Ήταν περίπου 8 η ώρα και είχε νυχτώσει. Πήγα στο παράθυρο για να κλείσω τα παντζούρια και τότε είδα το “πράγμα”. Είκοσι μέτρα μακριά από το σπίτι, στο χωράφι του κυρίου Καζέ, ένα φωτεινό σώμα αιωρούνταν απαλά στον αέρα, δεξιά απ’ τη δαμασκηνιά, σαν να ετοιμαζόταν να προσγειωθεί.Το σώμα αυτό είχε διάμετρο περίπου τριών μέτρων και σχήμα μακρουλό, οριζόντιο και χρώμα πορτοκαλί. Φώτιζε ελαφρά τα κλαδιά και τα φύλλα του δέντρου. Τρομαγμένη, πήρα το μικρό και κατέφυγα στο σπίτι της γειτόνισσάς μου, της κυρίας Μπουγιέ.Εκείνη τη στιγμή έφτασαν οι κύριοι Ζιραντό και Βενσάν και μας ρώτησαν τι έτρεχε. Πήραν τα όπλα τους κι έτρεξαν στο χωράφι. Δεν υπήρχε πια τίποτε. Αλλά, εξετάζοντας το έδαφος, βρήκαν φρέσκα ίχνη που απέδειξαν ότι δεν είχα ονειρευτεί.Οι χωροφύλακες εξέτασαν προσεκτικά αυτά τα ίχνη. Πάνω σε μια επιφάνεια ενάμισι μέτρου και πλάτους εβδομήντα εκατοστών, το χώμα φαινόταν σαν να είχε ρουφηχτεί. Και στο φρέσκο σκάψιμο σάλευαν ακόμα τα σκουλήκια. Η περιοχή γύρω από το νωπό βαθούλωμα είχε σχηματίσει βουναλάκια διαμέτρου τριάντα εκατοστών. Καμιά γνωστή μηχανή δε μπορούσε να αφήσει τέτοια ίχνη.Ομαδικό παραλήρημα; Σκηνοθεσία; Οι 140 κάτοικοι του Πονσύ, στην αστυνομική και στρατιωτική ανάκριση που έγινε επί πολλές μέρες, δεν υπέπεσαν σε καμία αντίφαση. Έστω και αν έπεσαν θύματα φρεναπάτης, είναι περίεργο ότι όλοι συμφωνούσαν στην ημέρα και στην ώρα, καθώς και σε όλες τις επιμέρους λεπτομέρειες. Στο σημείο αυτό, που είναι η βάση της επιχειρηματολογίας του, ο Aime Michel ήταν κατηγορηματικός.Τα φαινόμενα αυτά είχαν δυο χαρακτηριστικά: υλικά ίχνη ανεξήγητα και ομοιότητες στις περιγραφές των αυτοπτών μαρτύρων. Ιδού μερικά παραδείγματα:Για όσους πίστευαν, μαζί με τον Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Παρισιού, Ζορζ Εγιέ, ότι τα οράματα των δίσκων ήταν αποτελέσματα ομαδικού παραληρήματος που προκαλούσε ο Τύπος, αναφερόταν η εξής σύμπτωση: Πολλές περιγραφές δίσκων σημειώθηκαν την ίδια ημέρα, όχι μονάχα στην Γαλλία, αλλά και σε γειτονικές χώρες, όπως η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ελβετία, η Ιταλία, κλπ. Ήταν λιγάκι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι υπήρχε μια διεθνής συνωμοσία “οραματιστών”.Λοιπόν; Λοιπόν, υπάρχει κάτι, αλλά δεν ξέρουμε τι είναι, έλεγε ο Aime Michel. Ο ίδιος ο Michel δεν είχε δει ποτέ “δίσκο”. Αντίθετα, εκατοντάδες Γάλλοι έλεγαν πως είχαν δει κατοίκους του Άρη!Επί χρόνια, διάφορες αμερικανικές στρατιωτικές επιτροπές έκαναν έρευνες για τους “ιπτάμενους δίσκους”. Ένας Αμερικανός πιλότος είχε χάσει τη ζωή του καταδιώκοντας ένα άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο. Πολλοί δήμαρχοι γαλλικών χωριών είχαν στήσει επιγραφές που απαγόρευαν την προσγείωση των ιπτάμενων δίσκων!Ο Aime Michel παραδεχόταν στο βιβλίο του ότι δε θα μπορέσουμε να μάθουμε τίποτε νέο γι’ αυτό το ζήτημα, παρά μονάχα την ημέρα που θα έχουμε ένα φιλμ τραβηγμένο, που θα δείχνει είτε τους δίσκους να προσγειώνονται ή τους επιβάτες τους να βγαίνουν. Δεν πίστευε στις φωτογραφίες, γιατί μπορούσαν να πλαστογραφηθούν εύκολα.Στο συμπέρασμά του έλεγε ότι εμείς οι κάτοικοι της Γης δεν είμαστε τα μόνα έξυπνα όντα του Σύμπαντος και είναι δυνατόν οι άλλοι πλανήτες να κατοικούνται από άλλα πλάσματα, πολύ πιο καλά οργανωμένα και ανεπτυγμένα επιστημονικά. Και πραγματικά, μερικοί αστρονόμοι πιστεύουν ότι πέρα από το ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν πλανήτες που κατοικούνται.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, στις 14/10/1958…
