Ο Στάθης Ψάλτης ήταν ένας από τους ηθοποιούς που ποτέ δεν προκάλεσε και χάρισε άφθονο γέλιο.
Στα λημέρια της υποκριτικής τον οδήγησε ένας συμμαθητής του, ο Κώστας Αθανασόπουλος. Στο τέλος του σχολείου τον πήρε από το χέρι και τον πήγε σε οντισιόν του Εθνικού Θεάτρου.
Βέβαια ο δρόμος για τον Στάθη Ψάλτη προς την επιτυχία ήταν δύσκολος και υπήρχε μεγάλη ζήλια από παλαιότερους ηθοποιούς.
«Υπήρξαν πάρα πολλές δυσκολίες. Δέχτηκα μεγάλο πόλεμο από πολύ σπουδαίους πρωταγωνιστές. Αυτός που με κράτησε και έβαλε τα στήθη του μπροστά για να με προστατέψει ήταν ο συγχωρεμένος ο Λειβαδάς. Ξεκίνησα κουβαλώντας ένα καφάσι στην παράσταση «Η χαμογελαστή αντάρτισσα και οι Αμερικανοί», όπου δεν είχα καν ατάκα, αλλά ώσπου να το αφήσω στην σκηνή, ο κόσμος πέθαινε στα γέλια. Στην δεύτερη επιθεώρηση μου έδωσαν τον ρόλο ενός κινέζου που έλεγε μόνο την φράση «τακατίκι, τακατίκι, τακατίκι, τακατίκι, τακατό», όπου επίσης γινόταν χαμός. Μετά έκανα συνέχεια επιτυχίες παρότι εξακολούθησα να δέχομαι πόλεμο», έχει αποκαλύψει ο ίδιος.
Για το συγκεκριμένο θέμα, μιλώντας στην Espresso, η Μαίρη Χρονοπούλου λέει ότι: «Ο Στάθης ήταν τόσο ταλαντούχος, που, με το που εμφανίστηκε στο επάγγελμα και τον παραμικρό ρόλο να είχε έβγαζε γέλιο. Τότε στα πρώτα του βήματα έπαιζε σε ένα θίασο που είχαμε μαζί με τον Κώστα Καρρά. Μαζί μας ήταν και ένας παλιός κωμικός, μεγάλο όνομα - δεν θα πω το όνομά του γιατί έχει πεθάνει - ο οποίος χαστούκιζε κάθε βράδυ τον Στάθη σε ένα νούμερο που είχε μαζί του. Μιλάμε για πολύ ξύλο... Ένα βράδυ που τον πήραν τα αίματα δεν άντεξα. Πήγα στον Καρρά και του λέω: "Κώστα πάμε στο καμαρίνι να του δώσουμε τελεσίγραφο". Αν δεν σταματήσει να πλακώνει στο ξύλο τον Στάθη θα διαλύσουμε τον θίασο».
Ο εκλιπών μιλώντας για εκείνη τη δύσκολη εποχή έχει πει ότι τον στήριξαν ο Βαγγέλης Λειβαδάς, ο Τόλης Βοσκόπουλος και η Τζέση Παπουτσή.
