Το πλάνο δείχνει αυτόν να κάθεται στο γραφείο του και να εργάζεται μανιωδώς. Χτυπάει το κινητό του- διαβάζουμε στην οθόνη που γράφει «κολλητούλα».
-«Έλα φιλαράκι μου», λέει και για τα επόμενα 3 λεπτά τον βλέπουμε να γίνεται ολοένα και πιο βλοσυρός και ν’ ακούει την φίλη του- την καλύτερή του φίλη– να του εξηγεί πως ο δικός της δεν της φέρθηκε καλά σήμερα γιατί άφησε το ποτήρι στο γραφείο χωρίς να πατάει στο σουβέρ και τώρα έχει κάνει λεκέ και γι’ αυτό σκέφτεται να τον χωρίσει. Έπειτα, του ζητάει να βρεθούνε να τα πούνε από κοντά.
Αυτός παίρνει αυτομάτως τηλέφωνο την γυναίκα του (δε σας χάλασε που νομίζατε πως ο πρωταγωνιστής είναι gay κι εξ ου το «κολλητούλα») και της εξηγεί το πρόβλημα, αυτή του λέει να πάει, εξυπακούεται, να συναντήσει τη φίλη του και να την ηρεμήσει και, πράγματι, έτσι γίνεται.
Ο κολλητός συναντά την κολλητή και, αυτοκόλλητοι όντες, λύνουν το πρόβλημα συζητώντας (για την ιστορία, αποφασίζουν πως θ’ αποφασίσουν σ’ επόμενο καφέ αν θα δώσουν ακόμα μία ευκαιρία στον Homo Sapiens που δεν χρησιμοποιεί σουβέρ ή όχι).
Ωραία εικόνα, έτσι;
Ωραία, αλλά είναι από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Γιατί, βλέπετε, στην πραγματικότητα ένας άντρας δεν βλέπει ποτέ εντελώς φιλικά μία γυναίκα.
Και υπάρχουν 5 πολύ συγκεκριμένοι λόγοι γι’ αυτό…
Το μοιραίο σκύψιμο
Υπόθεση εργασίας: έστω, λοιπόν, ότι είσαι εσύ ο πρωταγωνιστής της ιστορίας και έχεις βρεθεί με τη φίλη σου στην καφετέρια για να λύσετε το φλέγον πρόβλημα του σουβέρ. Έστω, ξανά, πως της πέφτει το κινητό και σκύβει να το μαζέψει. Έστω (volume 3) πως φοράει εκείνη τη μέρα για εσώρουχο ένα γράμμα του ελληνικού αλφάβητου- και πιο συγκεκριμένα το ταυ-, το οποίο δεν αφήνει και πολλά στη φαντασία και σε αναγκάζει να στραφείς σ’ ένα άλλο γράμμα (το “ΩΩΩΩΩΩ!!!”).
Αυτό ήταν, τελείωσες: για όλη την υπόλοιπη ώρα το τι θα σου λέει θα μοιάζει με λόγια σε ταινία του Ακίρα Κουροσάβα χωρίς υπότιτλους- δε θα βγάζουν κανένα απολύτως νόημα.
Το μόνο που θα θέλεις να κάνεις, θα είναι να την ρίξεις στο κρεβάτι και να μην την αφήσεις να σηκωθεί για πολύ καιρό.
Ποια φιλία τώρα…
Διαφορετικός τρόπος προσέγγισης
Ξεκινάει με το πόδι να πατά ελαφρώς το γλωσσικό γκάζι («Άκου τι έκανε το ρεμάλι…»), όμως μετά από λίγη ώρα τρέχει με 450 χιλιόμετρα στη λεωφόρο των παραπόνων, με αποτέλεσμα να «πυροβολεί» παραγράφους γκρίνιας τη μία μετά την άλλη.
Την ίδια στιγμή εσύ μετά δυσκολίας μπορείς ν’ αρθρώσεις μερικές λέξεις, που οι περισσότερες έχουν την μορφή «Έλα μωρέ τώρα…». Είναι πασιφανές πως ο τρόπος προσέγγισης της γυναίκας απέχει όσο η γη από το φεγγάρι με αυτή του άντρα.
Με τον κολλητό σου θα έλεγες κάτι σαν «Ρε μ@λάκα μας τα ’πρηξες, ξεκόλλα» και θα ξεκολλούσε.
