Αξιωματικός πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ προειδοποιεί την κυβέρνηση Μπάιντεν να μην εμπλακεί στρατιωτικά στην Ουκρανία. Ο Scott Ritter προβλέπει αιματοκύλισμα και ολοκληρωτική συντριβή του αμερικανικού Στρατού.

Δεν καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα τυχαία, αλλά επικαλείται ειδική μελέτη και ανάλυση που είχε κάνει το ίδιο το Πεντάγωνο των ΗΠΑ. Ας δούμε τι αποκαλύπτει.

“Ο Αμερικανικός Στρατός δεν είναι έτοιμος για πόλεμο με τους Ρώσους”

“Αυτό θα συμβεί εάν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιδιώξουν να θέσουν σε εφαρμογή την «Ιερή υποχρέωση» του άρθρου 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Είναι, εν ολίγοις, μια συμφωνία αυτοκτονίας.

Ένας πόλεμος με τη Ρωσία δεν θα έμοιαζε με τίποτα που έχουν βιώσει ποτέ οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Βιετνάμ και Αφγανιστάν θα μοιάζουν με ηλεκτρονικό παιχνίδι μπροστά σε εκείνα που θα ζήσουν οι Αμερικανοί στρατιώτες αν εμπλακούν σε πόλεμο με τη Ρωσία.

«Είμαι κάποιος που κάποτε εκπαιδεύτηκε για να πολεμήσει τον σοβιετικό στρατό και μπορώ να βεβαιώσω ότι ένας πόλεμος με τη Ρωσία δεν θα έμοιαζε με τίποτα από όσα έχει βιώσει ο αμερικανικός στρατός μέχρι τώρα.

Ο αμερικανικός στρατός δεν είναι ούτε οργανωμένος, ούτε εκπαιδευμένος, ούτε εξοπλισμένος για να πολεμήσει τους Ρώσους. Ούτε διαθέτει πολεμικό δόγμα ικανό να υποστηρίξει μεγάλης κλίμακας ένοπλη σύγκρουση.

“Τι έδειξε η μελέτη του Πενταγώνου για τον ρωσικό Στρατό””

Εάν οι ΗΠΑ επρόκειτο να παρασυρθούν σε έναν συμβατικό χερσαίο πόλεμο με τη Ρωσία, θα βρισκόταν αντιμέτωπες με πρωτοφανή συντριβή στην αμερικανική στρατιωτική ιστορία. Εν ολίγοις, θα ήταν μια τραγωδία.

Το 2016, ο τότε υποστράτηγος McMaster (και μετέπειτα ΣΕΑ των ΗΠΑ), μίλησε για τα αποτελέσματα μιας μελέτης για το ρωσικό Δόγμα Πολέμου Νέας Γενιάς. Είχε εξετάσει τα μαθήματα από όλες τις μάχες στην ανατολική Ουκρανία. Κατέληξε στο εξής συμπέρασμα το οποίο και αποκάλυψε στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών στην Ουάσιγκτον:

«Οι μελέτες δείχνουν ότι οι Ρώσοι έχουν ανώτερη ισχύ πυροβολικού, καλύτερα οχήματα μάχης και εφαρμόζουν εξελιγμένη χρήση των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV). Σε περίπτωση που οι αμερικανικές δυνάμεις βρεθούν σε έναν χερσαίο πόλεμο με τη Ρωσία θα ξυπνήσουν απότομα σε ένα σκληρό και απάνθρωπο περιβάλλον».

“Δεύτερη μελέτη καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα για την Ευρώπη”

Και συνεχίζει ο Σκοτ Ρίτερ:

«Η 20ετής περιπέτεια των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Συρία απέδειξε ότι ο αμερικανικός στρατός δεν είναι ικανός να νικήσει έναν ισότιμο αντίπαλο στο πεδίο της μάχης. Αυτή η πραγματικότητα επισημάνθηκε σε μια μελέτη που εκπονήθηκε από την 173η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία του Στρατού των ΗΠΑ, την κεντρική αμερικανική συνιστώσα της Δύναμης Ταχείας Ανάπτυξης του ΝΑΤΟ, το 2017.

Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Ευρώπη ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένες, υποστελεχωμένες και ανεπαρκώς οργανωμένες για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη στρατιωτική επίθεση από τη Ρωσία.

Η έλλειψη σύγχρονης ικανότητας αεράμυνας και ηλεκτρονικού πολέμου, όταν συνδυάζεται με την υπερβολική εξάρτηση από δορυφορικές επικοινωνίες και συστήματα πλοήγησης GPS, θα είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή του αμερικανικού στρατού και μάλιστα γρήγορα, αν αντιμετώπιζαν έναν αντίπαλο που θα ήταν οργανωμένος.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο ποιοτικό, αλλά και ποσοτικό – ακόμα κι αν ο στρατός των ΗΠΑ μπορούσε να σταθεί όρθιος απέναντι στον Ρώσο αντίπαλο (κάτι που δεν μπορεί), του λείπει το σθένος για να επιβιώσει σε οποιαδήποτε συνεχή μάχη ή εκστρατεία.

“Μας έκανε κακό το Ιράκ και το Αφγανιστάν”

Η σύγκρουση χαμηλής έντασης που διεξήγαγε ο αμερικανικός στρατός στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έχει δημιουργήσει ένα κατεστημένο που βασίζεται στην ιδέα ότι, κάθε ζωή Αμερικανού στρατιώτη είναι πολύτιμη και ότι θα καταβληθούν όλες οι προσπάθειες για την διάσωση των τραυματιών ώστε να μπορούν να λάβουν, σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρονικό διάστημα ιατρικές βοήθειες.

Αυτό μπορεί να ήταν εφικτό, όταν οι ΗΠΑ είχαν τον έλεγχο του περιβάλλοντος όπου διεξάγονταν οι μάχες. Θα είναι, ωστόσο, ανέφικτο σε μεγάλης κλίμακας πολεμική σύρραξη.

“Δεν θα έχουμε έλεγχο του περιβάλλοντος”

Δεν θα υπάρχουν ελικόπτερα διακομιδής τραυματιών και ακόμα κι αν απογειώνονταν θα καταρρίπτονταν. Δεν θα υπάρχουν στρατιωτικά ασθενοφόρα και ακόμα κι αν κατέφταναν στο σημείο, θα καταστρέφονταν τάχιστα. Δεν θα υπάρχουν υπαίθρια νοσοκομεία και ακόμα κι αν δημιουργούνταν, θα καταλαμβάνονταν από ρωσικές χερσαίες δυνάμεις.

“Τί έδειξε η καταστροφή της ουκρανικής Ταξιαρχίας το 2015”

Αυτό που θα επικρατήσει, θα είναι θάνατος και καταστροφή. Ένα από τα γεγονότα που πυροδότησε τη μελέτη του ΜακΜάστερ για τον ρωσικό δόγμα Πολέμου, ήταν η καταστροφή μιας ουκρανικής ταξιαρχίας από το ρωσικό πυροβολικό στις αρχές του 2015.

Αυτή, φυσικά, θα ήταν η μοίρα οποιουδήποτε παρόμοιου σχηματισμού μάχης των ΗΠΑ. Η ανωτερότητα που κατέχει η Ρωσία στις βολές πυροβολικού είναι συντριπτική, τόσο ως προς τον αριθμό των συστημάτων πυροβολικού που έχουν τοποθετηθεί, όσο και ως προς τη φονικότητα των πυρομαχικών που χρησιμοποιούνται.

