Ο Γερμανικός Τύπος κατακεραυνώνει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και εν ολίγοις λέει πώς το παιχνίδι με την Ελλάδα μπορεί να το κέρδιζε έως τώρα αλλά μάλλον φτάνει η στιγμή της ήττας για τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών. Κι αυτά τα λένε όχι γιατί προφανώς υπάρχει ενδιαφέρον για την Ελλάδα, αλλά γιατί αντιλαμβάνονται πλέον στο Βερολίνο πώς πλησιάζει η ώρα να πληρώσει την αλαζονεία του κ. Σόιμπλε και την Άνγκελα Μέρκελ που τον στήριζε στο όραμα του γερμανικού ηγεμονισμού στην Ευρώπη.
Το σκηνικό έχει αλλάξει άρδην τους τελευταίους μήνες και ειδικά μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη οι αλλαγές έχουν συνέχεια και όπως έχουμε γράψει και σε άλλο άρθρο πλέον και οι Γερμανοί αντιλαμβάνονται ότι το δίδυμο Σόιμπλε-Μέρκελ μπορεί να ξυπνήσει τα αντιγερμανικά αισθήματα των λαών της Ευρώπης και όχι μόνο που έκανε χρόνια να ξεπεράσει η Γερμανία μετά τον Χίτλερ.
Το ότι ο Μάρτιν Σούλτς και το κόμμα από το οποίο προέρχεται κερδίζει συνεχώς έδαφος και σε ορισμένες δημοσκοπήσεις φέρεται μάλιστα και να προηγείται έχει να κάνει όχι με το ότι ο ίδιος κερδίζει, αλλά με το ότι η Μέρκελ χάνει ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές. Το να πάει λοιπόν η Γερμανίδα καγκελάριος σε εκλογές με ένα ακόμη θέμα ανοιχτό, όπως το ελληνικό είναι πλέον πρόβλημα για το Βερολίνο.
Και τα γερμανικά δημοσιεύματα δεν είναι τυχαία. Πόσο μάλλον όταν δεν πρόκειται για ένα, αλλά για περισσότερα και από εφημερίδες οι οποίες παρέχουν στήριξη στην καγκελαρία.
Η Süddeutsche Zeitung αναφερόμενη στη γνωμοδότηση της επιστημονικής επιτροπής της γερμανικής Βουλής ότι δεν χρειάζεται οπωσδήποτε άμεσα νέα απόφαση του κοινοβουλίου, εάν αποχωρήσει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, σχολιάζει: «Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απειλείται με ήττα στη διαμάχη γύρω από το δανειακό πρόγραμμα της Ελλάδας.
Ο υπουργός Οικονομικών, διδάκτωρ Νομικής, αρέσκεται να χρησιμοποιεί -στη συζήτηση που αφορά τη δανειακή βοήθεια- ειδικές νομικές γνώσεις προκειμένου να καταστήσει τα επιχειρήματά του τόσο σημαντικά, ώστε τα αντεπιχειρήματα να μοιάζουν ανώφελα».
Και συνεχίζει η ίδια εφημερίδα πώς ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός ισχυρίζεται ότι «το τρέχον τρίτο πρόγραμμα δανεισμού στην πράξη τελειώνει αυτομάτως σε περίπτωση που το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει σε αυτό» αλλά η γνωμοδότηση της Βουλής διαψεύδει τον ισχυρισμό του Σόιμπλε.
Όπως επισημαίνει τέλος το δημοσίευμα, «το πρόγραμμα θα μπορούσε θεωρητικά να συνεχιστεί – κάτι που ενδέχεται όμως να απορρίψει η Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU). Πολλοί βουλευτές είχαν εγκρίνει την παροχή βοήθειας, επειδή ο Σόιμπλε είχε υποσχεθεί ότι το ΔΝΤ θα συμβάλει οικονομικά».
Το χάσμα μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ σε σχέση με το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα δανεισμού επαναφέρει και η εφημερίδα Die Welt. Με ανάλυση στην ηλεκτρονική της έκδοση επιχειρεί να εξηγήσει «γιατί το πόκερ του Σόιμπλε με το ΔΝΤ μπορεί να γίνει επικίνδυνο». Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι «η Αθήνα θα χρειαστεί το καλοκαίρι φρέσκο χρήμα για την εξυπηρέτηση του χρέους. Η (σ.σ. ελληνική) κυβέρνηση αρνείται ακόμη να εκπληρώσει τους όρους των δανειστών. Παρατηρητές φοβούνται μια νέα αντιπαράθεση με το Βερολίνο».
Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «παραμένει σκληρός» έναντι της Αθήνας ζητώντας πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% κατά προτίμηση για 10 χρόνια με τη λογική, όπως επισημαίνει ο συντάκτης, ότι «όσο πιο μεγάλο το χρονικό διάστημα τόσο μικρότερες θα είναι οι πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες της Αθήνας». Ωστόσο, όπως σημειώνει η Welt, «στην πραγματικότητα όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να επιτύχει τόσο υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα για τόσο μεγάλο διάστημα».
Η Welt εκτιμά ότι είναι πιθανό η Γερμανία να πρέπει να εγκρίνει κάποιας μορφής ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. «Αυτό που ενδιαφέρει τον Σόιμπλε είναι το ύψος της και το χρονικό σημείο που θα συμβεί. Γι’ αυτό και παίζει εδώ και μήνες πόκερ με το ΔΝΤ». Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, «κορυφαίοι εκπρόσωποι του ΔΝΤ έχουν επισημάνει επανειλημμένα ότι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτεί το Βερολίνο δεν είναι ρεαλιστικές μακροπρόθεσμα και υπερβαίνουν τις δυνατότητες της Ελλάδας».
Όπως σχολιάζει ο αρθρογράφος, «πάντως το πόκερ του Σόιμπλε δεν είναι εντελώς ακίνδυνο. Επειδή αν ο Τσίπρας, αντίθετα με ότι φαίνεται τώρα, δεν υποχωρήσει (σ.σ. στις απαιτήσεις του Βερολίνου) η κρίση θα αναζωπυρωθεί όπως το καλοκαίρι πριν από δύο χρόνια. Σε αντίθεση όμως με το 2015 η Γερμανία βρίσκεται λίγο πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές. Και αν η Ελλάδα δεν υποχωρήσει μέχρι τότε και δεν εφαρμόσει άλλες μεταρρυθμίσεις, ενδέχεται ο Σόιμπλε να αναγκαστεί να δείξει τα φύλλα του.
Χωρίς κάποια συμφωνία με την Ελλάδα το ΔΝΤ θα έμενε εκτός του τρέχοντος προγράμματος. Και τότε θα πρέπει ο Σόιμπλε να αποφασίσει εάν θα συστήσει στην ομοσπονδιακή βουλή τόσο κοντά στις εκλογές να εγκρίνει ένα νέο πακέτο βοήθειας – χωρίς το ΔΝΤ ως εγγυητή των δεσμεύσεων λιτότητας. Ή εάν θα αποτολμήσει μια δεύτερη προσπάθεια για Grexit, παρά την αβέβαιη παγκόσμια πολιτική κατάσταση με τα βάρη λόγω Brexit και Ντόναλντ Τραμπ».
Ωστόσο, όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, «το περιβάλλον του Σόιμπλε παραπέμπει στο ό,τι δεδομένης της αβεβαιότητας, κανείς δεν σκέφτεται να πετάξει την Ελλάδα εκτός νομισματικής ένωσης. Αυτό θα είχε υπερβολικό ρίσκο, οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες».
