Λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του Αυστριακού συνθέτη Joseph Haydn, τυμβωρύχοι μπήκαν στο νεκροταφείο και ξέθαψαν το φέρετρο. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους συνηθισμένους ληστές των νεκροταφείων, δεν ήθελαν κοσμήματα και άλλα τιμαλφή. Ήθελαν το κρανίο του.
Σήμερα υπάρχουν δυο κρανία μέσα στον τάφο του. Ποιος είναι ο λόγος; Δυο φίλοι του, οι Joseph Carl Rosenbaum και Johann Nepomuk, πληρώσαν έναν νεκροθάφτη ώστε να τους δώσει πρόσβαση στο κεφάλι του για να το προστατέψουν από «βεβήλωση». Στην πραγματικότητα βεβαία ήθελαν να το εξετάσουν φρενολογικά για να διαπιστώσουν αν ήταν πιο ανεπτυγμένο σε μουσικές περιοχές του εγκεφάλου.
Δεν ήθελαν όμως μόνο να το εξετάσουν «επιστημονικά». Το έβαλαν σε μια προθήκη και το εξέθεταν στο σπίτι του Peter. Το κρανίο άλλαζε χέρια μεταξύ των δυο για αρκετό καιρό. Μια ο ένας μια ο άλλος. Και θα συνεχιζόταν για πολύ αυτό, αν ο πρίγκιπας Νικόλαος δεν αποφάσιζε να του προσφέρει μια άξια ταφή, 10 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Όταν έγινε η εκταφή, το κρανίο προφανώς έλειπε (η περούκα του ήταν εκεί). Η έρευνα οδήγησε στους Peter και Rosenbaum. Εκείνοι έδωσαν ένα κρανίο. Οι γιατροί που το εξέτασαν έβγαλαν το συμπέρασμα πως ανήκε σε έναν γηραιό άνδρα. Ο Haydn πέθανε στα 77 του, οπότε θεώρησαν ότι είναι δικό του. Δεν ήταν…
Η αλήθεια αποκαλύφθηκε λίγο αργότερα, όταν η αστυνομία πήγε στο σπίτι του Rosenbaum να το κατασχέσει. Η γυναίκα του το έκρυψε στο κρεβάτι, ξάπλωσε και μόλις οι αστυνομικοί μπήκαν, τους είπε πως είναι «στις μέρες της» και πως έπρεπε να φύγουν. Την άκουσαν.
Πέρασαν 145 χρόνια, αλλά το κρανίο και το σώμα του Haydn συναντήθηκαν ξανά. Μετά τον θάνατο των δυο βέβηλων άλλαξε πολλά χέρια μέχρι να φτάσει στην βασιλική οικογένεια, η οποία διοργάνωσε μια πλούσια τελετή. Μετά από τόσα χρόνια, κανείς δεν ήξερε γιατί στον τάφο υπήρχε ήδη ένα άλλο κρανίο. Οπότε έβαλαν και τα δυο μέσα. Απλά πράγματα…