(σ.σ. Προφανώς αναφέρεται στις μάχες του Ιλόβαϊσκ (7 Αυγ. – 2 Σεπ. 2014) και του Ντεμπάλτσεβε. Οι ουκρανικές δυνάμεις αριθμούσαν περίπου 8.000 άνδρες, η πλειοψηφία των οποίων άνηκε στην 128η Μ/Κ Ταξιαρχία και στο Τάγμα Εθελοντών «Ντόνμπας». Οι Ουκρανοί είχαν σκάψει χαρακώματα γύρω από την πόλη και έλεγχαν τις κρίσιμες υποδομές μέσα σε αυτήν. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Ιανουαρίου drone, βλήματα πυροβολικού και ρουκέτες έπεσαν στις θέσεις τους. Αμέσως ακολούθησαν επιθέσεις με τεθωρακισμένα. Ο ουκρανικός Στρατός διαλύθηκε)

Δείτε βίντεο από το Ιλόβαϊσκ και Ντεμπάλτσεβε

“Δεν θα υπάρχει αεροπορική υπεροχή”

Ενώ η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μπορεί να είναι σε θέση να διεξάγει μια μάχη στον εναέριο χώρο, πάνω από οποιοδήποτε πεδίο μάχης, δεν θα θυμίζει τίποτα από την απόλυτη αεροπορική υπεροχή που απολαμβάνει ο αμερικανικός στρατός στις επιχειρήσεις του στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Ο εναέριος χώρος θα επιτηρείται από μια πολύ ικανή ρωσική αεροπορία και οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις θα επιχειρούν κάτω από μια ομπρέλα προστασίας των μαχητικών αεροπλάνων τους, την οποία δεν θα έχουν ούτε οι ΗΠΑ ούτε το ΝΑΤΟ. Δεν θα μπορέσουν να έχουν την άμεση αεροπορική υποστήριξη που θα καταφθάνει σαν το ιππικό στις ταινίες για να σώσει τα πολιορκημένα αμερικανικά στρατεύματα. Οι δυνάμεις εδάφους θα είναι απελπιστικά μόνες.

Αυτό το αίσθημα απομόνωσης θα ενισχυθεί από την πραγματικότητα ότι, λόγω της συντριπτικής υπεροχής της Ρωσίας στην ικανότητα ηλεκτρονικού πολέμου, οι δυνάμεις των ΗΠΑ στο έδαφος θα είναι κωφές, βουβές και τυφλές σε ό,τι συμβαίνει γύρω τους, ανίκανες να επικοινωνήσουν, να λάβουν πληροφορίες, και ακόμη λειτουργούν καθώς οι ασύρματοι, τα ηλεκτρονικά συστήματα και τα όπλα θα έχουν παύσει να λειτουργούν.

Οποιοσδήποτε πόλεμος με τη Ρωσία θα οδηγούσε τις αμερικανικές δυνάμεις σε σφαγή.

“Το πυροβολικό τους θα μας συντρίψει”

Πίσω στη δεκαετία του 1980, εκπαιδευόμασταν τακτικά να δεχόμαστε απώλειες 30-40% και να συνεχίσουμε τον αγώνα, γιατί αυτή ήταν η πραγματικότητα της σύγχρονης μάχης ενάντια σε μια σοβιετική απειλή. Τότε, ήμασταν σε θέση να ταιριάξουμε αποτελεσματικά τους Σοβιετικούς όσον αφορά το μέγεθος της δύναμης, τη δομή και την ικανότητα.

Αυτό δεν θα συνέβαινε σε κανέναν ευρωπαϊκό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ θα χάσουν το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών τους πριν καν έρθουν σε επαφή με οποιονδήποτε Ρώσο αντίπαλο, λόγω των βαθιών βολών του πυροβολικού.

Αλλά ακόμα κι αν οι Αμερικανικές δυνάμεις κερδίσουν μια τακτική εμπλοκή εναντίον του ρωσικού Στρατού, δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τον συντριπτικό αριθμό των αρμάτων μάχης και των τεθωρακισμένων οχημάτων που θα παρατάξει η Ρωσία.

