Ο Γρηγόρης υποδέχτηκε για πρώτη φορά τη Μαρίνα Βλαχάκη. Η επί δέκα χρόνια συνεργάτης του Στράτου Διονυσίου μίλησε για τη ζωή και την καριέρα της στο πλευρό του και εξομολογήθηκε άγνωστα περιστατικά που τον σημάδεψαν.
«Τους τελευταίους 9 μήνες πριν φύγει ο Στράτος είχα ξεκινήσει τη σόλο καριέρα μου. Έφυγε τόσο αιφνίδια. Δεν είχε ξεχωρίσει το όνομα Διονυσίου – Βλαχάκη. Ο Στράτος έφυγε 11 Μαΐου του 1990 ημέρα Παρασκευή. Τετάρτη είχαμε μιλήσει και μου είπε τελειώνω το Σάββατο από το «Στράτος» και Δευτέρα ανεβαίνω Θεσσαλονίκη. Τότε ήμουν στο «Remember» της Θεσσαλονίκης με Δούκισσα και Γερολυμάτο. Να σου πω και το πιο συγκλονιστικό; Έγινε την ημέρα της πρεμιέρας μου. Και είχε στείλει λουλούδια από την Πέμπτη. Στο λέω τώρα και ανατριχιάζω. Μου τα έφεραν μετά που έγινε η κηδεία στο μαγαζί. Γιατί ήρθα στην κηδεία κάτω, έφυγα εγώ, έγινε Δευτέρα. Ήταν πάρα πολύ χαρούμενος στο τελευταίο τηλεφώνημα. Εγώ θα έμενα εκεί μέχρι που θα ερχόταν κι εκείνος τον Αύγουστο και θα κάναμε και μαζί εμφάνιση. Μάλιστα είχαμε προγραμματίσει και εμφανίσεις τον Σεπτέμβριο να πάμε στην Τουρκία.
Ο Στράτος Διονυσίου είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο και στη ζωή μου και στην καριέρα μου. Είναι αναμνήσεις που είναι βαθιά χαραγμένες μέσα μου και δεν πρόκειται να σβήσουν ποτέ. Όταν θα ερχόταν στη Θεσσαλονίκη θα μιλούσαμε πάλι για την προσωπική μας σχέση».
Η συνεργασία και η προσωπική της σχέση με τον Στράτο Διονυσίου
«Το 1980 πήγα στη Φαντασία. Τότε ήμουν τυχερή γιατί ο Στράτος έψαχνε να βρει παρτενέρ και ήμουν η μόνη που έκανε δεύτερες. Έτσι με πήρε παρτενέρ του. Η προσωπική σχέση ήρθε μετά. Μπορώ να σου πω ότι όταν γνώρισα τον Στράτο, εγώ ήμουν έτοιμη για γάμο με κάποιον άλλο άνθρωπο. Ήθελα να κάνω οικογένεια μικρή. Δεν κατάφερα να κάνω παιδί λόγω προβλημάτων που είχα. Ήταν λίγο ψυχοφθόρο, επειδή προσπαθούσα, έκανα κάποιες επεμβάσεις, δεν κατέληξε και αυτό. Το ότι δεν έχω παιδί αυτή τη στιγμή είναι ένα αγκάθι. Εγώ ήμουν με έναν άνθρωπο. Ο Στράτος δεν με ενόχλησε ποτέ. Με εκείνον δεν παντρεύτηκα γιατί μου την έκανε ο άλλος κι εγώ την απιστία δεν τη συγχωρώ. Πιστεύω στο γραμμένο του ανθρώπου. Με τον Στράτο ζήσαμε σχεδόν 10 χρόνια. 9,5 στη δουλειά, 8,5 μαζί. Υπήρχε αγάπη μεγάλη. Δεν υπήρξε καψούρα, ή γκομενιλίκι. Υπήρξε αγάπη πολύ μεγάλη, νοιαζόταν ο ένας για τον άλλον. Δεν περιγράφεται αυτό που έζησα με αυτόν τον άνθρωπο.»
