Ένα από αυτά τα κείμενα δημοσιεύεται στην εφημερίδα Les Hechos η οποία αναφέρεται αναλυτικά στις διαπραγματεύσεις και στον ρόλο του ΔΝΤ και των Γερμανών συνολικά στη διαπραγμάτευση.
Το κείμενο της Les Hechos:
«Αποκρυπτογράφηση. Οι απαιτούμενες θυσίες από την Ελλάδα, πλέον δεν δικαιολογούνται οικονομικά.
Παρά το γεγονός ότι το Eurogroup είχε πρόοδο στο θέμα της Ελλάδας, φαίνεται πως η χώρα γίνεται όλο και περισσότερο όμηρος των δανειστών της κάτι που είναι όλο και λιγότερο δικιά της ευθύνη. Το 2010, όταν ξέσπασε η κρίση χρέους, ήταν ο πανικός των χρηματοπιστωτικών αγορών που ώθησε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να «χτυπήσουν» πάρα πολύ σκληρά στις οικονομικές και κρατικές δομές της χώρας με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν σχεδόν αμέσως. Από εκείνη τη στιγμή, οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ θα χρειαστούν περισσότερα από δύο χρόνια για να αναγνωρίσουν τις επιπτώσεις των προγραμμάτων λιτότητας στην Ελλάδα.
Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα είχε χάσει το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της, χωρίς αυτό να αποθαρρύνει τους πιστωτές της να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο μεταρρυθμίσεων. Από όλες τις χώρες της ζώνης του ευρώ που έπρεπε να καταφύγουν σε οικονομική βοήθεια, η Ελλάδα είναι αυτή που έχει επιδείξει την πιο εντυπωσιακή δημοσιονομική προσπάθεια. Αλλά αυτή την φορά δεν υπάρχει καμία τύχη για τους Έλληνες καθότι οι επερχόμενες εκλογές στη Γερμανία και ο «πόλεμος χαρακωμάτων» μεταξύ των πιστωτών, με το ΔΝΤ από τη μία πλευρά και τους Ευρωπαίους από την άλλη, δημιουργούν ένα νέο «στρώμα» λιτότητας και μια νέα πολιτική ταπείνωση.
Αυτό γίνεται για να πειστεί το ΔΝΤ -που μέχρι τώρα κρίνει προβληματικό το χρέος της χώρας- να παραμείνει στο τρίτο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδα – μια εμμονή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε- με τους Ευρωπαίους να πιέζουν την Ελλάδα να δεχθεί τα προτεινόμενα οικονομικά μέτρα, σε περίπτωση που δεν επιτύχουν τους στόχους για το 2018 και ύστερα: 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ ή 2% του ΑΕΠ.
Οι Βρυξέλλες έχουν την πεποίθηση πως πρόκειται για λογιστική ρύθμιση. Αλλά η Αθήνα δεν έχει ακόμα αποδεχθεί αυτή την απαίτηση. Η ελληνική κυβέρνηση ήταν, ωστόσο, ευχαριστημένη για το πώς τελείωσε το 2016 όπου τα καλά οικονομικά αποτελέσματα επέτρεψαν στον προϋπολογισμό να έχει πλεόνασμα 2,3% του ΑΕΠ. Ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα, πολύ πάνω από τον στόχο του 0,5% που είχε τεθεί από τους πιστωτές.
Οι Βρυξέλλες εξακολουθούν να αναμένουν και φέτος για ένα πλεόνασμα πάνω από τον στόχο. Η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας υπάρξει καλός μαθητής, φαίνεται να μένει ανεπηρέαστη από τις νέες απαιτήσεις των δανειστών. Αλλά για τους Ευρωπαίους η συμμαχία με το ΔΝΤ είναι ανεκτίμητη, όπως για τους Γερμανούς είναι αναγκαίο να καθησυχαστούν οι ψηφοφόροι τους.
Μήπως το ΔΝΤ έχει μια πολλή σκληρή στάση;
Αν εξετάσουμε καλά τα δεδομένα, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε την σημερινή στάση του ΔΝΤ σχετικά με τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να υπενθυμίζουμε πως το 2012 το ΔΝΤ δεν είχε αμφισβητήσει την ικανότητα της Ελλάδα να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα 4,5%, αλλά είχε πει ότι θα πετύχει ακόμα υψηλότερο στόχο του σημερινού 3,5%. Η Ελλάδα έχει πέσει θύμα της αποτυχίας της παγκόσμιας διακυβέρνησης».
