Του Μάνου Χατζηγιάννη
“Για να γινόμαστε όχλος καθόλου δεν είναι απαραίτητο να βγούμε στο δρόμο, αρκεί να καθόμαστε στο σπίτι και να ξεδιπλώνουμε την εφημερίδα ή ν’ ανοίγουμε την τηλεόραση” έλεγε τόσο εύστοχα ο Άγγλος ποιητής, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Ουίσταν Χιου Ώντεν.
Την φετινή 19η Μαϊου ο Έλληνας απέδειξε (ξανά) γιατί είναι εθνικά ανάπηρος!
Μια αλλοτριωμένη ράτσα τηλεοπτικά ναρκωμένων και αντιστασιάκων του Facebook και του Twitter που αγανακτά αλα κάρτ και μετά γυρίζει πλευρό στην αγκαλιά του Μορφέα….
Η μεγαλύτερη ζημιά είναι πως ο σημερινός (αλλά και ο προ-μνημονιακός) Έλληνας δεν έχει κρίση. Άγεται και φέρεται από τον έναν και τον άλλο. Βαυκαλίζεται πως είναι πονηρεμένος, μα αποδεικνύεται απόλυτα προβλέψιμος, για αυτό και κατευθυνόμενος από τα γραφεία μάρκετινγκ είτε πρόκειται για το σώμα του είτε για το μυαλό του είτε για την ίδια την ψυχή του.
Επ΄ ουδενί δεν προσπαθούμε να καπηλευτούμε το πατριωτικό συναίσθημα, και απεχθανόμαστε τόσο τους θολοκουλτουριάρηδες ψευτοπροοδευτικούς το ίδιο με τους πατριδοκάπηλους ψευτονταήδες, απλά νιώθουμε την υποχρέωση να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις με αφορμή το γεγονός πως η ελληνοτουρκική “μεγάλη μάχη” μιας τηλεοπτικής εκπομπής συνέπεσε… τυχαία με την ημέρα που ο ελληνισμός θρηνεί για την γενοκτονία των Ποντίων.
Η παιδεία του Έλληνα πλέον δυστυχώς είναι τα χαζοσήριαλ και τα ριάλιτι, οι διαγωνισμοί χορού και μαγειρικής των αστέρων της μιντιακής νομενκλατούρας. Έχει χρεοκοπήσει μέσα του πριν χρεοκοπήει η τσέπη του.
Έχει καταντήσει πρόβατο…
Και τα πρόβατα ο βοσκός τα πάει πάντα για σφαγή, σπανίως τα τρώει ο λύκος…
H μάχη του Survivor με την αντίπαλη τουρκική ομάδα την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας είναι η θλιβερή κατάντια μιας κοινωνίας που από το τηλεκοντρόλ έως την κάλπη πορεύεται με την δηλητηριώδη ψυχολογία της μάζας. Κι όταν αυτή η ψυχολογία την οδηγεί σε σφάλματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, ζητάει και τα ρέστα.
20 χρόνια πριν, το 1997, τουλάχιστον, σε εκείνη την αλήστου μνήμης συναυλία που έδωσε στην πράσινη γραμμή στην Κύπρο, ο δημοφιλής τραγουδιστής Σάκης Ρουβάς μαζί με τον Τούρκο Μπουράκ Κούτ, 19η Μαϊου, ανήμερα της ίδιας μαύρης επετείου, προκλήθηκε σεισμός!
Η συναυλιά ήταν μια παταγώδης αποτυχία, οι αποδοκιμασίες ακούστηκαν μέχρι την Ελλάδα ενώ είχαμε και συμπλοκές με δακρυγόνα και πετροπόλεμο και η όλη “έμπνευση” παραλίγο να εξελιχθεί σε διπλωματικό επεισόδιο. Και στην Ελλάδα υπήρξαν εντονότατες αντιδράσεις.
Πως από εκείνη την κοινωνία που ξυπνούσε που και που από την πολιτικοκοινωνκό της λήθαργο φτάσαμε στα σημερινά ζόμπι του Ντάνου και του Σπαλιάρα είναι άξιον απορίας…
Αν και η απάντηση είναι εύλογη….
