O Εμανουέλ Μακρόν μπορεί να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που οραματίζεται στη Γαλλία αλλά στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας έβαλε ψηλά τον πήχη και σε ευρωπαϊκά θέματα.
Κυρίως, όσον αφορά στη διαπραγμάτευση για το Brexit, αλλά και το μελλοντικό σχήμα της Ευρώπης, ιδιαίτερα δε την επανεκκίνηση του γαλλογερμανικού κινητήρα, που έχει «κολλήσει» εδώ και καιρό.
Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει πει ότι δεν θα ανεχθεί μια συμφωνία που θα επιτρέπει στη Βρετανία να λειτουργεί ως offshore φορολογικός παράδεισος με πρόσβαση στην Κοινή Αγορά. Όπως κι ο αλλοτινός του μέντορας, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Μακρόν είναι αποφασισμένος να μην επιτρέψει σε άλλη χώρα της ΕΕ να πιστέψει ότι αξίζει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Βρετανίας. Ως πρώην τραπεζίτης πιθανώς θα μπει στον πειρασμό να προσελκύσει αρκετούς απ’ τους υποστηρικτές του, που έχουν την έδρα τους στο Λονδίνο, να επιστρέψουν στην Γαλλία αναδεικνύοντας το Παρίσι σε πόλο ανταγωνισμού απέναντι στο Σίτι του Λονδίνου.
Πολλά όμως θα εξαρτηθούν από τη σχέση που θα καταφέρει να συνάψει με το Βερολίνο. Ήδη επισκέφθηκε δυο φορές της Γερμανία στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας και σε μια διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου τον περασμένο Ιανουάριο (στα Αγγλικά) υποσχέθηκε να βάλει ένα τέλος στη δυσπιστία που προκάλεσε στρεβλώσεις στη λειτουργία του γαλλογερμανικού άξονα.
Στιγμιότυπο από τη συνάντηση Μακρόν -Μέρκελ στην καγκελαρία στις 16 Μαρτίου 2017
Στα μεγαλόπνοα σχέδια του Μακρόν για μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, κοινό προϋπολογισμό και υπουργό Οικονομικών, κοινή ευρωπαϊκή άμυνα και Ευρώπη πολλών ταχυτήτων ορισμένοι Γάλλοι οικονομολόγοι βλέπουν ένα αναμάσημα των σχεδίων που παράγει εδώ και δεκαετίες το Γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών και τα οποία έχουν απορρίψει κατ’ επανάληψη οι γερμανικές κυβερνήσεις.
Άλλοι, όμως, όπως η Συλβί Γκουλάρ, μιας απ’ τις συμβούλους του Μακρόν σε θέματα εξωτερικής πολιτικής -και ένα απ’ τα ονόματα που παίζουν για τον πρωθυπουργικό θώκο- λένε ότι ο Μακρόν εννοεί σοβαρά αυτά που οραματίζεται. Κι ότι στον απόηχο των γαλλικών και των γερμανικών εκλογών δημιουργείται ένα παράθυρο ευκαιρίας, που ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία του φιλελεύθερου κέντρου να μεταρρυθμίσει την Ευρώπη.
Στην ομιλία του στο Βερολίνο ο Μακρόν υποστήριξε ότι το δυσλειτουργικό ευρώ βοήθησε τη Γερμανία, κι ότι η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας μπλοκάρει σημαντικές μεταρρυθμίσεις που θα ενίσχυαν την αλληλεγγύη μεταξύ των 19 μελών της ευρωζώνης.
«... Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το ευρώ είναι ατελές και δεν θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Δεν παρείχε στην Ευρώπη την πλήρη διεθνή ανεξαρτησία έναντι του δολαρίου, ούτε μια φυσική σύγκλιση μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών. Το ευρώ είναι ένα αδύναμο γερμανικό μάρκο», είπε ο Μακρόν προφητεύοντας ότι αν συνεχιστεί η τρέχουσα πορεία το ευρώ θα διαλυθεί σε δέκα χρόνια.
Οι ιδέες του για μεταρρύθμιση του ευρώ συνιστούν πρόκληση στην προσήλωση του Βερολίνου στα εμπορικά πλεονάσματα, που ο ίδιος χαρακτήρισε ως μη βιώσιμα. Πολλές απ’ τις προτάσεις του παραμένουν ασαφές, αλλά ο Μακρόν υπήρξε αρκετά ειλικρινής να παραδεχθεί ότι η Γερμανία θα ακούσει τη Γαλλία όταν η τελευταία αποκαταστήσει την αξιοπιστία της με οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Ο Εμανουέλ Μακρόν πολιορκούμενος από τα τηλεοπτικά συνεργεία έξω απ' την καγκελαρία μετά τη συνάντηση με την Άνγκελα Μέρκελ τον περασμένο Μάρτιο
Πολλοί αναλυτές, ωστόσο, αμφιβάλλουν κατά πόσον ο Μακρόν θα μπορέσει να συγκεντρώσει την απαραίτητη υποστήριξη για να προωθήσει τη φιλο-ευρωπαϊκή του ατζέντα στη Γαλλία, πόσω μάλλον στη Γερμανία. Θεωρούν ότι δεν υπάρχει ευρεία υποστήριξη για μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία κι ότι μόνον δύο απ’ τους υποψηφίους του πρώτου γύρου, ο Μακρόν και ο Φιγιόν, ανέδειξαν τη σπουδαιότητά τους.
Οι δυό τους συγκέντρωσαν μαζί ποσοστό κοντά στο 44%, αλλά το υπόλοιπο 50%+ των Γάλλων εξακολουθεί να αγνοεί τι πρέπει να γίνει κι αυτό εγείρει ερωτηματικά για το τι θα γίνει στη συνέχεια.
Από την άλλη οι δυσκολίες που αναμένεται να αντιμετωπίσει ο Μακρόν στο εσωτερικό αναδεικνύουν την ευθύνη της Γερμανίας να τον βοηθήσει. Το Βερολίνο θα πρέπει να αρχίσει από τώρα τους σχεδιασμούς του για το 2022, όταν θα υπάρχει κίνδυνος νίκης του Εθνικού Μετώπου στο β΄γύρο, εκτιμά η Ρόνια Κέμπιν του Γερμανικού Ινστιτούτου για την Διεθνή Πολιτική Ασφάλειας. «Αν πέσει η Γαλλία, η Γερμανία θα βρεθεί μόνη», λέει. «Και για να το αποφύγει αυτό το Βερολίνο θα πρέπει να κάνει καθαρές και ιδεολογικές θυσίες.»
