Τις τροποποιήσεις και αλλαγές, οι οποίες έγιναν δεκτές από την Επιτροπή της Εκκλησίας για το μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ έχει εξετασθεί εάν αυτές έχουν ενσωματωθεί και στους Φακέλους Μαθητού, οι οποίοι ήδη αναρτήθηκαν και είναι γνωστοί σε όλους, παρουσίασε στην εισήγησή του στην σημερινή Ιεραρχία ο συμμετέχων στην εν λόγω επιτροπή Μητροπολίτης Ύδρας Εφραίμ.

Επιπλέον παρουσίασε το χρονικό των συναντήσεων της Επιτροπής με το υπ. Παιδείας.

Όπως , μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την διδακτέα ύλη των θρησκευτικών στην εκπαίδευση έγινε για πρώτη φορά. “Και μάλιστα ετονίσθη ότι η Εκκλησία συναποφασίζει με την Πολιτεία διά θέματα αφορώντα εις αυτήν, ως τούτο απορρέει εκ του Συντάγματος και του Καταστατικού αυτής Χάρτου (Ν. 590/1977). Τούτο πλέον αποτελεί ένα κεκτημένο για την Εκκλησία μας” σημειώνει.

Αναλυτικά ο Μητροπολίτης Ύδρας ανέφερε:

Ἔγιναν ἐν συνόλῳ ἕξ (6) πολύωρες συναντήσεις. Διεξήλθομεν γραμμή-γραμμή ὅλο τό Πρόγραμμα Σπουδῶν. Εἰς ὅλας τάς συναντήσεις κρατήθηκαν πρακτικά, τά ὁποῖα καταθέσαμε εἰς τήν Δ.Ι.Σ. πρός ἐνημέρωσιν ὅλων τῶν Σεβ. Ἱεραρχῶν.

Κατά τήν διεξαγωγήν τοῦ Διαλόγου, ἡ Ἐπιτροπή ἐπέμεινε εἰς τήν βάσιν τῶν τρι­ῶν θε­με­λι­ω­δῶν ἀρ­χῶν, ἤ­τοι: α) τῆς ὑ­πο­χρε­ω­τι­κό­τη­τος τοῦ μα­θή­μα­τος τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν, β) τῆς δι­α­τη­ρή­σε­ως τῶν ὡ­ρῶν δι­δα­σκα­λί­ας αὐ­τοῦ, καί γ) τῆς δι­α­σφα­λί­σε­ως τοῦ Ὀρ­θο­δό­ξου Προσ­α­να­το­λι­σμοῦ αὐ­τοῦ, ὅπως καί εἰς τήν δια­τή­ρησιν τοῦ ὑ­φι­στα­μέ­νου νο­μι­κοῦ καί θε­σμι­κοῦ πλαι­σίου τοῦ Μα­θή­μα­τος τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν, καθώς καί τῆς ὀνομασίας «Θρησκευτικά».

Ὑπῆρξαν ρητές διαβεβαιώσεις τόσον τοῦ κ. Ὑπουργοῦ, ὅσον καί τοῦ Προέδρου τοῦ ΙΕΠ, σέ ὅλες τίς συναντήσεις, ὅτι δέν ὑφίσταται κανένα ζήτημα ὡς πρός τήν ὑποχρεωτικότητα τοῦ ΜτΘ, τίς ὧρες διδασκαλίας του καί τήν ὀνομασία του, ἐνῶ θά παραμείνει στόν κορμό τῶν μαθημάτων στήν Β΄ καί Γ΄ Λυκείου, χωρίς νά γίνει ἐπιλεγόμενο.

Ὁ Ὀρθόδοξος Προσανατολισμός αὐτοῦ καταδεικνύεται, κατά τήν γνώμην μας, καί μετά τίς γενόμενες ἀλλαγές και τροποποιήσεις τόσον στό Πρόγραμμα Σπουδών, ὅσον καί κυρίως στούς Φακέλους Μαθητοῦ, τούς ὁποίους ἐξετάσαμε ἅμα τῇ δημοσιεύσει αὐτῶν καί διεπιστώσαμεν ὅτι ἡ διαμόρφωσίς των ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν τόν διάλογον (παραδείγματα παρουσιάζονται ἐν συνεχείᾳ), ἀφοῦ, πλέον, σέ ὅλα τά κεφάλαια τίθεται μέ σαφήνεια ἡ σωτηριολογική διάσταση τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ παρουσιάζεται ἡ ὀρ­θό­δο­ξος κο­σμο­λο­γία καί ἀν­θρω­πο­λο­γία καί καταδεικνύεται ἡ τε­ρα­στία συμ­βολή τῆς ὀρ­θο­δό­ξου πί­στεως στήν Τέ­χνη καί τόν Πο­λι­τι­σμό.

Συμφώνως πρός τήν Ἀπόφασιν τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας, ἀπεφύγαμε «οἱαν­δή­ποτε ἐμ­πλοκή εἰς ἰ­δε­ολο­γι­κάς ἔ­ρι­δας εἴτε με­ταξύ θε­ο­λό­γων εἴτε με­ταξύ πο­λι­τι­κῶν ὁ­μά­δων εἴτε με­ταξύ ὁ­μά­δων πο­λι­τῶν», παρά τό γεγονός ὅτι προεκλήθημεν καί έκατηγορήθημεν, καί μάλιστα ἐντόνως ὑπό τινων, δι’ αὐτήν τήν προσήλωσίν μας εἰς τήν Ἀπόφασιν τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας.

Ἄν καί «ἀ­να­γνω­ρί­ζομεν ὅτι ἡ ἐ­ποχή τῶν ἀ­μι­γῶς θρη­σκευ­τι­κῶν κοι­νω­νιῶν καί ἐ­θνῶν ἤδη πα­ρέρ­χε­ται», ὅπως μέ σαφήνεια διετύπωσε εἰς τίς θέσεις Της ἡ Σεπτή Ἱεραρχία, ἐν τούτοις, ἐζητήσαμε τά θρη­σκει­ο­λο­γικά στοι­χεῖα νά ἐ­λα­χι­στο­ποι­η­θοῦν στήν Πρω­το­βά­θμια Ἐκ­παί­δευση, ὥ­στε νά ἀ­πο­κλει­σθῇ ὁ κίν­δυ­νος τῆς θρη­σκευ­τι­κῆς συγ­χύ­σεως καί τοῦ συγ­κρη­τι­σμοῦ, τονίζοντας ταυτοχρόνως ὅτι δέν εἶναι τόσο ἡ ποσόστοση (πόσο τοῖς ἑκατό ὀρθόδοξα εἶναι τά νέα ΠΣ, διότι ἄν τά μετρούσαμε μέ ἕνα τόσο ἁπλοϊκό τρόπο δέν θά ὑπῆρχε ζήτημα, ἀφοῦ στό μέν Δημοτικό τά Βασικά Θέματα μέ ὁμολογιακό περιεχόμενο φθάνουν τό 82,4% -μέ 10,1% διομολογιακές άναφορές- (στούς Φακέλους το ποσοστό φθάνει το 90%, κατά τήν ἄποψη τῶν λαϊκῶν μελῶν τῆς Ἐπιτροπῆς μας) καί τά Βασικά Θέματα μέ θρησκειολογικό περιεχόμενο, μόλις τό 17,6%, στό δέ Γυμνάσιο τά Βασικά Θέματα μέ ἀμιγῶς ὁμολογιακό περιεχόμενο τό 74,2% -με 19,5 διομολογιακές ἀναφορές- καί τά Βασικά Θέματα μέ θρησκειολογικό περιεχόμενο τό 25,8%), ἀλλά κυρίως ἡ ἔκφραση, ὡς ἕνας τρόπος χρήσεως μιᾶς συγκεκριμένης ὁρολογίας στά Προγράμματα Σπουδῶν (π.χ. ὁ “μετανάστης” Χριστός) καί ὁ ὑπάρχων θρησκευτικός συγκρητισμός σέ κάποια κείμενα (π.χ. Θεός, Ἀλλάχ, Βούδας κ.ο.κ. σέ ἴση βάση), μέ τόν ὁποῖον δέν ξεκαθαρίζεται ἡ διαφοροποίηση μεταξύ τῶν θρησκειῶν καί δέν ἐπιτρέπεται σ’ ἕνα παιδί νά ξεκαθαρίσει αὐτά τά ζητήματα, ἀπεναντίας ἐπιτείνεται ἡ σύγχυσή του.