Με την κοπέλα, αν το πεις αυτό κινδυνεύεις να διαπιστώσεις γιατί ο θάνατος του Αθανάσιου Διάκου ίσως και να ήταν σχεδόν ανώδυνος.
Εντάξει, ν’ ακούς την γκρίνια, αλλά τουλάχιστον να έχεις ρεαλιστικές ελπίδες να πηδήξεις (όχι από το παράθυρο).
Μόνο λόγια, δεν λέει- έτσι δεν είναι «κολλητούλα»;
Καταπίεση
Έστω ότι η κουβέντα προχωράει κανονικά, αναλύεται με τον προαναφερθέντα τρόπο το πρόβλημα και σε μια ανύποπτη στιγμή περνάει από μπροστά σου η σερβιτόρα με το σορτσάκι της να εκπέμπει Silver Alert «Εξαφάνιση στοιχειώδους υφάσματος. Μπορείτε να βοηθήσετε;».
Εσύ θέλεις να φωνάξεις πολλές λέξεις που θα τελειώνουν σε –άρα, τη στιγμή που η κολλητή σου από «άρα» ξέρει μόνο τον συμπερασματικό σύνδεσμο («Άρα είναι χαζός ο δικός μου που άφησε το ποτήρι στο τραπέζι χωρίς σουβέρ!»).
Έτσι, περιορίζεσαι στο ταπεινό «Πω, πω ένα μωρό…», όμως λίαν συντόμως διαπιστώνεις πως ακόμα κι αυτό είναι λάθος καθώς η φίλη σου απαντά «Αχ το γλυκούλι μου, πού είναι;» και ψάχνει για καρότσια.
Τώρα, μπέσα: είναι ζωή αυτή;
Ασυμφωνία
Τι χρειαζόταν η κοπέλα ν’ ακούσει τώρα που βγήκε έξω για να κράξει τον δικό της; Μια ακόμα γυναικεία φωνή η οποία θα σιγοντάρει σε ό,τι λέει και θα την βοηθά να εξάγει ακόμα πιο γρήγορα το συμπέρασμα πως οι άντρες είναι πεταμένα λεφτά (σε δολάρια, ευρώ και λίρες Αγγλίας- το νόμισμα δεν έχει σημασία).
Τι πήρε; Ένα φαλλοκρατικό γουρούνι σαν εσένα που ασυναίσθητα τάσσεται υπέρ του άντρα γιατί, που να μας πάρει και να μας σηκώσει, είμαστε ομάδα και δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε τα θηλυκά να μας νικήσουν.
Η σύγκρουση μεταξύ σας πάνω στη συζήτηση μετά την ανταλλαγή σαθρών επιχειρημάτων είναι πιο προφανής κι από αυτήν του Τιτανικού με το παγόβουνο, αφότου ο καπετάνιος είπε με γλαφυρό τρόπο «Την κάτσαμε τη βάρκα».
Σου μοιάζει αυτό εσένα για φιλία που έχει στηριχθεί σε στέρεες βάσεις;
Διαφορετικά «θέλω» μετά το τσουνάμι
Έχει τελειώσει, επιτέλους, το λογύδριό της, έχετε κλείσει την κουβέντα και ψάχνετε να δείτε τι θα κάνετε μετά προκειμένου να ξεσκάσετε και να ξεχαστείτε.
Αυτή προτείνει να πάτε στα μαγαζιά, να δοκιμάσει 873 φορέματα και να μην αγοράσει κανένα, έπειτα να νοικιάσετε όλους τους κύκλους “Sex and the City” και να τους δείτε πίνοντας μαργαρίτες και στο τέλος να κάψετε μία προς μία όλες τις φωτογραφίες του δικού της και να διαγράψετε όσες έχουν απομείνει στο κινητό της.
Εσύ, στον αντίποδα, θες να πάρετε δυο εξάδες μπύρες, να παραγγείλετε σουβλάκια και να κάτσετε να δείτε το Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός στο μπάσκετ, βρίζοντας τους παίκτες όταν κάνουν μ@λακίες κι εκτοξεύοντας πράγματα προς την τηλεόραση.
Κι εντάξει, προφανώς και θα περάσει το δικό σου, αλλά…
Αλλά αυτή η Κάρι Μπράτσο ρε φίλε μετά από 2-3 επεισόδια δεν παλεύεται με τίποτα.
ΠΗΓΗ: