Ένας από τους λόγους είναι ότι οι ειδικοί συμφωνούν ολοένα και περισσότερο ότι η πιθανότητα μόλυνσης με κορωνοϊό σε εξωτερικούς χώρους είναι πολύ χαμηλότερη από ό,τι σε εσωτερικούς χώρους - ωστόσο, δεν είναι μηδενική. 

Δεύτερον, για όσους θέλουν να απολαύσουν πισίνες και υδάτινα πάρκα κατά τη διάρκεια αυτής της  περιόδου, οι οδηγίες και τα μέτρα προστασίας είναι ίδια με οποιαδήποτε άλλη εξωτερική δραστηριότητα:  «Διατηρήστε τις κοινωνικές αποστάσεις, πλένετε συχνά τα χέρια σας, απολυμάνετε επιφάνειες και φοράτε μάσκα, όταν είναι δυνατόν για να διατηρήσετε χαμηλή την πιθανότητα μετάδοσης».  

Βέβαια, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι πισίνες και τα υδάτινα πάρκα παρουσιάζουν μοναδικές προκλήσεις για την τήρηση αυτών των οδηγιών. Η χρήση μάσκας είναι αδύνατη όταν κολυμπά κάποιος και η διατήρηση των αποστάσεων είναι αρκετά δύσκολη σε πολυσύχναστα μέρη, όπως είναι οι πισίνες. Ο κίνδυνος, λένε οι ειδικοί, δεν βρίσκεται στο νερό.  «Δεν υπάρχει τίποτα εγγενές για το νερό των ωκεανών ή ειδικά το νερό της πισίνας, που να το καθιστούν επικίνδυνο. Ο ιός δεν μεταδίδεται μέσω μιας πλωτής οδού», δήλωσε ο δρ. Ebb Lautenbach, επικεφαλής των μολυσματικών ασθενειών στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.  

«Το χλώριο και το βρώμιο που βρίσκονται στις δεξαμενές απενεργοποιούν τον ιό και καθιστούν τον κίνδυνο μετάδοσης ακόμη χαμηλότερο. Υπάρχει μια «θεωρητική» πιθανότητα να μολυνθεί κάποιος από κορωνοϊό από το ίδιο το νερό της πισίνας, αλλά είναι τόσο αμελητέα (η πιθανότητα) που μάλλον είναι ουσιαστικά μηδενική», δήλωσε η Angela Rasmussen, ιολόγος στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Columbia Mailman.  

Πιο πολύ κινδυνεύει κάποιος να μολυνθεί όταν βρίσκεται σε μια πισίνα από τους άλλους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί παρά από το ίδιο το νερό. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο πρωταρχικός τρόπος εξάπλωσης του κορωνοϊού είναι από άτομο σε άτομο, όταν ένα μη μολυσμένο άτομο αναπνεύσει σταγονίδια που προήλθαν από μολυσμένο άτομο μέσω βήχα, φτερνίσματος ή ομιλίας. Αν και είναι πιθανό, η μετάδοση του ιού να προέρχεται από άγγιγμα μιας επιφάνειας με ενεργό ιό, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, «αυτό δεν θεωρείται ότι είναι ο κύριος τρόπος εξάπλωσης».  

Για αυτό οι ειδικοί αναφέρουν ότι πρέπει να «ανησυχείτε λιγότερο για το νερό και την επιφάνεια μιας ξαπλώστρας και περισσότερο για το άτομο που στέκεται δίπλα σας στην είσοδο του πάρκου ή όταν περπατάτε στο ρηχό άκρο της πισίνας. Θυμηθείτε, διατρέχετε μεγαλύτερο κίνδυνο σε εσωτερικούς χώρους, όπως στα αποδυτήρια» αναφέρει η δρ. Rasmussen. «Μπορείτε να φανταστείτε ότι το να περιμένετε σε μια μεγάλη ουρά για να κατεβείτε μια νεροτσουλήθρα, ή να κολυμπήσετε σε μια πισίνα γεμάτη κόσμο, είναι περιβάλλοντα που πιθανώς υπάρχει υψηλότερος κίνδυνος», πρόσθεσε.  

Ο δρ Lautenbach υπογραμμίζει ότι η φύση των δημόσιων πισινών προσφέρει πολύ λιγότερο χώρο για να απλωθεί κανείς από ό,τι άλλες δραστηριότητες, όπως ένα πικνίκ. Παρόλα αυτά πρέπει να τηρούνται τα ίδια μέτρα ασφαλείας.  «Η πρόκληση είναι πραγματικά ότι ισχύουν οι ίδιοι κανόνες. Μπορούμε να πούμε ότι αν κάνετε πικνίκ, είναι πιο εύκολο να φοράτε μάσκα, καθώς είναι εξωτερικός χώρος ενώ στην ουσία δεν μπορείτε να φορέσετε μάσκα στην πισίνα. Δεν θέλουμε όμως και να πνιγούν οι άνθρωποι. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση» τόνισε.   

Σύμφωνα με τον δρ Lautenbach η καλύτερη επιλογή είναι να διατηρούμε τουλάχιστον δύο μέτρα απόσταση από τους άλλους ανθρώπους και να φοράμε μάσκα όταν και όπου είναι δυνατόν, ενώ καλό θα ήταν να ελαχιστοποιηθούν οι δραστηριότητες στο νερό, που είναι πιθανό να μειώσουν τις αποστάσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.