“Ποσοτικές και ποιοτικές οι ρωσικές δυνάμεις”

Ακόμα κι αν τα αντιαρματικά όπλα, που είχαν στην κατοχή τους οι Αμερικανοί στρατιώτες, ήταν αποτελεσματικά ενάντια στα σύγχρονα ρωσικά άρματα μάχης (και η εμπειρία μας, μας διδάσκει ότι μάλλον δεν είναι), τα αμερικανικά στρατεύματα θα υπερκεραστούν από τις πολύ ισχυρότερες ποιοτικά και ποσοτικά δυνάμεις που θα παρατάξουν οι Ρώσοι.

 Το πάθος και η ένταση που θα αντιμετωπίσουν θα είναι πρωτόγνωρα. Στη δεκαετία του 1980, είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια επίθεση σοβιετικού τύπου που διεξήχθη από ειδικά εκπαιδευμένα στρατεύματα του αμερικανικού στρατού – το «OPFOR» – στο Εθνικό Εκπαιδευτικό Κέντρο στο Fort Irwin της Καλιφόρνια, όπου επιτίθενται δύο σοβιετικού τύπου Μηχανοκίνητα Συντάγματα Πεζικού εναντίον μιας Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας των ΗΠΑ. Η εμπλοκή άρχισε γύρω στις δύο τα ξημερώματα. Στις 5:30 το πρωί είχε τελειώσει, με την Ταξιαρχία των ΗΠΑ να έχει καταστραφεί και οι Σοβιετικοί να έχουν καταλάβει τους στόχους τους.

Ακόμη και όταν είναι κοντά με τον εχθρό, το πλεονέκτημα που απολάμβαναν οι ΗΠΑ έναντι των ανταρτών του Ιράκ, των Ταλιμπάν και των τρομοκρατών του ISIS ανήκει στο παρελθόν. Οι τακτικές μας δεν ανταποκρίνονται πλέον στο ίδιο επίπεδο – όταν υπάρχει μάχη από κοντά, θα είναι εξαιρετικά βίαιη και οι ΗΠΑ, πολλές φορές, θα ανήκουν στην πλευρά των ηττημένων.

Στη δεκαετία του 1980, είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια επίθεση σοβιετικού τύπου που διεξήχθη από ειδικά εκπαιδευμένες δυνάμεις του αμερικανικού στρατού, την «OPFOR», στο Εθνικό Εκπαιδευτικό Κέντρο στο Fort Irwin της Καλιφόρνια, όπου δύο σοβιετικού τύπου Μηχανοποιημένα Συντάγματα Πεζικού βρέθηκαν εναντίον μιας Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας του Στρατού των ΗΠΑ. Η σύγκρουση άρχισε γύρω στις δύο τα ξημερώματα. Στις 5:30 το πρωί είχε τελειώσει, με την Ταξιαρχία των ΗΠΑ να έχει καταστραφεί και οι Σοβιετικοί να έχουν καταλάβει τους στόχους τους.

“Ο πόλεμος θα επεκταθεί στην Ευρώπη”

Υπάρχει κάτι για 170 τεθωρακισμένα οχήματα που επηρεάζουν τη θέση σας που κάνει την ήττα σχεδόν αναπόφευκτη.

Έτσι ακριβώς θα έμοιαζε ένας πόλεμος με τη Ρωσία. Δεν θα περιοριστεί στην Ουκρανία, αλλά θα επεκταθεί σε πεδία μάχης στις χώρες της Βαλτικής, στην Πολωνία, στη Ρουμανία και αλλού. Οι Ρώσοι θα χτυπούσαν αεροδρόμια, αποθήκες και λιμάνια του ΝΑΤΟ σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Υ.Γ. Ο Σκοτ Ρίτερ είναι πρώην αξιωματικός πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ και συγγραφέας του βιβλίου “SCORPION KING”. Ο Ρίτερ υπηρέτησε στη Σοβιετική Ένωση ως επιθεωρητής εφαρμόζοντας τη Συνθήκη INF, στο επιτελείο του στρατηγού Schwarzkopf κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου και από το 1991-1998 ως επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ.