Πραγματικά εξοργιστικό σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο είναι οι μεγάλες πιέσεις που δέχονται οι Βούλγαροι από την συμμαχία (ΝΑΤΟ), ώστε να μην αντιδράσουν στις κινήσεις των Ρώσων, που έχουν επιβάλει  μερικό αποκλεισμό βουλγαρικής ΑΟΖ…..για στρατιωτικές ασκήσεις.

Έρχεται το τέλος στην κυριακάτικη αργία; Τον δρόμο προς τη Βουλή πήρε το νομοσχέδιο του Άδωνι Γεωργιάδη

“Η Βουλγαρία διαπραγματεύεται με τους συμμάχους της και το ΝΑΤΟ για το πώς να απαντήσει στις ρωσικές προκλήσεις στη Μαύρη Θάλασσα, ιδίως στον μερικό αποκλεισμό της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Μαύρης Θάλασσας από τη Ρωσία",

Ο Τοντόρ Ταγκάρεφ υπουργό Άμυνας της Βουλγαρίας είπε ότι η Ρωσία ανακήρυξε μέρος της βουλγαρικής οικονομικής ζώνης στη Μαύρη Θάλασσα, ως κλειστή για τη ναυτιλία έως τα τέλη Σεπτεμβρίου λόγω στρατιωτικών ασκήσεων στην περιοχή.

Ο ίδιος ανέφερε: , ¨ Αυτό η Βουλγαρία το θεωρεί ως μεγάλη πρόκληση”, (αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα η βουλγαρική σε ανακυρηγμένη ΑΟΖ ή τουλάχιστον δεν τις επιτρέπουν).

Ταγκάρεφ: «Η Βουλγαρία συζητά το είδος της απάντησης στην Μόσχα σε αυτές τις προκλήσεις, τόσο ανεξάρτητα, όσο και με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ».

Ο μήνας έχει 14 σήμερα και η ρωσική NAVTEX ισχύει θεωρητικά έως την 30 Σεπτεμβρίου 2023, άρα πότε θα απαντήσει η Βουλγαρία στην ρωσική πλευρά;

Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει και εδώ έχουμε ακόμη μια φορά μια περίπτωση παρόμοια με τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο.

Το ΝΑΤΟ, δηλαδή οι ΗΠΑ, κρίνουν ότι δεν επιθυμούν καμία βουλγαρική κίνηση κατά των Ρώσων στην Μαύρη θάλασσα, για τα δικά τους σχέδια, για αυτό και πιέζουν την Σόφια “ να κάνει γαργάρα” την ρωσική NAVTEX.

Πιθανόν στις ΗΠΑ φοβούνται σε κάθε περίπτωση στην περιοχή μια πιθανή μετακίνηση πυρηνοκίνητων υποβρυχίων ή άλλων πολεμικών πλοίων, ή ακόμα και την σύμπλευση Ρώσων και Τούρκων στο θέμα, ενώ η αμερικανική διοίκηση έχει τα δικά της σχέδια στην περιοχή κατά της Κριμαίας.

Με αφορμή την Βουλγαρία μπορούμε να σκεφτούμε τι γίνεται μεταξύ ΝΑΤΟ-Ελλάδος στο Αιγαίο

Η Ελλάδα είναι γνωστό ότι δέχεται τις παραινέσεις των Αμερικανών στο θέμα του Αιγαίου έναντι των τουρκικών προκλήσεων με μορφή NAVTEX και NOTAM στο Αιγαίο " καταλαμβάνοντας" στα χαρτιά, ελληνικές περιοχές, για αυτό και έχουμε αυτές τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες που θυμίζουν πιο πολύ “θέατρο της Δευτέρας”.

Η ουσία όμως της βουλγαρικής περίπτωσης μας αποκαλύπτει πως όπου πλήττονται συμφέροντα του ΝΑΤΟ, δηλαδή των ΗΠΑ, έχουμε ωμή παρέμβαση με στόχο την “εξομάλυνση” σε βάρος του “αμυνόμενου” ο οποίος στην μία περίπτωση είναι η Βουλγαρία και στην άλλη η Ελλάδα.

Δεν θα δούμε όμως πουθενά παρέμβαση της συμμαχίας σε αυτά τα ζητήματα κατά χωρών όπως η Τουρκία, η Ιταλία, η Βρετανία για παράδειγμα, για ευνόητους λόγους.

Πρόσφατα ο Έλληνας ΥΠΕΞ μετέβη στην Άγκυρα για να συζητήσει υποτίθεται τα μέτρα εμπιστοσύνης με την τουρκική πλευρά, και κατέληξε να ακούσει για μία ακόμη φορά το τουρκικό αφήγημα για “τουρκικά νησιά και Γαλάζια Πατρίδα”, διότι περί αυτού πρόκειται αφού οι Τούρκοι όχι μόνο δεν κάνουν πίσω αλλά ζητούν ακόμα πιο πολλά.

Ποιος λοιπόν ο λόγος και η στάση του ΝΑΤΟ στις προκλήσεις μεγάλων χωρών κατά μικροτέρων σε ζητήματα παραβίασης του διεθνούς δικαίου;

Τίποτε απολύτως παρά λόγια πολλά λόγια και δηλώσεις εκπροσώπων της συμμαχίας με ουδέτερη στάση με την οποία απλά ο οργανισμός " νίπτει τα χειρας του", ενώ αυτό το δόγμα έχει περάσει σε μια ολόκληρη γενια πολιτικών. 

Δυστυχώς, μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων πολιτικών έχει γαλουχηθεί με το παραμύθι της συνεργασίας με την Τουρκία, ως λύση στην επεκτατική πολιτική της Άγκυρας.

Αυτό ως θεωρία, είναι το μεγαλύτερο λάθος εξωτερικής πολιτικής από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της περσικής επεκτατικής πολιτικής τότε, που ήταν κάτι παρόμοιο με τη σημερινή Τουρκία.

Οι Τούρκοι προετοιμάζουν την αμυντική τους βιομηχανία εν μέσω τρομερής οικονομικής καταιγίδας, κατασκευάζοντας πλοία, αεροσκάφη, drones, μη επανδρωμένα οχήματα και άλλα.

Για ποιον λόγο συμβαίνουν όλα αυτά ;

Για τον ελληνισμό φυσικά και μόνο για αυτόν, αφού είναι εμπόδιο στα τουρκικά σχέδια.

Το ερώτημα για τον Λευκό Οίκο και το ΝΑΤΟ είναι αν είναι προετοιμασμένος για όλα αυτά τα σενάρια, καθώς και αν είναι προετοιμασμένη η ελληνική πολιτική ελίτ;