Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών ήταν το αναμενόμενο. Μακρόν και Λεπέν πέρασαν στον δεύτερο γύρο και στις 7 Μαΐου πλέον θα κριθεί αν η Γαλλία θα αντιταχθεί στην παγκοσμιοποίηση ή θα συνεχίσει στη γραμμή προσκόλλησης της Γερμανίας που παραμένει και το τελευταίο μεγάλο οχυρό της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Παρά τον «πόλεμο» που δέχθηκε απ’ όλες τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης η επικεφαλής του κόμματος Εθνικού Μετώπου, το τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα στη Γαλλία την ευνόησε και ανέβασε τα ποσοστά της, εξασφαλίζοντας της το άνετο πέρασμα στο δεύτερο γύρο από τον τρίτο στην κατάταξη Φιγιόν.
Η δήλωση της Μαρίν Λεπέν μετά τα πρώτα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστική. «Με οδηγήσατε στο β’ γύρο των εκλογών. Με ταπεινότητα θα εκφράσω σε εσάς, πατριώτες ψηφοφόροι την ευγνωμοσύνη μου. Το αποτέλεσμα αυτό είναι ιστορικό. Το σύστημα έψαξε όλους τους τρόπους θεμιτούς και αθέμιτους για να αποτρέψει αυτή την εκλογή», είπε η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου για να καταλήξει: «Η μεγάλη μάχη θα έρθει επιτέλους. Το διακύβευμα αυτής της εκλογής είναι η άγρια παγκοσμιοποίηση που θέτει σε κίνδυνο το έθνος».
Και όντως έτσι είναι. Πλέον όλοι συντάσσονται με τον Εμανουέλ Μακρόν, αλλά ο λαός της Γαλλίας θα είναι αυτός που θα αποφασίσει στις κάλπες την μεθεπόμενη Κυριακή. Οι Φιγιόν και Αμόν ήδη εξέφρασαν τη στήριξη τους στον κεντρώο υποψήφιο για την προεδρία της Γαλλίας, ενώ ο αριστερός Μελανσόν δεν έδωσε… γραμμή, αν και οι θέσεις του κόμματος του είναι σχεδόν ταυτόσημες με αυτές της Μαρίν Λεπέν.
Ένα στοιχείο ωστόσο που δεν λαμβάνεται υπόψη από τις δημοσκοπήσεις που έσπευσαν να βγάλουν νικητή τον Μακρόν στις 7 Μαΐου με ποσοστό άνω του 60% είναι η αποχή. Χθες, το ποσοστό των Γάλλων που πήγε στις κάλπες να ψηφίσει ξεπέρασε το 80%, αλλά την μεθεπόμενη Κυριακή τα δεδομένα δεν θα είναι τα ίδια. Εκτιμάται πώς θα υπάρξει αποχή η οποία θα λειτουργήσει υπέρ της Μαρίν Λεπέν.
Ακόμη όμως και να χάσει η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου της Προεδρία θα είχε καταφέρει μια πολύ μεγάλη νίκη. Θα βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση και θα πιέζει ασφυκτικά τον Πρόεδρο αν βεβαίως τελικά αυτός είναι ο Εμανουέλ Μακρόν, θέτοντας τις βάσεις να διεκδικήσει με ακόμη μεγαλύτερες αξιώσεις την Προεδρία στις επόμενες εκλογές.
Όπως όμως αναφέραμε το διακύβευμα για τους Γάλλους δεν είναι Μακρόν ή Λεπέν, αλλά αποδοχή της παγκοσμιοποίησης ή όχι. Η Γερμανία έχει δείξει την προτίμηση της στο Μακρόν, αφού βεβαίως ο Φρανσουά Φιγιόν «πνίγηκε» στα σκάνδαλα. Και οι δύο έχουν επισκεφθεί την Καγκελαρία και θεωρείται πώς είναι ευρωπαϊστές, κινούμενοι στη γραμμή του Βερολίνου. Αγνοούν όμως πώς την ίδια πολιτική ακολούθησε και ο Φρανσουά Ολάντ και καταποντίστηκε.
Επίσης, τα δεδομένα είναι διαφορετικά τώρα σε σχέση με την εκλογή του Ολάντ στην Προεδρία. Τότε η Άνγκελα Μέρκελ ήταν πανίσχυρη, ενώ τώρα απειλείται και αυτή από τον Μάρτιν Σούλτς ή μάλλον από τον γερμανικό λαό που θεωρεί ότι δεν τον εκφράζει άλλο η πολιτική Σόιμπλε η οποία δημιουργεί παντού «εχθρούς» στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό των Ευρωπαίων τάσσεται κατά της διάλυσης της Ευρωζώνης και της επιστροφής στα εθνικά νομίσματα, όπως επίσης και υπέρ του κράτους έθνους αντί της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης που εκφράζει η Γερμανία και η Γαλλία μέχρι σήμερα.
Αυτό έδειξαν τόσο οι Βρετανοί που αποφάσισαν να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και οι Αμερικανοί που εξέλεξαν για Πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αντιτάχθηκε στην παγκοσμιοποίηση.
Μία τέτοια απόφαση λοιπόν καλούνται την επόμενη Κυριακή να λάβουν και οι Γάλλοι. Θα συνεχίσουν στο μοντέλο που έχει λανσάρει η Γερμανία μόνο και μόνο για να καταστεί ηγεμόνας στην Ευρωπαική Ένωση ή θα ακολουθήσουν την Βρετανία και τις ΗΠΑ που θέλουν να σπάσουν τα δεσμά της παγκοσμιοποίησης και να ανεξαρτητοποιηθούν; Η απάντηση θα δοθεί στις 7 Μαΐου.
