Υπάρχουν περιπτώσεις που τα στερεότυπα πρέπει να εκμηδενίζονται. Υπάρχουν και περιπτώσεις που πρέπει να διατηρούνται. Στην περίπτωση μας το στερεότυπο που συζητάμε είναι το Βερολίνο. Όχι το Βερολίνο έτσι γενικά κι αόριστα.
Το Βερολίνο σε κάθε μορφή τέχνης. Στη λογοτεχνία, στο σινεμά, στην τηλεόραση. Είναι μια πόλη γεμάτη μυθεύματα σε κάθε της γωνιά.
Είναι μια πόλη που ο αέρας ενσταλάζει ομίχλη σε κάθε τι. Όλες τις εποχές του χρόνου. Ακόμα και το καλοκαίρι θα βρεις βραδιές που η ατμόσφαιρα είναι κάπως «δύστροπη». Κάπως αχνή. Αυτή η αχνάδα είναι που οδηγεί σε ιδιαίτερα όμορφα καλλιτεχνικά πονήματα. Αν έχεις διαβάσει τα βιβλία του Φίλιπ Κερ για παράδειγμα, θα το ‘χεις αντιληφθεί.
