Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταρρεύσει όσον αφορά στην προστασία των συνόρων της από την έξοδο της Βρετανίας, κι αυτό γιατί ο αγγλικός Στρατός είναι ο μόνος οργανωμένος και ικανός να αναλάβει δράση εκτός των εθνικών συνόρων. Κανείς άλλος δεν έχει τις δυνατότητες του. Ο Γαλλικός είναι σαφώς υποδεέστερος, ενώ ο Γερμανικός σχεδόν ανύπαρκτος. Πέραν αυτών ουδέν.
Το θέμα της ασφάλειας απασχολεί ήδη τους Ευρωπαίους μετά την επιστολή που έστειλε χθες η Βρετανίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ντόναλντ Τούσκ για την ενεργοποίηση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας που ανοίγει το δρόμο για το Brexit και επισήμως. Μία διαδικασία πάντως που όλοι συμφωνούν ότι θα είναι μακρά σε χρόνο και επίπονη και για τις δύο πλευρές, αφού θα πρέπει να γίνουν παραχωρήσεις.
Η Βρετανία θεωρείται δεδομένο ότι θα χρησιμοποιήσει ως αιχμή τα θέματα ασφάλειας στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ως αντίβαρο στην εφαρμογή της ζώνης ελεύθερου εμπορίου. Κι αυτό γιατί στη Γηραία Ήπειρος μετά το Brexit και τον «πόλεμο» που κάνει ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ, στο ΝΑΤΟ, για τη δραστηριοποίηση του όσον αφορά στην προστασία των συμφερόντων των χωρών-μελών της Συμμαχίας δημιουργείται ένα μεγάλο κενό ασφαλείας.
Οι επιλογές για τους Ευρωπαίους είναι δύο: Ή να «τρέξουν» τη δημιουργία ενός Ευρωστρατού, κάτι το οποίο βεβαίως απαιτεί πολύ χρόνο και πολύ χρήμα ή να ενδώσουν στις απειλές Τραμπ και να συμμετάσχουν με ακόμη περισσότερα κονδύλια στη λειτουργία του ΝΑΤΟ. Ο Αμερικανός πρόεδρος μάλιστα έχει στοχοποιήσει τη Γερμανία που εδώ και πολλά χρόνια κάνει «κηδεία με ξένα κόλλυβα». Ζητάει μάλιστα από το Βερολίνο να πληρώσει όσο έπρεπε να έχει καταβάλλει και δεν κατέλαβε ως τώρα.
Η έγερση του ζητήματος αυτού από το Λευκό Οίκο κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Η συνεργασία μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας είναι άριστη και η Ουάσιγκτον θα στηρίξει το Λονδίνο στην πορεία του εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε ο Ντόναλντ Τράμπ τον πρώτο ηγέτη από την Ε.Ε. που συνάντησε ήταν η Τερέζα Μέι. Οι σχέσεις των δύο χωρών είναι ιστορικές και όσο η Βρετανία απομακρύνεται από την Ευρώπη τόσο πιο κοντά στις ΗΠΑ θα πηγαίνει.
Πέραν ωστόσο των ισχυρών Ένοπλων Δυνάμεων που έχει η Βρετανία και της δυνατότητας να μετακινήσει δυνάμεις, διαθέτει επίσης ένα από τα πιο σύγχρονα κέντρα κατασκοπείας στον κόσμο, στο οποίο εκπαιδεύονται ακόμη και Αμερικανοί, ενώ έχει κέντρο πυρηνικής αποτροπής, το οποίο παρέχει τεχνογνωσία και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όσον αφορά στα θέματα ασφάλειας η Βρετανία είναι πολύ πιθανό και να εγκαταλείψει την αστυνομική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης –τη Europol– στο πλαίσιο του Brexit και να «πάρει τις πληροφορίες της» μαζί της εάν δεν υπάρξει μια συμφωνία για τη διμερή συνεργασία στο πεδίο της ασφάλειας. Αυτό τουλάχιστον διεμήνυσε η υπουργός Εσωτερικών Άμπερ Ραντ. Πρόκειται για ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα για την Ε.Ε. αν όντως συμβεί κάτι τέτοιο.
Από εκεί και πέρα ωστόσο , το 40% των εξαγωγών της Βρετανίας γίνονταν προς την Ε.Ε., πολλοί Ευρωπαϊκοί Οργανισμοί έχουν έδρα την Βρετανία την οποία ενδέχεται να αποσύρουν και στερήσουν από τη Γηραιά Αλβιώνα θέσεις εργασίας. Το εξαιρετικά σημαντικό θέμα είναι η ζώνη του ελεύθερου εμπορίου και πώς αυτή θα διαμορφωθεί μετά το Brexit.
Όσον αφορά στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκονται στη Βρετανία και μπορεί αν επηρεαστούν από τις αλλαγές στην οικονομική σχέση που υπήρχε μέχρι σήμερα αυτοί αριθμούν περί τους 1,2 εκατομμύρια, ενώ οι Βρετανοί που ζουν ανά την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι περίπου διπλάσιοι και αγγίζουν τα 2,5 εκατομμύρια. Επίσης μελανό σημείο αποτελεί και ο «λογαριασμός Brexit» που καλείται να καταβάλει το νησί στην Ε.Ε., λόγω των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει για τον ενιαίο προϋπολογισμό μέχρι το 2021.
Είναι εμφανές δηλαδή πώς και οι δύο πλευρές έχουν να κερδίσουν αλλά και να χάσουν από το διαζύγιο που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα είναι βελούδινο ή όχι. Επίσης είναι άγνωστο ποιος θα πληρώσει τα… σπασμένα, αφού οι Βρετανοί αποφάσισαν να φύγουν. Μέχρι στιγμής οι αγορές δεν μπορούν να προσδιορίσουν τι ακριβώς μπορεί να συμβεί, ιδίως όταν πρόκειται για μία διαδικασία που θα ολοκληρωθεί το Μάρτιο του 2019.
Όπως και να έχει όμως το μείζον ζήτημα είναι ότι το πουλόβερ της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρχισε να ξηλώνεται και ο μεγάλος κίνδυνος για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι η κατάρρευση του. Αν δε στη μετά Brexit εποχή η Βρετανία επιτύχει τότε το παράδειγμα της ενδέχεται να ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Ιδίως αν η Γερμανία συνεχίσει να επιβάλει στις ασθενέστερες χώρες την πολιτική της σκληρής λιτότητας.