Ἐπίσης, παρεκαλέσαμεν νά ὑπάρξει ἰδιαίτερη προσοχή ὡς πρός τό διαθρησκειακό περιεχόμενο τοῦ μαθήματος, ἀλλά καί τοῦ ὑλικοῦ (φωτογραφίες συναντήσεων, συμπροσευχῶν κ.λπ.), τά ὁποῖα μποροῦν νά προκαλέσουν σύγχυση στούς μαθητές, ἐάν δέν δοθοῦν καί δέν ἐξηγηθοῦν μέ τόν κατάλληλο τρόπο ἀπό τούς διδάσκοντες. Θεωροῦμε ὅτι, μέσῳ τοῦ διεξαχθέντος Διαλόγου, τά περισσότερα ἀπό αὐτά διορθώθηκαν, ἰδίως στό Δημοτικό καί Γυμνάσιο, ὅπως φαίνεται καί στίς συνημμένες παρατηρήσεις, πλήν μιᾶς ἤ δυο φωτογραφιῶν στήν ΣΤ΄ Δημοτικοῦ, οἱ ὁποῖες δέν ἀφοροῦν «συμπροσευχή», ἀλλά δεήσεις στήν Μυτιλήνη ὑπέρ τῶν ἀπολεσθέντων προσφύγων, οἱ ὁποῖες δέν ἔγιναν ἀπό κοινοῦ, ἀλλά διεδέχθησαν ἡ μία τήν ἄλλη (βλ. Φ.Μ. σελ. 123).

Ἐπίσης, μετά ἀπό σχετική ἐπιστολή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον, μόλις τήν προηγουμένην ἑβδομάδα, περί τῆς ὑπάρξεως φωτογραφιῶν καθηρημένου τέως κληρικοῦ σέ λειτουργικές στιγμές, ἐπικοινωνήσαμε ἀμέσως μέ τούς ὑπευθύνους καί οἱ φωτογραφίες ἀμέσως ἀντικατεστάθησαν.

Ὡς πρός τίς γενικές παρατηρήσεις τῆς Ἱ. Συνόδου ἐπί τῶν νέων Προγραμμάτων καί τῆς «φιλοσοφίας» αὐτῶν, καταθέτομεν, ἐν συνεχείᾳ πρός τήν Σεπτήν Ἱεραρχίαν, τό σχετικόν κείμενον – ἀπάντησιν τῶν Συντακτῶν τῶν νέων ΠΣ, τά ὁποῖα παρέχουν κατάλληλες ἐξηγήσεις καί διευκρινήσεις καί «ἐκάλυψαν» τίς θέσεις μας.

Δέν παραλείπουμε νά τονίσουμε ὅτι τόν οὐ­σι­α­στι­κό­τε­ρο ρό­λο γιά τήν ἐ­πι­τυ­χία ἤ μή τῶν ὅποιων Προγραμμάτων Σπουδῶν καί τοῦ ὅποιου μαθήματος, ἔ­χει ὁ ἐμ­πνευ­σμέ­νος δι­δά­σκων. Γι΄ αὐτό καί χρει­ά­ζε­ται ἡ Πο­λι­τεία νά συν­δρά­μει μέ κάθε τρόπο στό ἔργο τῶν δι­δα­σκά­λων καί τῶν θε­ο­λό­γων κα­θη­γη­τῶν στά σχο­λεῖα, δι΄ ἐ­πι­μορ­φω­τι­κῶν σε­μι­να­ρίων καί ὑ­λι­κο­τε­χνι­κῆς ὑ­πο­δο­μῆς. Ἔτσι θά ἀ­ξι­ο­ποι­η­θοῦν κα­ταλ­λή­λως τά παι­δα­γω­γικά καί με­θο­δο­λο­γικά στοι­χεῖα τῶν νέων ΠΣ, τά ὁ­ποῖα κα­θι­στοῦν ἑλ­κυ­στι­κό­τερο τό μά­θημα, διά τῆς ἐ­νερ­γοῦς δη­μι­ουρ­γι­κῆς ἐμ­πλο­κῆς ὅ­λων τῶν μα­θη­τῶν στή δι­δα­κτική δι­α­δι­κα­σία, μέσῳ νέων δι­δα­κτι­κῶν με­θό­δων, ἡ ἐπιτυχία τῶν ὁποίων ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἀνάπτυξη καί παρουσίαση ἐκ μέρους τοῦ διδάσκοντος.

Καθ΄ ὅλην τήν διάρκειαν τοῦ διαλόγου ἐπιμόνως ζητήσαμε οἱ ὅποιες διορθώσεις καί ἀλλαγές γίνουν, νά ἀποτυπωθοῦν σέ καινούργια Ὑπουργική Ἀπόφαση, καταργουμένων τῶν Ὑπουργικῶν Ἀποφάσεων τοῦ προηγουμένου Ὑπουργοῦ Παιδείας.

Ὅλοι πλέον γνωρίζομεν ὅτι ἤδη δημοσιεύτηκαν τά νέα Φ.Ε.Κ. (Φ.Ε.Κ. 2104 τ. Β΄ /19.06.2017) διά τό Πρόγραμμα Σπουδῶν Δημοτικοῦ -Γυμνασίου καί τό (Φ.Ε.Κ. 2105 τ. Β΄/19.06.2017) διά τό Πρόγραμμα Σπουδῶν τοῦ Γενικοῦ καί Ἐπαγγελματικοῦ Λυκείου μέ τήν ρητή ἀναγραφή ὅτι ἡ προηγούμενη Ὑπουργική Ἀπόφασις (Φ.Ε.Κ. 2906 τ.Β΄/13.09.2016 & Φ.Ε.Κ. 2920 τ. Β΄/13.09.2016) καταργεῖται.

