Προσφωνείται και «γειτόνισσα» της Μήλου, ενώ έχει το δικό της «κοινό», τους δικούς της τακτικούς επισκέπτες που μετά την πρώτη γνωριμία τους με το νησί δεν σταματούν να επιστρέφουν, αφού την έχουν λατρέψει. Για την ησυχία και τα λευκά κυκλαδίτικα χρώματά της, για τα ασημόχρωμα βράχια της που της χάρισαν κάποτε το όνομα «Αρζεντιέρα», για τη μεγάλη πολυκύμαντη ιστορία της, για τις όμορφες παραλίες της και τα γαλανά νερά της.
Η Κίμωλος βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο των Κυκλάδων, δίπλα στη Μήλο, από την οποία τη χωρίζει το στενό Αμώνι, μόλις μισού μιλίου. Μπορεί πολλοί να μην έχουν επισκεφθεί το νησί, δεν υπάρχει όμως κανείς που να μη γνωρίζει το λευκό πέτρωμα στο οποίο έχει δώσει και το όνομά του. Πρωτεύουσα του νησιού είναι το Χωριό ενώ μικρότεροι οικισμοί που κατοικούνται κυρίως το καλοκαίρι είναι η Ψάθη, η Γούπα, τα Πράσα, η Αλυκή, και η Μπονάτσα.
Αντίθετα με τα περισσότερα μέρη στην Ελλάδα, το Χωριό δεν διαθέτει την κλασική κεντρική πλατεία αλλά πολλές μικρές. Η μεγαλύτερη είναι πάντως αυτή του Σχολείου, με εξαιρετική θέα, όπως και η αυλή του Παντοκράτορα στο Ξαπλοβούνι.
Παρά το μικρό της μέγεθος, η Κίμωλος έχει και πολλές εκκλησίες, περισσότερες από ογδόντα, άλλες μεγαλόπρεπες κι εντυπωσιακές, άλλες μικρές και κατανυκτικές. Άλλες μέσα στο Χωριό κι άλλες στην άκρη κάποιου βράχου, να αντικρίζουν το Αιγαίο. Με προσωπική εργασία όλων των κατοίκων του νησιού χτίστηκε μεταξύ 1867 και 1874 η επιβλητική «Παναγία η Οδηγήτρια».
Περπατήστε στα σοκάκια του Χωριού, κοντοσταθείτε για να δείτε τους ανεμόμυλους και μην παραλείψετε μια βόλτα μέχρι το Σκιάδι, το εντυπωσιακό πέτρινο «μανιτάρι». Η δημιουργία του αποδίδεται στα διαφορετικά πετρώματά του και τους ισχυρούς ανέμους που τα σμιλεύουν. Στο ψαροχώρι της Γούπας παρατηρήστε τα εντυπωσιακά «σύρματα», σπηλιές μέσα στον βράχο όπου φυλάσσονται οι βάρκες. Και φυσικά απολαύστε το μπάνιο σας στις πολυάριθμες παραλίες της Κιμώλου, όπως το απάνεμο Ρέμα, το Κλήμα με τα μεγάλα βότσαλα, τα Πράσα με τη λευκή άμμο και πολλές ακόμα.
Δείτε μερικές φωτογραφίες:
