Τα μέλη του πληρώματος σε διάφορα πολεμικά πλοία, όπως το USS Pennsylvania και το USS Tennessee, έχασαν τη ζωή τους όταν τα πλοία τους έγιναν στόχος τον Δεκέμβριο του 1941. Παρά τις απώλειες, πολλά σκάφη επέστρεψαν στην πρώτη γραμμή κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου και οι Αμερικανοί ναυτικοί συνέχισαν τα καθημερινά τους καθήκοντα. Στα καθήκοντα αυτά περιλαμβανόταν η καταγραφή μετεωρολογικών δεδομένων.
Νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Geoscience Data Journal» αφηγείται την ιστορία της ανάκτησης των μετεωρολογικών δεδομένων από 19 πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, θωρηκτά, αεροπλανοφόρα, αντιτορπιλικά και καταδρομικά, που πήραν μέρος στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Η διάσωσή τους κατέστη δυνατή χάρη στη δουλειά περισσότερων από 4.000 εθελοντών πολιτών-επιστημόνων, οι οποίοι μετέγραψαν περισσότερες από 28.000 εικόνες ημερολογίων από τον στόλο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που βρισκόταν στη Χαβάη την περίοδο 1941-1945.
Προηγούμενες μελέτες έχουν υποδείξει ότι αυτά τα χρόνια ήταν ασυνήθιστα θερμά. Το νέο σύνολο δεδομένων που περιλαμβάνει πάνω από 630.000 εγγραφές με περισσότερες από τρία εκατομμύρια μεμονωμένες παρατηρήσεις θα βοηθήσει να φανεί εάν συνέβαινε αυτό. Τα ημερολόγια περιλαμβάνουν εκατομμύρια καταχωρήσεις σχετικά με τις θερμοκρασίες στην επιφάνεια του αέρα και της θάλασσας, την ατμοσφαιρική πίεση, την ταχύτητα και την κατεύθυνση του ανέμου.
Κλιματική αλλαγή και αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα: Πως τα επηρεάζει
Όπως παρατηρεί ο ερευνητής του Πανεπιστημίου του Reading, Πραβίν Τελέτι, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, «οι διαταραχές στους εμπορικούς δρόμους κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο οδήγησαν σε σημαντική μείωση των θαλάσσιων καιρικών παρατηρήσεων. Μέχρι πρόσφατα, τα αρχεία από εκείνη την εποχή εξακολουθούσαν να είναι διαθέσιμα μόνο σε διαβαθμισμένα έγγραφα σε χαρτί. Η σάρωση και η διάσωση αυτών των δεδομένων παρέχει ένα παράθυρο στο παρελθόν επιτρέποντάς μας να κατανοήσουμε πώς συμπεριφερόταν το παγκόσμιο κλίμα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου τεράστιων ανακατατάξεων».
Οι παρατηρήσεις από τα πολεμικά πλοία ήταν οι πρωταρχικές πηγές θαλάσσιων παρατηρήσεων κατά την περίοδο του Β' Παγκόσμιου πολέμου, αλλά πολλά αρχεία καταστράφηκαν ως πράξη πολέμου ή απλά ξεχάστηκαν, λόγω του μεγάλου χρονικού διαστήματος κατά το οποίο θεωρούνταν απόρρητα. Το σύνολο δεδομένων που ανακτήθηκε αποκαλύπτει πως ο πόλεμος επέβαλε αλλαγές στις πρακτικές παρατήρησης.
Για παράδειγμα, περισσότερες παρατηρήσεις γίνονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας αντί της νύχτας για να μειωθεί η έκθεση στα εχθρικά πλοία και να αποφευχθεί ο εντοπισμός τους. Πιστεύεται ότι αλλαγές, όπως αυτή, θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην καταγραφή ελαφρώς θερμότερων θερμοκρασιών, οπότε τα σημερινά βιβλία ιστορίας δείχνουν μια περίοδο ασυνήθιστης θερμότητας στα παγκόσμια σύνολα δεδομένων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Τα νέα δεδομένα θα βοηθήσουν στη διερεύνηση αυτής της αβεβαιότητας.
Καθώς λίγες ή καθόλου ψηφιοποιημένες παρατηρήσεις υπάρχουν από τον Ινδο-Ειρηνικό και την Άπω Ανατολή κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου, τα διασωθέντα αρχεία θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να συμπληρώσουν τα κενά στα υπάρχοντα σύνολα δεδομένων και να διασφαλίσουν ότι μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα πως εξελίχθηκε το παγκόσμιο κλίμα από τις αρχές του 20ου αιώνα και μετά.