Θά ἤθελα ἐδῶ νά σημειώσω τό καλό κλίμα, τό προσηνές καί εὐγενές τοῦ κ. Ὑπουργοῦ, τῶν μελῶν τοῦ Ι.Ε.Π., ἀλλά καί τήν συμβολήν τοῦ Γ. Γ. Θρησκευμάτων κ. Γ. Καλαντζῆ.

Ἐν συνεχείᾳ σᾶς παρουσιάζω ὅλες τίς τροποποιήσεις καί ἀλλαγές, οἱ ὁποῖες ἔγιναν δεκτές, ἐνῶ ἔχει ἐξετασθεῖ ἐάν αὐτές ἔχουν ἐνσωματωθεῖ καί στούς Φακέλους Μαθητοῦ, οἱ ὁποῖοι ἤδη ἀναρτήθηκαν καί εἶναι γνωστοί σέ ὅλους.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Α΄ Κύκλος (Γ΄ & Δ΄ τάξη Δημοτικού)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ

Γ΄ Δημοτικοῦ

Θεματική ἑνότητα 2

α) Ἡ ἀπόπειρα ἀναφορᾶς κοινῶν στοιχείων ἀπό διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις εἶναι ἀρκετά συσσωρευτική καί μή δομική, μέ ἀποτέλεσμα νά δημιουργεῖ σύγχυση.

Ἀφαιρέθηκαν ὅσα ἀφοροῦσαν ἄλλες Θρησκεῖες καί παρέμειναν μαζί μέ τόν Χριστιανισμό καί οἱ ἄλλες δύο μονοθεϊστικές ἁβρααμικές θρησκεῖες (Ἰουδαϊσμός καί Ἰσλάμ), ἐνῶ, ὅπως θά φανεῖ καί στίς διορθώσεις, στό ἐπισυναπτόμενο Παράρτημα, ἔγιναν καί περαιτέρω τροποποιήσεις.

β) Ἡ προβολή τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς μέ σκοπό τήν ἀνάδειξη σεβασμοῦ πρός τά παιδιά, μαζί μέ μία μεγάλη καί διευρυμένη θεματολογία, εἶναι ἀνεπιτυχής.

Διορθώθηκε ἡ σχετική ἀναφορά σύμφωνα μέ τίς παρατηρήσεις τῆς Ἐπιτροπῆς μας.

γ) Ἡ ἔννοια τοῦ «συμβόλου» εἶναι ἀρκετά δύσκολη ὡς πρός τήν κατανόησή του ἀπό τόν μαθητή τῆς Γ΄ Δημοτικοῦ.

Τά Σύμβολα τῶν ἄλλων θρησκειῶν μεταφέρθηκαν στήν ΣΤ΄ Δημοτικοῦ καί, μάλιστα, ἀναφέρονται ἐπιγραμματικά. Δέν ἔχουμε εἰς βάθος ἐξέταση, ἀλλά ἐπιφανειακή ἀναφορά συμβόλων.

Στήν Γ΄ καί Δ΄ Δημοτικοῦ μέ ποσοστό 8% ἔχουμε ἀναφορά σέ ἁβρααμικές παραδόσεις, στήν Ε΄ καί ΣΤ΄ Δημοτικοῦ παρέχονται στοιχειώδεις πληροφορίες ἀπό Ἀνατολικές παραδόσεις (Ἰνδουισμό – Βουδισμό), ἐνῶ ἡ διαχείριση τοῦ ζητήματος τῶν θρησκειῶν στό Δημοτικό γίνεται στή βάση τῆς ἁπλῆς πληροφόρησης, ἐνῶ ἡ εἰς βάθος ἐξέταση γίνεται σέ μεγαλύτερες τάξεις, ὅπως φαίνεται καί ἀπό τούς Φακέλλους Μαθητοῦ.

Δ΄ Δημοτικοῦ

Θεματικές ἑνότητες 1, 4, 5, 6, 7

Οἱ παροῦσες ἑνότητες εἶναι ἀρκετά δύσκολες πρός κατανόηση ἀπό τούς μαθητές τῆς Δ΄ τάξης τοῦ Δημοτικοῦ γιατί περιέχουν παράλληλες ἀναφορές καί θεωρήσεις, τῶν ὁποίων ἡ ἀνάλυση καί προσέγγιση, ἀπαιτοῦν ἀρκετή ὡριμότητα τόσο ἀπό τόν διδάσκοντα, ὅσο καί ἀπό τόν διδασκόμενο.

Ἐπιπλέον οἱ παράλληλες «ἔννοιες», οἱ «κοινές ἔννοιες», οἱ «ἱερές τελετές», οἱ «ἱερές πορεῖες», οἱ «ἱεροί τόποι», τά «ἱερά βιβλία» καί ἡ γενική ἔννοια «ἅγιος», ὁδηγοῦν σέ μία φαινομενολογική ταύτιση, σύγκλιση ἤ θεματική σύγκριση ἐνῷ ἡ θρησκειολογική τους διάκριση ἀπαιτεῖ ἀρκετές προϋποθέσεις καί ἀπαιτήσεις ἀπό τόν διδάσκοντα, προκειμένου νά μήν ὁδηγηθοῦν οἱ μαθητές σέ μία ἰσοπεδωτική καί συγκρητιστική θεώρηση ὅλων αὐτῶν τῶν «κοινῶν ἐννοιῶν».

Θεματική ἑνότητα 3

Μέ τήν παροῦσα ἑνότητα θά μποροῦσε νά συνεχιστεῖ τό ἐκπαιδευτικό ὑλικό τῆς θεματικῆς ἑνότητας 2, τῆς Γ΄ Δημοτικοῦ καί ὁπωσδήποτε ἀνεξάρτητα ἀπό τό ὑπόδειγμα τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς.

Θεματικές ἑνότητες 4, 6, 7

Παρουσιάζουν μία διαθρησκειακή προσέγγιση τοῦ βαπτίσματος, τῶν ἱερῶν προσώπων καί τῶν ἱερῶν βιβλίων. Καί γι᾿ αὐτές τίς θεματικές ἑνότητες, ἀφ’ ἑνός ἀπαιτεῖται ἕνας κατηρτισμένος παιδαγωγικά διδάσκων, ὁ ὁποῖος θά βρεῖ τό μέσο νά παρουσιάσει στούς μαθητές τόν τρόπο τῆς διάκρισης, χωρίς νά ἀναχθοῦν σέ πιθανές ὁμοιότητες, παραλληλισμούς ἤ ἰσοδύναμα.

Ἀφ’ ἑτέρου δέν δίνουν τή δυνατότητα στούς μαθητές νά κατανοήσουν τή σημασία, τή θέση καί τήν ἀξία τους, καί νά ἀναδείξουν μέσα ἀπό τήν παράλληλη μελέτη τους τίς διαφορές καί διακρίσεις. Ὁ μαθητής ἀντιλαμβάνεται ὅτι ὅλα τά παράλληλα εἶναι ἴδια καί μόνο ὡς πρός τό λειτουργικό ἤ φαινομενολογικό φαίνεσθαι διαφέρουν.

