Βρεθήκαμε το Σάββατο στο «Έναστρον» καλεσμένοι μιας φίλης που είχε γενέθλια. Μόλις είχε ξεκινήσει το σχήμα το προηγούμενο βράδυ: Μαζωνάκης, Αντζελα, Κουρκούλης.
Λέγαμε ότι θα ήταν «Αλλη μια πίστα, άλλο ένα πρόγραμμα» από τα αρκετά που πήγαμε εφέτος στο πλαίσιο κοινωνικών υποχρεώσεων.
Αλλωστε τον «ΜαΖω», τον είχαμε ακούσει πολλές φορές στο παρελθόν, την Αντζελα την είχαμε δει στο «Πρεμιέρα» και στη Μύκονο συνολικά τρεις φορές τα τελευταία δύο χρόνια, ο Κουρκούλης «πολυφορεμένος», σαν κοστούμι καλό, αλλά παλιό, τι παραπάνω;.
Ε, λοιπόν κάναμε λάθος: Ο Μαζωνάκης μπορεί να μην έκανε το σόου το περσινό και το προπέρσινο, αλλά ήταν και πάλι εξαιρετικός. Η Λαίδη Αντζελα, απλά καταπληκτική, πληθωρική, μαγική. Τέτοιες μεγάλες πίστες με τεράστιο κοινό χρειάζεται. Δεν τις πάνε οι μικρές πίστες και τα «στενά» μαγαζιά.
Και ο Κουρκούλης απέδειξε ότι «Ο παλιός είναι αλλιώς». Μοναδικές ερμηνείες, σωστό look, φωνάρα, ξεσήκωσε τα πλήθη με συνεχή κίνηση.
Εν τέλει: Καιρό είχαμε να διασκεδάσουμε τόσο. Κι έχουμε κάνει πέρασμα και από τον «βασιλιά» Ρέμο, έτσι;
