Κυβέρνηση άλλα ντ’ άλλων. Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου αφού πρωτοστατεί σε μία προσπάθεια παραχάραξης της ελληνικής ιστορίας τώρα φαίνεται αποφασισμένος να στέλνει τα ελληνόπουλα υποχρεωτικά στα σχολεία από 4 χρονών διαλύοντας ότι έχει απομείνει από την οικογένεια. Ο κ. Γαβρόγλου και η παρέα του ισοπεδώνουν ένα από τους σημαντικότερους τομείς και πυλώνες της κοινωνίας, όπως είναι η Παιδεία.
Φεύγοντας από εκεί και πηγαίνοντας στο φλέγον θέμα της οικονομίας φαίνεται πώς η κυβέρνησης και το Μέγαρο Μαξίμου, όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται το κακό που έχει κάνει και συνεχίζει στους Έλληνες, αλλά τους εμπαίζει και από πάνω λέγοντας τους πώς η συμφωνία που έκλεισε με τους δανειστές δεν θα έχει καμία δημοσιονομική επιβάρυνση.
Τάδε έφη ο Δημήτρης Τζανακόπουλος με τον πρώην υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη να ξεσπαθώνει και να μιλάει για συμφωνία που συνεχίζει να κρατά εγκλωβισμένη τη χώρα στο μνημονιακό πλαίσιο. Τα ρίχνει στην κυβέρνηση αλλά αφού ο ίδιος δεν συμμετέχει πλέον σε αυτή και διεκδικεί να τεθεί επικεφαλής της τάσης των «αντιφρονούντων» εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα σε παράνοια.
Ο κ. Γαβρόγλου, αφού έχει βάλει ρότα με τους συνεργάτες τους να διαγράψουν την ιστορία και να την παρουσιάσουν όπως αυτοί θέλουν έριξε τη βόμβα πώς θα θεσπιστεί δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση για το σύνολο των νηπίων 4-6 ετών, η οποία θα ανακοινωθεί τον επόμενο μήνα.
«Η ένταξη του συνόλου των νηπίων 4-6 ετών στη δομή της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί σημαντικό στοιχείο του συνολικού μεταρρυθμιστικού σχεδίου που θα παρουσιάσουμε τέλη Ιουνίου», αναφέρει σε συνέντευξή του.
Προσθέτει μάλιστα ότι «στόχος μας είναι όχι μόνο να διευρυνθεί και να γενικευθεί η διετής υποχρεωτική φοίτηση των νηπίων Α’ και Β’ ηλικίας στην προσχολική αγωγή, αλλά και να εφαρμόσουμε αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα, εισάγοντας νέες εκπαιδευτικές μεθόδους. Είναι ένα θέμα που έχει αναδειχθεί πολιτικά από την προηγούμενη σχολική χρονιά μέσα από το περιεχόμενο του στόχου της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης».
Κατά τα άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε τις ώρες διδασκαλίας για να μην φορτώνονται οι μαθητές και ετοιμάζεται να δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις σε παιδικούς σταθμούς για να ελαφρύνει τις οικογένειες που έχουν ακόμη δύο εργαζόμενους και δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους.
Και μετά την ρουκέτα αυτή ήρθε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος να υπερασπιστεί τη συμφωνία με τους δανειστές λέγοντας πώς «έχουμε μια συμφωνία που έχει μια ισορροπία, καθώς πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια κλείνει αξιολόγηση χωρίς επιπλέον δημοσιονομική επιβάρυνση, ενώ είναι και πρώτη φορά που υπάρχουν αντίμετρα».
Εξήγησε την αναγκαιότητα της συμφωνίας γιατί η Ελλάδα δεν έχει πρόσβαση στις αγορές χρήματος, προσθέτοντας ότι σε αυτή τη φάση έπρεπε να έχουμε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης ώστε η οικονομία να προχωρήσει με σταθερότητα και να εμπεδωθεί η εμπιστοσύνη. Τόνισε ότι «η συμφωνία στην οποία καταλήξαμε αποτελεί το κλειδί για να μπορέσει να ολοκληρωθεί με επιτυχία το πρόγραμμα και να μπορέσουμε τον Αύγουστο του 2018 να βγούμε στις αγορές και να αναχρηματοδοτούμε από μόνοι μας το χρέος».
Στον κ. Τζανακόπουλο απάντησε αυτή τη φορά όχι η ΝΔ, αλλά ο Νίκος Φίλης για να αναδείξει το μπάχαλο που επικρατεί σε ένα κόμμα με απίστευτες ιδεοληψίες.
«Η προκαταρκτική συμφωνία για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, σηματοδοτεί την παραμονή της χώρας στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο», γράφει σε άρθρο του με αφορμή τη συμφωνία που έκλεισε τα ξημερώματα της Τρίτης ο Νίκος Φίλης.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός αναφέρεται και στα αντίμετρα της ελληνικής κυβέρνησης τονίζοντας ότι «είναι αναμφίβολα θετικά, δεν είναι σίγουρο όμως ότι αρκούν για να θεραπεύσουν τον πόνο που θα συνεχίσουν να υφίστανται τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα».
Παράλληλα αναφερόμενος στο Eurogroup στις 22 Μαΐου τονίζει την ανάγκη «μεγαλύτερης έντασης» από την πλευρά της κυβέρνησης για το χρέος. «Όχι για να φιλοτεχνηθεί μια νέα «αφήγηση» ή ένα αριστερό success story, αλλά γιατί χωρίς ρύθμιση του χρέους η έξοδος από τα μνημόνια είναι εξαιρετικά αμφίβολη», εξηγεί.
Και προφανώς κάτι ξέρει, αφού η κυβέρνηση όσον αφορά στο χρέος δεν πρόκειται να πάρει τίποτα επί της ουσίας.