Ἔγιναν οἱ κατάλληλες διορθώσεις καί τροποποιήσεις καί, κατ’ οὐσίαν, ὅπως φαίνεται καί στό Παράρτημα, στήν ἀναλυτική παρουσίαση τῶν ἀλλαγῶν καί διορθώσεων στίς Θεματικές Ἑνότητες, ἰδίως στά Προσδοκώμενα Μαθησιακά Ἀποτελέσματα τῶν ΘΕ 4 και 5, ὅσα ἐζητήσαμε ἔγιναν ἀποδεκτά.

B΄ Κύκλος (E΄ & ΣΤ΄ τάξη Δημοτικού)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ

Ε΄ Δημοτικού

Θεματικές ἑνότητες 1, 2, 3

Ἀρκετά δύσκολες ἐννοιολογικά ὡς πρός τό θεματικό τους περιεχόμενο. Δύσκολα ὁ διδάσκων θά ἀναδείξει τή διάκριση, ἐάν μπορέσει. Μέ ἀντίστοιχη εὐκολία ὁ μαθητής θά ὁδηγηθεῖ στή συγκρητιστική ταύτιση.

Ἴσως οἱ θεματικές ἑνότητες αὐτές μετακινηθοῦν στήν ὕλη τοῦ Λυκείου μέ ἀρκετή ἐπεξεργασία ἀκόμη.

Ὅπως φαίνεται καί στό Παράρτημα, ἔγιναν οἱ ἀνάλογες τροποποιήσεις πρός τόν σκοπό τῆς ἀποφυγῆς τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ (βλ. τά Προσδοκώμενα Μαθησιακά Ἀποτελέσματα τῆς ΘΕ1), ἐνῶ καί στόν Φ. Μαθητοῦ, φαίνεται ὅτι οἱ ὅποιες θρησκειολογικές ἀναφορές εἶναι ἐπιγραμματικές.

Θεματική ἑνότητα 5

Θά μποροῦσε νά ἀποτελέσει εἰσαγωγική ἑνότητα στήν ΣΤ΄ Δημοτικού, ἐπειδή εἶναι μετέωρη θεματικά ὡς πρός τό ὅλο περιεχόμενο της.

Οἱ Συντάκτες τῶν νέων ΠΣ θεωροῦν ὅτι ἀποτελεῖ συνέχεια τῆς προηγουμένης Ἑνότητας, ἡ ὁποία ὁμιλεῖ περί τῶν Προφητῶν καί τοῦτο γιά νά καταδειχθεῖ ὅτι τό κήρυγμα τῶν Προφητῶν καί ἡ ΠΔ ὁλόκληρη εἶναι ὄχι κτήματα τοῦ ἱουδαϊσμοῦ, ἀλλά τῆς Ἐκκλησίας, γιά τήν ἔνταξη στήν Ὁποία προετοιμάζουν τούς ἀνθρώπους, ἀλλά ἐξακολουθοῦν νά ἔχουν ἐπικαιρότητα καί διαχρονικότητα.

ΣΤ΄ Δημοτικού

Θεματική ἑνότητα 5

Ἡ θεματική μέ τίτλο: «Διαφορετικές παραδόσεις, κοινή συνείδηση», θέλει ἀρκετή γνώση καί δουλειά ἀπό μέρους τοῦ διδάσκοντα, γιατί δημιουργεῖται ἀπό τήν ἀνάγνωση τοῦ περιεχόμενου ἡ ἐντύπωση ὅτι ἄν καί ὑφίσταται, καί μπορεῖ νά ὑφίσταται συνεχῶς μία διαφορετική θρησκευτική παράδοση, αὐτή ἡ διαφορετικότητα δέν συνεπάγεται διαφοροποίηση ἀλλά ἀντίθετα δημιουργεῖ κοινή ἐκκλησιαστική ἤ θρησκευτική (ἀδιάφορο αὐτό) συνείδηση!!! Μία τέτοιου εἴδους σύγκλιση εἶναι ἀρκετά δύσκολη καί γιά τόν διδάσκοντα, ὥστε νά τήν ἐκθέσει καί νά τήν ἀναλύσει, καί γιά τόν διδασκόμενο ὥστε νά τήν κατανοήσει.

Ἴσως ἡ ἑνότητα αὐτή μετακινηθεῖ στό Γυμνάσιο καί μάλιστα ὑπό τήν ὀπτική προσέγγιση τῆς «ἑνότητας καί τῆς ἑτερότητας – διαφορετικότητας», στό ἐπίπεδο τῆς «συνείδησης» (ἄλλος ἕνας ὅρος ἀρκετά δύσκολος καί δυσερμήνευτος), μέ ἀρκετή ἀνάλυση καί ἐπεξεργασία.

Ἡ παρατήρηση τῆς Ἱ. Συνόδου ἔγινε ἀποδεκτή καί, ἔτσι, τροποποιήθηκε ἡ ΘΕ σέ «Διαφορετικές παραδόσεις, αναζήτηση της κοινής πίστης», ὥστε νά μήν δημιουργεῖται σύγχυση στόν μαθητή καί στόν διδάσκοντα, περί «κοινῆς θρησκευτικῆς συνείδησης».

Παράλληλα, στόν Φ. Μαθητοῦ (σελ. 100-102), ἔγινε ἡ παραπάνω τροποποίηση καί, ἔτσι, παρουσιάζονται ἐπιγραμματικά κάποιες διαφορές τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ ἄλλες θρησκευτικές παραδόσεις, ὡς πρός τό Βάπτισμα, τήν Θεία Εὐχαριστία κ.λπ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Α΄ Γυμνασίου

ΑΠΟΦΑΣΗ Ι.Σ.Ι. Ἡ θεματική ἑνότητα: «Ἰουδαϊσμός – Ἰσλάμ – Θρησκευτικές ἀναζητήσεις καί ἐμπειρίες τῆς μακρινῆς Ἀνατολῆς», θεωροῦμε ὅτι θά πρέπει νά ἐνταχθεῖ στήν ὕλη τοῦ Λυκείου ἐπειδή στίς τάξεις τοῦ Λυκείου οἱ μαθητές ἔχουν πλέον μιά σχετική ὡριμότητα κατανόησης τῆς πολυπλοκότητας τοῦ θρησκευτικοῦ γεγονότος καί τῆς θρησκευτικῆς φαινομενολογίας.

Στό Λύκειο δηλαδή εἶναι δυνατόν νά ἐπιτευχθεῖ μιά γνωσιολογική κατανόηση τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ σέ σχέση πρός τή Παλαιά Διαθήκη, ὡς γενεσιουργός αἰτία τῆς σχέσης Χριστιανισμοῦ καί Ἰουδαϊσμοῦ, καί τοῦ Ἰσλάμ, ὑπό τήν προοπτική τῆς ἀξιολογικῆς θεώρησης καί σέ σχέση πάντοτε πρός τό πολιτιστικό περιβάλλον συνάντησης τοῦ Χριστιανισμοῦ μέ τό Ἰσλάμ.

