Σε απόγνωση βρίσκονται 100.000 οικογένειες που συνδέονται άμεσα με τον ασφαλιστικό κλάδο από την εξουθενωτική φορολόγηση, τις δυσβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές και όλα τα νέα χαράτσια που ξεκίνησαν να επιβάλλονται από αυτό τον μήνα στους ασφαλιστές.

Oσοι γνωρίζουν σε βάθος την ιδιομορφία του επαγγέλματος του ασφαλιστή κάνουν λόγο για κίνδυνο ολοκληρωτικής εξαφάνισής του και κατάρρευσης του κλάδου, όμοια με αυτή των εκτελωνιστών. Ο νόμος Κατρούγκαλου εξοντώνει όσους ασκούν το επάγγελμα, καθώς οι εισφορές για κύρια σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όπως άλλωστε ισχύει και με όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, «κατατρώνε» το 26,95% του ετήσιου καθαρού φορολογητέου εισοδήματός τους, στην περίπτωση μάλιστα που καλύπτουν επικούρηση και εφάπαξ το 37,95%.

Ο συγκεκριμένος νόμος, σύμφωνα με τις απόψεις στελεχών της ασφαλιστικής αγοράς, έρχεται ουσιαστικά να γράψει τον επίλογο για τους ασφαλιστές, βάζοντας ταφόπλακα σε ένα επάγγελμα που μέχρι πρότινος γνώριζε άνθηση.

Το μέλλον για τους απλούς ασφαλιστές φαντάζει εξαιρετικά δυσοίωνο, καθώς εκτός από τα συσσωρευμένα χρέη που μπορεί να έχουν για φόρο εισοδήματος, ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές και δανειοδοτήσεις, αντιμετωπίζουν και τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας, καθώς η απόδοση των ασφαλίστρων έχει γίνει από τρίμηνη εβδομαδιαία, με αποτέλεσμα τις δεσμεύσεις λογαριασμών ή ακόμα και την προσωποκράτησή τους.

Οι πληγές της κρίσης

Οι ασφαλιστικές εταιρείες μετρούν τις πληγές τους από τα οκτώ χρόνια της κρίσης, καθώς οι αυστηρές απαιτήσεις των πιστωτών, αλλά και η ταυτόχρονη κωλυσιεργία και αδυναμία εξεύρεσης εναλλακτικών λύσεων οδηγούν ένα βήμα πριν από τον γκρεμό τον κλάδο στη χώρα.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος για το 2015, που είναι και τα πιο πρόσφατα συνολικά στοιχεία για τον κλάδο, η παραγωγή ασφαλίστρων στην Ελλάδα για τη συγκεκριμένη χρονιά διαμορφώθηκε στα 3,7 δισ. ευρώ, μειωμένη κατά 6,1% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Οσοι γνωρίζουν σε βάθος τα οικονομικά της αγοράς σημειώνουν ότι τα ασφάλιστρα και οι προμήθειες στον κλάδο του αυτοκινήτου έχουν μειωθεί από το 2010 μέχρι και πέρυσι σε ποσοστό που προσεγγίζει το 60%, με τις ακυρώσεις να προσεγγίζουν ποσοστό 30%. Μεγάλες μειώσεις της τάξης του 40% παρουσιάζονται και στους κλάδους ζωής, πυρός, αστικής ευθύνης και σκαφών.

Τα πράγματα για τους ασφαλιστές θα γίνουν μάλιστα ακόμη δυσμενέστερα, καθώς από την επόμενη χρονιά το ετήσιο κόστος για τη συντήρηση και παραμονή τους στο επάγγελμα θα αγγίζει τις 18.500 ευρώ ανεξαρτήτως της ύπαρξης ή μη χαρτοφυλακίου και ανεξαρτήτως του μεγέθους του! Δηλαδή, για να παραμείνουν απλώς ενεργοί στον κλάδο, θα πρέπει εκτός από τα πάγια χαράτσια, τις εισφορές και τις υποχρεώσεις τους από τα προηγούμενα χρόνια, να «αποταμιεύουν» κάθε χρόνο και αποθεματικό αντίστοιχο με 36 βασικούς μισθούς! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, για την ανανέωση αδείας από φέτος απαιτείται και φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα!

Η απαίτηση αυτή, σε συνδυασμό με τον ανταγωνισμό από τα e-shop ασφαλιστικών εταιρειών, τις απευθείας πωλήσεις, τη μείωση των προμηθειών, την πώληση ασφαλειών από τράπεζες και μεγάλες εταιρείες, δημιουργεί έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από το επάγγελμα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή.

Ιδιαίτερα μάλιστα οι ασφαλιστές των οποίων ο κύριος όγκος εργασίας βρίσκεται στον κλάδο του αυτοκινήτου, έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα διαρκώς αυξανόμενο όγκο ανασφάλιστων οχημάτων καθώς και οχημάτων των οποίων οι ιδιοκτήτες παραδίδουν τις πινακίδες.

Δύσκολο το μέλλον

Οι ίδιοι οι ασφαλιστές σε κάθε γωνιά της Ελλάδας παραδέχονται πως σχεδόν όλος ο λειτουργικός τους χρόνος αναλώνεται στην αντιμετώπιση των πρακτικών προβλημάτων που προκύπτουν σε καθημερινή βάση και όχι στην ίδια την εργασία τους.

Το μέλλον προμηνύεται δύσκολο και καλούνται μόνοι τους να βρουν λύσεις για την παραμονή τους στον χώρο, αφού έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη τους από την ίδια την Πολιτεία. Εάν δεν θέλουν να βάλουν λουκέτο -ήδη έχουν αρχίσει να μπαίνουν κατά δεκάδες σε όλη τη χώρα-, ή θα πρέπει να διπλασιάσουν τους τζίρους τους σε μία ήδη πεθαμένη αγορά ή να κινηθούν σε συμμαχικές συνεργασίες, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά πρόσβαση και δυνατότητες χειρισμού όλων των προϊόντων της αγοράς.