Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Β. Ζελένσκι, προσπαθεί να ξαναγράψει την Ιστορία καθώς με νόμο του ουκρανικού κοινοβουλίου εξαιρεί τους Έλληνες, τους Ρώσους και άλλους από τους αυτόχθονες λαούς. 

Με τον νόμο αυτό ορίζονται ως αυτόχθονες εθνοτικές ομάδες της περιοχής οι Τάταροι και δύο συγγενικές τους φυλές.

Δεν χαρακτηρίζονται ως εθνική γηγενής μειονότητα ούτε οι Ρώσοι, αλλά ούτε οι Έλληνες. Μαζί τους και οι Ούγγροι και οι Λευκορώσοι της Ουκρανίας.

Με αυτόν τον τρόπο… σβήνονται τόσο οι Έλληνες της Μαριούπολης, όσο και αυτοί της Κριμαίας, που για το Κίεβο παραμένει ουκρανικό έδαφος.

Οι προθέσεις του Βολοντίμιρ Ζελένσκι γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρες με την αναγνώριση μόνο των τουρκογενών Τατάρων – σχεδόν όλα συνηγορούν ότι η χώρα μετατρέπεται σε δορυφόρο της Τουρκίας, μετά και τις συμφωνίες για αμυντική συνεργασία.

Σημειώνεται πως ο Β. Ζελένσκι έδωσε διαβεβαιώσεις στον ΥΠΕΞ Ν. Δένδια “ότι δεν υπάρχει κανένα νομοθέτημα, είτε προηγούμενο είτε επόμενο, το οποίο να περιορίσει τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Ουκρανία”. Όμως δυστυχώς δεν είπε την αλήθεια καθώς με το νέο νομοσχέδιο “εισάγονται διακρίσεις στους πληθυσμούς”.

Ρωσική αντίδραση

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι το νομοσχέδιο δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Ο αρχηγός του ρωσικού κράτους σημείωσε ότι το να ονομάσουμε Ρώσους ως μη αυτόχθονες ανθρώπους «δεν είναι απλά λανθασμένο, αλλά γελοίο και ηλίθιο» και ότι μια τέτοια θέση δεν συμμορφώνεται με την ιστορία.

Σύμφωνα με τον Πούτιν, οι συνέπειες της έγκρισης αυτού του νομοσχεδίου θα μπορούσαν να συγκριθούν με τη χρήση ενός όπλου μαζικής καταστροφής.

Το σχέδιο νόμου ορίζει την έννοια των «αυτόχθονων κατοίκων της Ουκρανίας» σύμφωνα με την οποία μια αυτόχθων εθνοτική κοινότητα που σχηματίζεται στο έδαφος της Ουκρανίας, είναι φορέας πρωτότυπης γλώσσας και πολιτισμού, έχει παραδοσιακούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς ή αντιπροσωπευτικούς φορείς.

Την ίδια στιγμή ορίζει ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Ουκρανίας είναι εθνική μειονότητα στον πληθυσμό της και δεν έχει δικό της κράτος εκτός της Ουκρανίας.

“Εισάγονται διακρίσεις στους πληθυσμούς και κάποιοι εξυψώνονται”

«Μοιάζει με τον ισραηλινό νόμο για τις εβραϊκές κοινότητες. Ο ουκρανικός νόμος δεν φαίνεται να στερεί κάποιο δικαίωμα από τις εθνικές μειονότητες προς το παρόν, όμως αυτό θα γίνει επί της ουσίας στη συνέχεια. Εγείρει ερωτήματα για ποιο λόγο εισάγονται διακρίσεις στους πληθυσμούς και κάποιοι εξυψώνονται» εξηγεί στο Sputnik, ο Θέμης Τζήμας, δικηγόρος και μεταδιδακτορικός ερευνητής του ΑΠΘ στο Διεθνές Δίκαιο.

«Δεν υπάρχει νόημα στο να μην θεωρείς αυτόχθονες όσους έχουν κρατική οντότητα εκτός Ουκρανίας, δεδομένου ότι Έλληνες και Ρώσοι ζούσαν εκεί πολύ νωρίτερα από τους Τατάρους» προσθέτει και συμπληρώνει ότι από τη μία πλευρά δημιουργείται φυλετικός διαχωρισμός τύπου απαρτχάιντ που μόνο σε εξύψωση δικαιωμάτων των λίγων παραπέμπει, ενώ από την άλλη δημιουργείται ένας «διχασμός και ένας αντιεπιστημονικός διαχωρισμός χωρίς λόγο».

«Ανιστόρητο νομοσχέδιο»

Για ανιστόρητο νομοσχέδιο κάνει λόγο στο Sputnik ο καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας Βλάσης Αγτζίδης.

«Είναι τεράστιο λάθος να γίνεται λόγος για αυτόχθονες κατοίκους της περιοχής και οι Έλληνες να μην συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς ενώ είναι οι αρχαιότεροι κάτοικοι, με αδιάλειπτη παρουσία εδώ και 27 αιώνες. Οι Τάταροι εμφανίστηκαν στην περιοχή αιώνες αργότερα και συγκεκριμένα κατά τον 13ο αιώνα».

Παράλληλα αναφέρει ότι η Ουκρανία πρόκειται για το μόνο κράτος παγκοσμίως όπου υπάρχουν ακόμα σημαντικές ελληνικές κοινότητες, που διατηρούν πλήρη κοινωνική δομή και συνείδηση της εντοπιότητας ενώ υπερβαίνει τα 100.000 άτομα.

100.000 Έλληνες στην Μαριούπολη

Μια νέα πόλη ιδρύθηκε το 1778, από Έλληνες στην οποία έδωσαν το όνομα της Παναγίας, ονομάζοντάς τη Μαριούπολη. Γύρω της υπήρχαν 23 ελληνικά χωριά.

«Στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης είχαν δημιουργηθεί τέσσερις αυτόνομες ελληνικές περιοχές με σημαντική πολιτιστική ανάπτυξη των Ελλήνων. Το 1928, μόνο στην περιοχή της Μαριούπολης, λειτουργούσαν 39 ελληνικά σχολεία πρώτης βαθμίδας, όμως στο τέλος του 1937 με απόφαση της σταλινικής ηγεσίας η ελληνική μειονότητα στοχοποιήθηκε καθώς και αρκετές ακόμα μικρές μειονοτικές ομάδες του πληθυσμού» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής.

«Η πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας κάνει απανωτά λάθη» επισημαίνει στο Sputnik η Λιουντμίλα Κοντοπούλου, που κατάγεται από το Λουγκάνσκ και μένει στην Αθήνα.

«Ο Ζελένσκι προσπαθεί ασκήσει μια άδικη πίεση στις μειονότητες. Δεν μπορεί να διαγράψει το γεγονός ότι η ελληνική εθνική μειονότητα υπάρχει στην Ουκρανία εδώ και αρκετά χρόνια σε πολλά μέρη και μάλιστα κοντά στη Μαριούπολη. Λυπηρό ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ ευχαρίστησε την Ουκρανία ενώ δεν αναγνωρίζει πλέον την ιστορία της» προσθέτει.

«Μακάρι να βρεθεί μια λύση και να σταματήσουν όλα αυτά που συμβαίνουν εκεί. Είμαι πάντως ευτυχής που κατάγομαι από το Λουγκάνσκ και όταν ξαναβρεθώ εκεί δεν θα βιώσω τα ίδια προβλήματα που ζει η Ουκρανία».