Η δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας» είναι το τελευταίο σχέδιο των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και το πιο σοβαρό, μόνο που τώρα υπάρχει η Ρωσία και ο Πούτιν , οι οποίοι δεν αστειεύονται .
Το σχέδιο όμως ΝΑΤΟ και ΗΠΑ έχει ξεκινήσει από το Κοσσυφοπέδιο και ήδη είναι σε εξέλιξη.
Ο Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι δήλωσε μετά την χθεσινή τηλεφωνική συνομιλία του με τον επικεφαλής του ΝΑΤΟ Γιαν Στόλτεμπεργκ ότι ο μετασχηματισμός της Δύναμης Ασφάλειας Κοσσυφοπεδίου (KSF) σε τακτικό στρατό θα πραγματοποιηθεί βήμα προς βήμα, συντονισμένα και σύμφωνα με το Σύνταγμα του Κοσσυφοπεδίου, προσθέτοντας ότι η Πρίστινα τρία χρόνια ανεπιτυχώς προσπαθεί να πείσει τους Σέρβους να γίνουν μέρος αυτής της διαδικασίας.
Σύμφωνα με τα λόγια του Θάτσι, ο Στόλτεμπεργκ εξέφρασε την κατανόησή του για τις ανησυχίες ορισμένων μελών του ΝΑΤΟ και τις απόψεις των χωρών που δεν έχουν αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο.
« Σήμερα μίλησα με (τον Πρόεδρο του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι και τον πρωθυπουργός Ίσα Μουσταφά μεταφέροντας τους την σοβαρή ανησυχία του ΝΑΤΟ σχετικά με την πρόσφατη πρόταση των αρχών του Κοσσυφοπεδίου να δημιουργήσουν τακτικές ένοπλες δυνάμεις χωρίς να αλλάξει το σύνταγμα», δήλωσε ο γγ του ΝΑΤΟ χθες.
Την ίδια ακριβώς στιγμή ρωσικά μέσα ενημέρωσης «ομιλούν» για ενεργοποίηση του σχεδίου δημιουργίας της «Μεγάλης Αλβανίας» που σχηματίζεται υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών, με την Σερβία να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα.
Η ΠΓΔΜ είναι μια χώρα όπου αποφασιστικότητα της Ουάσινγκτον να παραμείνει κυρίαρχη δύναμη στα Βαλκάνια έχει αρχίσει να έρχεται στην επιφάνεια, ενώ ο φόβος μιας «Μεγάλης Αλβανίας» αυξάνεται, εκτιμά ο Μάρκος Παπαδόπουλος, εκδότης του γνωστού περιοδικού «policy First» που βγαίνει δύο φορές το μήνα και ασχολείται με τα θέματα του Βρετανικού Κοινοβουλίου στην Μόσχα.
Σε ένα σχόλιο του για την ιστοσελίδα RT ο Παπαδόπουλος είπε ότι οι ΗΠΑ είχαν σημαντικό ρόλο στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ενώ η διαδικασία αυτή αποτέλεσε προηγούμενο για τις μελλοντικές επεμβάσεις των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία.
Πρόσθεσε δε ότι η Κροατία, η Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο ήταν η «δικαιολογία» για στρατιωτική παρέμβασης της Δύσης, η οποία το μόνο που κάνει είναι να ενισχύει συνεχώς την αμερικανική παγκόσμια ηγεμονία.
Ο Έλληνας που γεννήθηκε και ζει στην Ρωσία ομιλεί για «αποικισμό των Βαλκανίων».
«Η Ουάσιγκτον, βοηθώντας να διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία όχι μόνο ελέγχει τις χώρες της περιοχής αλλά και στην καλύτερη περίπτωση «διατηρεί» την Ρωσία έξω από τα Βαλκάνια, ή στη χειρότερη περίπτωση περιορίζει τις επιπτώσεις της παρουσίας στην περιοχή (η Ρωσία έχει παραδοσιακά στενές σχέσεις της περιοχής με βάση την εθνότητα και την Ορθόδοξη πίστη).
Η παρουσία των ΗΠΑ στα Βαλκάνια μας παρέχει φορείς χάραξης πολιτικής επεκτείνοντας την επιρροή με την στρατιωτική βάση Bondsteel στο Κοσσυφοπέδιο», δήλωσε ο Παπαδόπουλος υπενθυμίζοντας ότι η βάση είναι μία από τις μεγαλύτερες βάσεις των ΗΠΑ στο εξωτερικό η οποία μπορεί να φιλοξενήσει 7.000 στρατιώτες.
Επιπλέον, το Κοσσυφοπέδιο, η Κροατία και η Βοσνία, όλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ συνεισφέρουν στην διαδικασία εποικισμού των Βαλκανίων, η οποία δεν έχει ακόμη τελειώσει.
« Στο δρόμο για την πλήρη κυριαρχία των ΗΠΑ στην περιοχή εμπόδια είναι η Ρωσία και η Σερβία. Σε όλη την ιστορία της, η Σερβία αντιστάθηκε στους Οθωμανούς κατακτητές στην Αυστρο-Ουγγρική αυτοκρατορία, στην γερμανική αυτοκρατορία και στο Τρίτο Ράιχ.
Ωστόσο, μετά την πτώση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς το 2000, οι ΗΠΑ άρχισαν να αποικίζουν τη Σερβία. Σήμερα, το κλειδί για την τύχη της Σερβίας είναι το στρατιωτικό γραφείο του ΝΑΤΟ με δυνατότητα πρόσβασης στο υπουργείο άμυνας, στο υπουργείο εξωτερικών αλλά και στην δικαστική εξουσία και στις δημόσιες υπηρεσίες.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ταπείνωση για τους Σέρβους, δεδομένου ότι οι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ ευρίσκονται στο ίδιο κτίριο που καταστράφηκε μερικώς από το βομβαρδισμό του 1999», δήλωσε ο Παπαδόπουλος, ο οποίος διαθέτει διδακτορικό στην ιστορία και είναι ειδικός για την πρώην Σοβιετική Ένωση και τη Γιουγκοσλαβία.
Ο ίδιος αναφέρει ότι ενθαρρύνθηκε από τις ΗΠΑ η μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, καθώς και το «ανέντιμο» δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου το 2006, με σκοπό να «αποδυναμωθεί» η Σερβία και να διασφαλιστεί ότι δεν θα αντισταθεί στις προσταγές της Ουάσιγκτον.
« Ως αποτέλεσμα των δύο αυτών δράσεων, το Βελιγράδι έχασε τον έλεγχο του Κοσσυφοπεδίου και του Μαυροβουνίου, οδηγώντας σε μείωση του μεγέθους της σερβικής επικράτειας .
Ωστόσο, παρά την αυξανόμενη διείσδυση της Ουάσιγκτον στην Σερβία, όλο και περισσότεροι απλοί Σέρβοι πολίτες έχουν όλο και μεγαλύτερη επίγνωση των εξαιρετικά βλαβερών συνεπειών της αμερικανικής επιρροής στη χώρα τους, ενώ το αντι –δυτικό αίσθημα στη Σερβία είναι πλέον ευρέως διαδεδομένο», καταλήγει ο Παπαδόπουλος.
Τα είπε όλα ο Έλληνας δημοσιογράφος , αναλυτής , ιστορικός για όλo αυτό το σκηνικό που λαμβάνει χώρα στα Βαλκάνια από το 1991 και μετά , ενώ επισημαίνουμε ότι έχουμε πολύ «δρόμο» ακόμη.
