Το Lunar Trailblazer, ένας δορυφόρος που εκτοξεύτηκε την Τετάρτη μαζί με την εμπορική πλατφόρμα προσεδάφισης Athena, θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν πού υπάρχει νερό στο φεγγάρι και ποια ακριβώς μορφή έχει.

Το φεγγάρι δεν είναι άνυδρο, όπως γνωρίζουν τώρα οι επιστήμονες. Αλλά πόσες σταγόνες νερού θα βρουν οι διψασμένοι αστροναύτες; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα με βεβαιότητα.

Απειλείται το πρόγραμμα Άρτεμις: Θα «κατεδαφίσει» ο Μασκ τα σχέδια της NASA για μόνιμη βάση στην Σελήνη

Ένα ρομποτικό διαστημικό σκάφος της NASA με την ονομασία Lunar Trailblazer, το οποίο εκτοξεύτηκε το βράδυ της Τετάρτης από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, έχει ως στόχο να παρέχει από την τροχιά του έναν λεπτομερή χάρτη της αφθονίας, της κατανομής και της μορφής του νερού σε όλη τη σελήνη.

Το Lunar Trailblazer ταξίδεψε στο διάστημα με τον ίδιο πύραυλο SpaceX Falcon 9 όπως και το Athena, μια εμπορική σεληνιακή προσεδάφιση που κατασκευάστηκε από την Intuitive Machines του Χιούστον, η οποία θα αναπτύξει ένα όργανο της NASA για να τρυπήσει το φεγγάρι και να μυριστεί υδρατμούς.

Το Athena θα μελετήσει ένα σημείο του φεγγαριού, ενώ το Lunar Trailblazer θα παρέχει μια συνολική εικόνα του νερού στο φεγγάρι.

«Αυτό είναι άλλο ένα συναρπαστικό πράγμα για εμάς, καθώς στέλνουμε περισσότερη επιστήμη στο διάστημα με μία εκτόξευση», δήλωσε ο Nicola Fox, ο αναπληρωτής διοικητής της διεύθυνσης επιστημονικών αποστολών της NASA, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου πριν από την εκτόξευση.

Λιγότερο από μία ώρα μετά την απογείωση, το Lunar Trailblazer και το Athena τράβηξαν χωριστούς δρόμους. Το Athena παίρνει μια απευθείας πορεία προς το φεγγάρι, με προγραμματισμένη προσεδάφιση για τις 6 Μαρτίου, ενώ το Lunar Trailblazer ξεκίνησε ένα ελικοειδές αλλά αποδοτικό σε καύσιμα ταξίδι που θα χρειαστεί τέσσερις μήνες για να φτάσει στον προορισμό του. Μετά την είσοδό του σε τροχιά, το διαστημικό σκάφος θα κάνει παρατηρήσεις για τουλάχιστον δύο χρόνια.

Ένας τομέας ενδιαφέροντος είναι το νερό στις ηλιόλουστες περιοχές του φεγγαριού.

«Αλλάζει σε συνάρτηση με την ώρα της ημέρας;» δήλωσε σε συνέντευξή της η Bethany Ehlmann, καθηγήτρια πλανητικής επιστήμης στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, η οποία είναι η επικεφαλής της αποστολής. «Θα μπορούσαμε να το σκεφτούμε σχεδόν σαν έναν παγετό που έρχεται και φεύγει».

Για δεκαετίες, το φεγγάρι θεωρούνταν ένας κόσμος χωρίς νερό. Όμως, ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, τα διαστημόπλοια βρήκαν ενδείξεις πάγου στις αιώνιες σκιές των κρατήρων στις πολικές περιοχές του φεγγαριού.