Ο καύσωνας του 1987 για τα ειδησεογραφικά δεδομένα δεν ήταν απλά ένα ρεπορτάζ καιρού. Ήταν πολεμική ανταπόκριση αφού κυρίως η Αθήνα έμοιαζε με πεδίο μάχης με εκατοντάδες νεκρούς να μεταφέρονται με οποιοδήποτε τρόπο μπορείς να φανταστείς.
Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου του 1987, οι θερμοκρασίες ήταν σταθερά από 38 βαθμούς Κελσίου και πάνω. Όμως την τελευταία εβδομάδα το θερμόμετρο κόλλησε στους 44 βαθμούς, με την πόλη της Αθήνας να γίνεται καμίνι. Ελάχιστα καλύτερη η κατάσταση στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδος.
Και ενώ τις πρώτες ημέρες του καύσωνα είχαν πεθάνει λιγότεροι από δέκα άτομα, και όλοι ανήκαν στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες, ξαφνικά ο θάνατος έρχεται πάνω από την Αθήνα και αφήνει το ζοφερό το στίγμα.
Το πρώτο καμπανάκι έρχεται όταν τα νοσοκομεία της Αθήνας μετρούν 300 νεκρούς όλοι με αιτία θανάτου που σχετίζεται με τις υψηλές θερμοκρασίες. Η κυβέρνηση βάζει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης αλλά πλέον είναι αργά.
Τη κατάσταση χειροτερεύει το νέφος που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα κάνοντας την αναπνοή ακατόρθωτο εγχείρημα.
Μέχρι να πέσει η θερμοκρασία κάτω από τους 37 βαθμούς η χώρα μετράει 1300 νεκρούς επίσημα, ο αριθμός είναι πολύ παραπάνω, αφού εκατοντάδες συγγενείς κατήγγειλαν ότι οι δικοί τους άνθρωποι πέθαναν μόνοι στο σπίτι τους εκείνες τις ημέρες.
Στα νοσοκομεία επικρατούσε το απόλυτο χάος. Ακόμα όσοι προλάβαιναν και έφταναν σε κάποιο κρατικό νοσοκομείο έχαναν τη ζωή τους αφού το προσωπικό δεν επαρκούσε να καλύψει τις ανάγκες.
Τα κλιματιστικά ήταν ελάχιστα ανά τη χώρα, ενώ πολύ συχνές ήταν και οι διακοπές ρεύματος, ακόμα και οι διακοπές νερού.
Οι νεκροί στοιβάζονται σε βαγόνια τρένου και μεταφέρονται για ταφή υπό το φόβο εξάπλωσης ασθενειών, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών. Ευτυχώς στις 28 Ιουλίου ένα ψυχρό κύμα από το βορρά περνάει απ΄οτη χώρα μας και ρίχνει τη θερμοκρασία στους 26 βαθμούς ανακουφίζοντας τους Έλληνες που έτρεμαν και μόνο στην ιδέα ενός παρατεταμένου καύσωνα.