Εἶναι ἡ μόνη ἀπό τίς παρατηρήσεις τῆς Ἱ. Συνόδου, ἡ ὁποία δέν ἔγινε δεκτή ἐξ’ ὁλοκλήρου, διότι, ὅπως μᾶς ἐξηγήθηκε κατά τήν διάρκεια του Διαλόγου, Θρησκειολογικά στοιχεῖα δέν μποροῦν νά παρέχονται μόνο στήν Β΄ Λυκείου, γιατί πρέπει νά παρέχονται στά πλαίσια τῆς ὑποχρεωτικῆς ἐκπαίδευσης (ἕως Γ΄ Γυμνασίου) καί ἔτσι, ἔχουμε στοιχειώδη πληροφόρηση στό Δημοτικό καί πιό ἀναλυτική στό Γυμνάσιο.

Ἐπί πλέον, στόν προβληματισμό ὁ ὁποῖος ἐτέθη ὡς πρός τό ἄν οἱ συγκεκριμένες ἀναφορές μποροῦν νά δημιουργήσουν σύγχυση στά παιδιά αὐτῆς τῆς ἡλικίας, οἱ συντάκτες τῶν ΠΣ ἐπεσήμαναν ὅτι, ὡς πρός τόν Ἰουδαϊσμό, καί στά παλαιά ΠΣ ὑπῆρχε ἡ ἐν λόγῳ προσέγγιση, καί μάλιστα στό Δημοτικό, ἐνῶ τώρα ἔρχεται στό Γυμνάσιο καί, ἀκόμη, ὅτι μπροστά στόν λανθασμένο ἑλληνοκεντρισμό πού προβάλλεται ἀπό ἀντισημιτικό μένος, πρέπει νά τονισθεῖ ὅτι ἡ ΠΔ ἀποτελεῖ κείμενο καί παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

Ὅπως καταγράφεται, ὅμως, πιό κάτω, ἄλλαξαν λέξεις καί ὅροι, ὥστε τά ζητήματα νά γίνουν πιό σαφῆ στούς ἐκπαιδευτικούς καί μαθητές (π.χ. ὁ ὅρος «σπάργανα» στή σχέση χριστιανισμοῦ-ἰουδαϊσμοῦ).

Ὡς πρός τήν «Μακρινή Ἀνατολή», ἐπισημάνθηκε ἀπό τούς Συντάκτες τῶν ΠΣ ὅτι τά παιδιά ἔχουν προσλαμβάνουσες μέσα στήν καθημερινότητά τους καί πρέπει νά θιγοῦν ἀπό τόν θεολόγο μέ σωστό τρόπο καί νά ξεκαθαρίσουν στό χῶρο τοῦ Σχολείου καί ἀπό τό ἁρμόδιο μάθημα, πού εἶναι τά Θρησκευτικά (π.χ. ἡ γιόγκα, νά δηλωθεῖ μέ σαφήνεια ὅτι δέν εἶναι γυμναστική, ἀλλά θρησκευτική πρακτική). Ἐπίσης, ἐπισημάνθηκε ὅτι δέν ὑφίσταται καθόλου «θεολογία» τῶν ἄλλων θρησκευμάτων καί ὅτι, ἐπί πλέον, τό ζήτημα πρέπει νά ἐξετασθεῖ σέ σχέση καί μέ συναφεῖς πληροφορίες πού παρέχονται καί σέ ἄλλα μαθήματα αὐτῆς τῆς τάξης (π.χ. στή Γεωγραφία γίνεται λόγος γιά τήν “Ἄπω Ἀνατολή”.

Β΄ Γυμνασίου

ΑΠΟΦΑΣΗ Ι.Σ.Ι. Ἀπαιτεῖται μιά προσεκτικότερη προσέγγιση τῆς Ὀργάνωσης τῆς Ἐκκλησίας στόν ἱστορικό χρόνο, καί τῆς ἀνάλυσης λειτουργίας τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν καί δομῶν, χωρίς τήν παράλληλη ἱστορική ἀναφορά ἄλλων θρησκευτικῶν κοινοτήτων καί λειτουργίας τῶν θεμάτων καί δομῶν αὐτῶν.

Ἡ παρατήρηση ἔγινε δεκτή, ἀφοῦ ὅλα τά παραπάνω διορθώθηκαν, ἐνῶ στούς Φ. Μαθητοῦ τά γεγονότα και τα πρόσωπα ξεκαθαρίζονται, ὅπως καί τά τῆς σχέσεως δομῶν κ.λπ. ἄλλων θρησκειῶν.

Αξίζει νά σημειωθεῖ, γιά τήν περιγραφή τοῦ κλίματος στό ὁποῖο διεξήχθη ὁ διάλογος, ὅτι ὅταν μᾶς ἔδειξαν ἀτύπως στον προβολέα κάποιες σελίδες ἀπό τους προετοιμαζομένους τότε Φακέλλους Μαθητοῦ, στην ΘΕ 5 Διάσπαση καί ἀντιπαλότητα στίς Θρησκεῖες, iv. Τό αἴτημα τῶν Θρησκειῶν γιά εἰρήνη καί καταλλαγή ὑπῆρχαν φωτογραφίες μέ συμπροσευχές θρησκευτικῶν ἡγετῶν, τίς ὁποῖες ἐπισημάναμε ὅτι μποροῦν νά δημιουργήσουν ζήτημα καί νά ἀποτελέσουν ἀφορμή ἐπικρίσεων ἐκ μέρους τινῶν. Οἱ συγκεκριμένες φωτογραφίες, ὅπως διεπιστώσαμε, μετά τήν ἀνάρτηση τῶν Φακέλων στο Διαδίκτυο ἔχουν ἀντικατασταθεῖ μέ σχέδια ἤ ἁπλή ζωγραφική, ἀπόδειξη ὅτι ὁ διεξαχθεῖς διάλογος ἦταν ὄντως διάλογος καταλλαγῆς καί ὑπῆρχε καλή διάθεση ἐκ μέρους ὅλων.

Γ΄ Γυμνασίου

Θεματικές ἑνότητες 2, 3

Οἱ παροῦσες δύο ἑνότητες ἀπαιτοῦν μεγάλη προσοχή τόσο ὡς πρός τή διατύπωση, ὅσο καί ὡς πρός τή δομή καί παρουσίαση τοῦ περιεχομένου τους. Τό διαθρησκειακό περιεχόμενο, δέν ἐπιτρέπει στόν μαθητή νά κάνει συγκρίσεις θετικές ἤ ἀρνητικές, ἁπλᾶ τόν θέτει ἐμπρός στό «φαινόμενο» τῶν θρησκευτικῶν ἑορτῶν μέ προφανές ἀποτέλεσμα τή σύγχυση.

Ἡ παροῦσα πρότασις ἔγινε κατά βάσιν ἀποδεκτή ἀπό τούς Συντάκτες καί οἱ διευκρινίσεις πέρασαν στούς Φ. Μαθητοῦ (ΘΕ 2, σελ. 32 κ.ἑ. καί ΘΕ 3 σελ. 56 κ.ἑ.).

