Γιὰ μία ἀκόμη χρονιὰ ἕνα ἀνθρώπινο ποτάμι κατέφθασε στὶς αὐλὲς τῆς ἱστορικῆς καὶ παλαίφατης Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Γηροκομητίσσης τῶν Πατρῶν, προκειμένου νὰ ἀσπασθῇ τὸ ἱερὸ καὶ χαριτόβρυτο ἐκτύπωμά Της καὶ νὰ καταθέσῃ τὰ μῦρα τῆς εὐλαβείας καὶ τῆς εὐσεβείας ἐνώπιον τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων.
Τὴν παραμονὴ, τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐτελέσθη μὲ λαμπρότητα καὶ σύμφωνα μὲ τὸ μοναστηριακὸ τυπικὸ ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, τῇ συμμετοχῇ τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμ. π. Συμεὼν Χατζῆ καὶ πολλῶν Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν της Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ τὸν θεῖο λόγο ἐκήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη στὴν θεολογικὴ ἑρμηνεία τῆς εἰκόνος τῆς Κοιμήσεως τῆς Παναγίας, χρησιμοποιώντας χωρία τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Ἐν συνεχείᾳ, ἐτελέσθη ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου ἡ Ἱερὰ Ἀγρυπνία, ἡ ὁποία ἐτελείωσε τὶς πρῶτες πρωϊνὲς ὧρες.
Ὁ Σεβασμιώτατος στὶς χιλιάδες τῶν Πατρινῶν, καὶ ὄχι μόνο, ποὺ κατέκλυσαν τὴν ἱερὰ Μάνδρα τῆς Παναγίας, εὐχήθηκε πατρικὰ κάθε εὐλογία ἀπὸ τὸν Ἅγιο Θεὸ διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Δέσποινας τοῦ κόσμου.
Ἀνήμερα,ἐτελέσθη ἡ β’ Θεία Λειτουργία χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καὶ ἱερουργοῦντος τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχιμ. π. Συμεὼν Χατζῆ καὶ ἄλλων Πατέρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στην διδασκαλία τοῦ Ἀγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ γιά τό πρόσωπο τῆς Παναγίας καί ἀνέλυσε τό χωρίον, «Αὓτη μου τόν νοῦν εἷλεν αἰχμάλωτον και τήν γλῶσσαν αὓτη ἐληΐσατο» καί εὐχήθηκε στόν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς π. Συμεών καί στήν περί αὐτόν Άδελφότητα, ἀλλά καί στά πλήθη τῶν προσκυνητῶν, ἒτη πολλά καί ἁγιασμένα.