεύνηση είναι αν υπάρχει κάποιο όριο -και ποιο είναι αυτό- στον αριθμό των ανθρώπων που μπορούν να συγχρονίσουν τους εγκεφάλους τους.
Στη νέα έρευνα συμμετείχε και ο ελληνικής καταγωγής ηλεκτρολόγος μηχανικός Γιώργος Μιχαλαρέας, ερευνητής στο γερμανικό Ινστιτούτο Εμπειρικής Αισθητικής Μαξ Πλανκ.
Πηγή; ΑΠΕ - ΜΠΕ