Θεματική ἑνότητα 7

Ἐλλειμματική ὡς πρός τό θέμα τῆς νηστείας, ὅπου ἐμφανίζεται ὡς μία διαδικασία ἀποχῆς ἀπό τίς τροφές, χωρίς καμμία ἄλλη ἀναφορά συγκεκριμένη γιά τόν ὁλιστικό σκοπό τῆς νηστείας, ὡς ἄσκησης καί στέρησης.

Προφανῶς ἔγινε ἀποδεκτή ἡ παρατήρηση τῆς Ἱ. Συνόδου, διότι τό ζήτημα τῆς Νηστείας δέν ὑπάρχει στήν ΘΕ καί ἔχει μεταφερθεῖ ἀλλοῦ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ

Οἱ παρατηρήσεις καί οἱ θέσεις τῆς Ἱ. Συνόδου, ἐπί τοῦ ΠΣ Λυκείου, ἀφοροῦν κυρίως τά προτεινόμενα ὑλικά καί τίς δραστηριότητες (γι’ αὐτό καί δέν παρουσιάζονται μεγάλες ἀλλαγές στή σύγκριση τῶν δύο Προγραμμάτων Σπουδῶν) καί, μάλιστα, τά περισσότερα, ὅπως μᾶς διαβεβαίωσαν οἱ Συντάκτες τοῦ νέου ΠΣ, ἀλλά καί ἐμεῖς διεπιστώσαμε μετά τήν ἀνάρτηση τῶν Φ. Μαθητοῦ στό διαδίκτυο, ἔχουν διορθωθεῖ, πολλά ἀπό αὐτά τά ὑλικά καί τά κείμενα ἔχουν ἀφαιρεθεῖ καί, μάλιστα, κατά τήν μαρτυρία τῶν Συντακτῶν, ἀρκετά νωρίς, ἀμέσως σχεδόν μετά τήν ἀποστολή τῆς ἀπό 28.9.2016 ἐπιστολῆς τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου πρός τόν Πρωθυπουργό, στήν ὁποία ἀναφέρονται.

Ἐπί τῆς παρατηρήσεως τῆς Ἱ. Συνόδου ὅτι «στό ΠΣ τοῦ Λυκείου πρέπει νά εἶναι περισσότερο ἐμφανῆ τά στοιχεῖα πού ἀφοροῦν στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου καί τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, στήν σημασία τῆς Θείας Λατρείας, στόν χαρακτήρα τῆς προσευχῆς, τῆς ὀρθόδοξης ἀνθρωπολογίας, ὥστε νά ἀποφευχθεῖ ἡ κατανόηση τοῦ μαθήματος ὡς Κοινωνικῶν Σπουδῶν ἤ Ἀγωγῆς τοῦ Πολίτη», ἐπισημαίνουμε ὅτι φαίνεται νά ἔγινε ἀποδεκτή, καθώς οἱ ἀναρτηθέντες στό διαδίκτυο Φάκελοι τοῦ Μαθητοῦ περιέχουν πλούσιο ὑλικό κειμένων καί φωτογραφιῶν ἀπό τήν ὀρθόδοξη παράδοση.

Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Θ.Ε. 1 ΑΝΘΡΩΠΟΣ / ΠΡΟΣΩΠΟ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ: Δίδεται στούς μαθητές τό τραγούδι «Ὁ Προσκυνητής» τοῦ Ἀλκίνοου Ἰωαννίδη μέ κενά σέ ὁρισμένους στίχους καί ὁ μαθητής καλεῖται νά βρεῖ ἀπό ποῦ λείπουν καί νά συμπληρώσει τίς λέξεις: «ταξίδι-ψυχή μου-κάποιος-τάματα (2) – προσευχή – ἔρωτας – ἀγάπη».

Τό τραγούδι αὐτό πού γράφτηκε με ἀφορμή τό βιβλίο «ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ», δρᾶ ὡς ἐρέθισμα γιά τήν διαπραγμάτευση τοῦ θέματος, τό ὁποίο ἐξελίσσεται σταδιακά καί καταλήγει στήν ἀναζήτηση τοῦ ἀληθινού Θεοῦ. Ἀποφασίστηκε ἀπό τόν Διάλογο τό τραγούδι νά παραμείνει (βλ καί τόν Φ.Μ., σελ. 10-11).

1.3 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ (3ο δίωρο)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ:

1. Ἐπικοινωνία με τούς ἀνθρώπους; μέ τόν Θεό;

Καί μέ τό Θεό καί τούς ἀνθρώπους, ὅπως δηλώνεται ξεκάθαρα, τόσο στά Προσδοκώμενα Μαθησιακά Ἀποτελέσματα, ὅσο καί στήν Ἀξιολόγηση.

2. Τό ἐκπαιδευτικό ὑλικό παραθέτει πρός διδασκαλία καί μελέτη:

α) ἕνα ἰνδιάνικο παραδοσιακό παραμύθι (Ὁ Ἄνεμος) γιά τόν «Ἄνεμο» πού ἀπήγαγε τήν ὄμορφη κόρη ἑνός ἰνδιάνου φύλαρχου (ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ),

β) τούς στίχους ἀπό τό τραγούδι «Ὁ Μπαγάσας» τοῦ Νικόλα Ἄσιμου (1997, «Ρέ μπαγάσα! Περνᾶς καλά ἐκεῖ πάνω…» (ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ),

γ) τούς στίχους ἀπό τό «Περιβόλι» (1966) (ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΟΦΩΝΩΣ – στόν Φ.Μ. ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Πέρασμα από τη φιλία και τη λαχτάρα συναναστροφής στη θρησκεία ως επικοινωνία με το ιερό», σ. 29) καί τήν «Συννεφούλα» (1966) τοῦ Διον. Σαββόπουλου (ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ),

δ) τόν 61ο Ψαλμό (ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΟΦΩΝΩΣ – στον Φ.Μ. ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Πέρασμα από τη φιλία και τη λαχτάρα συναναστροφής στη θρησκεία ως επικοινωνία με το ιερό», σ. 30),

ε) στίχους ἀπό τό τραγούδι «Umbrella» (2007) τῆς Rihanna, (ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ),

στ) κείμενα γιά τόν «Θεῖο Ἔρωτα» καί τήν «Προσευχή», (ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΟΜΟΦΩΝΩΣ – στόν Φ.Μ. ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 31),

ζ) κείμενο τοῦ Ἱσπανοῦ Ἁγίου τῆς Ρ/καθολικῆς Ἐκκλησίας Ἰωάννου τοῦ Σταυροῦ, (ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΟΦΩΝΩΣ – στόν Φ.Μ. ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 32-33),

η) τούς στίχους ἀπό τό τραγούδι «Δίψα» (2003) τοῦ Νίκου Πορτοκάλογλου («Δέν εἶν’ ἡ Κίρκη, ἡ μάγισσα, σοῦ σέξ ἡ θεά, ἡ Καλυψώ, ἡ Ναυσικᾶ μέ τοῦ μπαμπά τά λεφτά …») (ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΟΦΩΝΩΣ – στόν Φ.Μ. ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 32-36) καί

θ) ἀμέσως μετά ἀκολουθεῖ ἀπόσπασμα ἀπό τήν «Ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία» (Ματθ. κεφ. 5 – 7) (ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΜΟΦΩΝΩΣ ἀφοῦ εἶναι σέ ἄλλη ἑνότητα μέ τίτλο «Τρόπος ουσιαστικής επικοινωνίας: αναζητώντας ένα πρότυπο» – στόν Φ.Μ. παρουσιάζεται στίς σελ. 37-38).

Προφανῶς, μόνο ἐάν ὑποβαθμισθεῖ ἡ βαθειά θεολογική καί ἀνθρωπολογική διάσταση τῆς «Ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλίας» μπορεῖ νά συνδεθεῖ μέ τούς στίχους τῶν παραπάνω τραγουδιῶν. Τό ἐκπαιδευτικό ὑλικό δίνει τροφή γιά σκέψη πάνω σέ ἔννοιες, ὅπως ἡ «ἐπικοινωνία», πού ἔχουν, πλήν ἄλλων καί θρησκευτική σημασία, προσπαθώντας ὅμως νά προβληματίσει γι’ αὐτές μέ τά ἐργαλεῖα τῆς ψυχολογίας ἤ τῆς μουσικῆς κ.λπ. ἀλλά πάντως ὄχι ὡς κύριο ἀντικείμενο θεολογικοῦ προβληματισμοῦ.

Ὅλο τό παραπάνω ὑλικό δέν συνδέεται ἄμεσα μέ τήν «Ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία», ἀλλά μέ σταδιακό τρόπο ὁ μαθητής ὁδηγεῖται στήν ἀνάπτυξη τῆς ἐπικοινωνίας μέ τό Θεό, μέσα ἀπό τό πέρασμα ἀπό τή φιλία καί τή λαχτάρα συναναστροφῆς, στή θρησκεία ὡς ἐπικοινωνία μέ τό ἱερό καί, τελικά, σέ ἕνα τρόπο οὐσιαστικῆς ἐπικοινωνίας, μέσα ἀπό τήν ἀναζήτηση ἑνός προτύπου σάν αὐτό τῆς Ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλίας (στους Φ.Μ., σελ. 27-39).

4.1 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (1ο δίωρο)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ: Τό κεντρικό ζήτημα τῆς ἐλευθερίας καί τοῦ αὐτεξουσίου τοῦ ἀνθρώπου, στό ὁποῖο ἔχει συνεισφέρει τόσες πολλές καί κεφαλαιώδεις προτάσεις ἡ ὀρθόδοξη πατερική καί ἐν γένει θεολογική γραμματεία  περιορίζεται σέ ἐκπαιδευτικό ὑλικό μέ πατερικά κείμενα μόλις 1 σελίδας καί ἐμπλέκεται μέ ἄσχετα πρός τήν ὀρθόδοξη ὀπτική, δοκίμια γιά τούς φυλακισμένους, στίχους ἀπό ἑλληνικό παραδοσιακό τραγούδι γιά τήν φυλακή, στίχους γιά τήν «Ἔξοδο» τῶν Ἑβραίων, ἀπό ξένα τραγούδια (spirituals, ὅπως τό «Go Down Moses» τοῦ Louis Armstrong κ.λπ.). Εἶναι σαφές καί ἐδῶ ποῦ πέφτει τό κέντρο βάρους: ἡ βασική θέαση τοῦ ζητήματος τῆς ἐλευθερίας μέ ἀφετηρία τήν κοσμική ὀπτική διαφόρων τεχνῶν καί ἐπιστημῶν (πολιτική, κοινωνιολογία κ.λπ.) στήν ὁποία ἁπλῶς συνεισφέρει καί συμβάλλει ἡ θεολογική προσέγγιση.

Ἡ πρότασις ἔγινε δεκτή καί τό ὑλικό ἔχει τροποποιηθεῖ, σύμφωνα μέ τίς ὑποδείξεις τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Μακαριωτάτου ἀπό 28.9.2016, ἡ ὁποία ἐλήφθη σοβαρότατα ὑπ’ ὄψιν τῶν συντακτῶν τῶν ΠΣ, ἐνῶ καί στόν Φ. Μαθητοῦ, στίς σ. 161-163 παρουσιάζονται πλούσια κείμενα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἀλλά καί ἀπό τήν ἐκκλησιαστική γραμματεία περί της ἔννοιας τῆς ἐλευθερίας, τοῦ αὐτεξουσίου κ.λπ.

Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΘΕ 1: ΘΕΟΣ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ: Αὐτοαποκάλυψη τοῦ Θεοῦ δέν ἀναφέρεται πουθενά.

Στήν παραπάνω στήλη Μέθοδος-Δραστηριότητες του ΠΣ φαίνεται ξεκάθαρα, ὅτι δέν ὑποτιμᾶται καθόλου ἡ αὐτοαποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ καί στά παρατιθέμενα κείμενα καί στίς Εἰκόνες πού ὑπάρχουν στόν Φάκελο Μαθητοῦ (σελ. 10-16) παρουσιάζεται ἡ αὐτοαποκάλυψη τοῦ Θεοῦ καί, μάλιστα, φαίνεται καί ἡ διαφορά μέ ἄλλες θρησκεῖες.

1.2 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (2ο δίωρο)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ: Ἀντιλήψεις γιά τή Δημιουργία καί τήν προέλευση τοῦ κόσμου στίς Θρησκεῖες (στον Χριστιανισμό καί στίς Θρησκεῖες).

Στήν στήλη Ἀξιολόγηση τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν παρουσιάζεται ξεκάθαρα ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική διδασκαλία, ἀλλά καί στόν Φ. Μαθητού, στίς σελ. 17, 18 και 19 παρουσιάζεται η σχετική βιβλική διήγηση της Γενέσεως καί στις σελ. 21, 22 καί 23 η ορθόδοξη χριστιανική αντίληψη περί της Δημιουργίας μέσα από την εκκλησιαστική γραμματεία.

2.3 ΠΑΡΑΔΟΣΗ (3ο δίωρο)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ: Ποιά Παράδοση;

Ἡ παράδοση ὁριοθετεῖται στή ζωή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στόν Τόπο μας καί ἐπί πλέον ἀναφέρεται στήν σημασία αὐτῆς τῆς παράδοσης στήν θεολογία καί τήν ἐκκλησιαστική ζωή. Στόν Φ. Μαθητοῦ καί στήν σελ. 60 ὑπάρχει ἐκτενής ἀναφορά στήν Χριστιανική Παράδοση, τήν Θεία Λατρεία κ.λπ.

3.2 ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ (2ο δίωρο)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ:

α) Ποιά εἶναι τά στερεότυπα καί οἱ προκαταλήψεις;

π.χ. οἱ γυναῖκες κατώτερες ἀπό τούς ἄνδρες, στερεότυπα φυλῆς, θρησκεύματος κ.λπ. Σέ ὅλα αὐτά παρουσιάζεται ἡ θεολογική θέση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας (Φ.Μ. σελ. 87).

β) Δίνονται στόν μαθητή ὡς ἀφορμές γιά προβληματισμό γύρω ἀπό τήν ἔννοια «Στερεότυπα» διάφορες φωτογραφίες, τῆς μουσουλμάνας μαθήτριας μέ μανδήλα σέ ἑλληνική παρέλαση, ἀπό κατάστημα μουσουλμάνου ἰδιοκτήτη μέ ἀραβική ἐπιγραφή στό κέντρο τῆς Ἀθήνας, ἡ φετινή φωτογραφία τῆς Αἰγύπτιας ἀθλήτριας καί τῆς Γερμανίδας ἀθλήτριας ἀπό ἀγῶνα μπίτς βόλεϊ στούς Ὀλυμπιακούς ἀγῶνες τοῦ Ρίο. Εἶναι ἐνδεικτική καί ἐδῶ ἡ ἐξαλλαγή τοῦ μαθήματος μέ ἐπίκεντρο τήν κοινωνιολογία τῆς θρησκείας, τήν ἐθνολογία, τήν πολιτική ἐπιστήμη καί ὄχι τόν θεολογικό προβληματισμό πάνω στίς διαθρησκειακές ἤ ἐθνολογικές διαφορές.

Τά παραπάνω παραδείγματα ἔχουν καταργηθεῖ ἀπό τόν Φάκελο Μαθητοῦ, ἐκτός ἀπό αὐτό τῆς Αἰγύπτιας ἀθλήτριας, τό ὁποῖο, ὅμως, ἔχει μεταφερθεῖ στήν ἑπόμενη ἑνότητα (3.3) πού ἀφορᾶ στήν πολυπολιτισμικότητα (Φ.Μ. σελ. 94).

3.4 ΔΙΑΛΟΓΟΣ (4ο δίωρο)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ:

Α) Στό πλαίσιο νοηματοδοτήσεως τῆς ἔννοιας «Διάλογος» δίδεται μιά γελοιογραφία τοῦ Economist γιά τούς θρησκευτικούς πολέμους: ἕνα πεδίο μάχης γεμάτο ἐρείπια καί νεκρούς, ἕνας ἐπιζῶν ἀναφέρει «Ὅλα ξεκίνησαν μέ μιά διαφωνία ποιανοῦ ὁ θεός ἦταν πιό εἰρηνικός, καλοσυνάτος καί συγχωρητικός». Πρόκειται γιά ἀντιθρησκευτικά ἐρεθίσματα πού ὑποβάλλουν στόν μαθητή στό πλαίσιο ἑνός μαθήματος θρησκευτικῆς ἀγωγῆς, τήν ἀποδοχή τῆς ἰδέας ὅτι οἱ θρησκεῖες εἶναι ὑπαίτιες γιά τήν βία στόν κόσμο καί ὅτι ἡ ἰσχυρή πίστη, ὁδηγεῖ σέ μισαλλοδοξία. Αὐτή εἶναι ἡ θέση τοῦ ἐπίσημου σχολείου στό πλαίσιο τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν; Καί ἐν πάσῃ περιπτώσει, μήπως αὐτό εἶναι τό ἀντικείμενο ἀνάλυσης τῆς κοινωνιολογίας τῶν θρησκειῶν ἤ τοῦ μαθήματος τῆς ἀγωγῆς τοῦ πολίτη;

Ἡ πρόταση ἔγινε ἀποδεκτή καί ἡ γελοιογραφία ἔχει ἀφαιρεθεῖ.

Β) Κατά τήν νοηματοδότηση τῆς ἔννοιας «Διάλογος», παρατίθεται καί ἡ ἐξιστόρηση τοῦ Σχίσματος Δυτικῆς Ἐκκλησίας καί Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἐξιστόρηση αὐτή στό πλαίσιο τῆς ἔννοιας «Διάλογος», βγάζει τό σύνθετο πρόβλημα τοῦ Σχίσματος ἀπό τήν ἀνάλυση τῆς θεολογικῆς διαφορᾶς τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, καί τό ἀντιμετωπίζει ἁπλῶς ὡς ἕνα πρόβλημα ἔλλειψης «Διαλόγου» μέ κοσμικά κριτήρια κοινωνικῆς καί ἠθικῆς ἀνάλυσης».

Δέν ὑπάρχει καμία ὑποτίμηση των θεολογικῶν διαφορῶν, οὔτε ὑποστηρίζεται ὅτι τό Σχίσμα ὑπῆρξε συνέπεια ἔλλειψης διαλόγου. Τονίζεται, ὅμως, ἡ σημασία τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου γιά τήν ὑπέρβαση τῶν θεολογικῶν διαφορῶν πού εἶναι δεδομένο ὅτι ὑπάρχουν (Φ.Μ., σελ. 101-106)

4.3 ΕΚΦΡΑΣΗ (3ο δίωρο)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ: Πῶς θά ἀντιμετωπίσω ὡς χριστιανός τό Ἰσλάμ; Κάνουμε κριτική Θρησκειῶν ἤ ἐπί ἴσοις ὅροις Θρησκειολογία;

Ἡ παρατήρηση ἔγινε ἀποδεκτή διότι δέν ὑπάρχει καμία ἀναφορά στό Ἰσλάμ (Φ.Μ., σελ. 129-136).

Σημειώνω ὅτι μέ ὅλες τίς παραπάνω ἀλλαγές, συνεφώνησε καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία συμμετεῖχε εἰς τόν διάλογον, διά τοῦ ἐκπροσώπου Αὐτῆς, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀρκαλοχωρίου κ. Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος, μάλιστα, κατά την τελευταῖα συνάντηση τοῦ διαλόγου «τόνισε ὅτι ὅλοι καί ὁ ἴδιος ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης προσῆλθαν στόν διάλογο μέ τίς καλύτερες προθέσεις, μέ προτάσεις καί μέ διάθεση καλοπροαίρετη καί ἐποικοδομητική. Χαρακτήρισε σημαντική τήν συνεργασία πού ἀναπτύχθηκε, κατά τήν ὁποία στήν ἀρχή ὑπῆρξε ἀρκετή θεωρητικολογία, ὅμως στήν πράξη ἀποκαλύφθηκε, κατά τήν προσωπική του ἄποψη, ἡ ἀξία τοῦ νέου ΠΣ στούς Φακέλους Ὑλικοῦ τοῦ μαθήματος, πού ὁ ἴδιος μόνος εἶδε. Συνέχισε λέγοντας ὅτι, ἄν καί ἦλθε μέ περίσκεψη, φεύγει πολύ ἀναπαυμένος καί αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά συγχαρεῖ τούς συντάκτες τῶν νέων ΠΣ γιά τήν ἐξαιρετική ἐργασία πού ἐπετέλεσαν καί τούς κάλεσε νά ἀξιοποιήσουν καί τίς κριτικές πού δέχθηκαν, ἀφοῦ ἡ ὡραιότητα φανερώνεται στήν ποικιλομορφία καί στόν σεβασμό στήν ἄλλη ἄποψη. Κλείνοντας δέ τόν διάλογο, ἐκ μέρους του, ἀναφώνησε “Δόξα τῷ Θεῷ”».

Διαβάστε επίσης: 

Φωτογραφίες Ιεραρχίας : Χρήστος Μπόνης