
Η Γαλλία κηρύσσει πόλεμο στην ανοχή της, στοχεύοντας τη μουσουλμανική μαντίλα στα κεφάλια ανήλικων κοριτσιών. Πίσω από την απόφαση κρύβεται ο φόβος ότι η λαθρομετανάστευση και η επιβολή ξένων εθίμων απειλούν να διαλύσουν την εθνική της ταυτότητα. Έχει φτάσει η ώρα της αντίστασης;
Η Γαλλία, εξουθενωμένη από την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση και την επιθετική επιβολή ξένων εθίμων, περνά στην αντεπίθεση. Η κυβέρνηση του Εμάνουελ Μακρόν εξετάζει την απαγόρευση της μουσουλμανικής μαντίλας σε ανήλικες κάτω των 15 ετών, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ανακτήσει τον έλεγχο της εθνικής συνοχής. Μια έκθεση που συντάχθηκε κατόπιν εντολής της κυβέρνησης χτυπά συναγερμό: η Μουσουλμανική Αδελφότητα, με τις ρίζες της στην Αίγυπτο του 1928, κατηγορείται ότι σπέρνει τον σπόρο του «πολιτικού ισλαμισμού», απειλώντας να κατακερματίσει τη γαλλική κοινωνία.
Έκθεση-Σοκ: Η Λαθρομετανάστευση Αλλάζει τη Γαλλία
Η έκθεση, που περιήλθε στην κατοχή του AFP, αποκαλύπτει έναν «αντιδημοκρατικό και ανατρεπτικό» χαρακτήρα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που φέρεται να εκμεταλλεύεται τη μαζική λαθρομετανάστευση για να επιβάλει τις αξίες της. Το Μέγαρο των Ηλυσίων δηλώνει αποφασισμένο να δράσει, με μέτρα που «ορισμένα θα ανακοινωθούν, ενώ άλλα θα παραμείνουν απόρρητα». Η Γαλλία, που φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Ευρώπη, αισθάνεται ότι η ταυτότητά της κινδυνεύει από έθιμα που θεωρεί ξένα και επιβαλλόμενα.
Ο ψηφιακός κόσμος κρέμεται από μια κλωστή; Η Ολλανδία προειδοποιεί! Κρύψτε χρήματα κάτω από το στρώμα, ο εφιάλτης έρχεται
Το κόμμα της Αναγέννησης του Μακρόν κηρύσσει ανοιχτό πόλεμο στη μαντίλα, απαγορεύοντάς την σε ανήλικες κάτω των 15 ετών σε δημόσιους χώρους – από δρόμους και πάρκα μέχρι καφετέριες και καταστήματα. «Η μαντίλα υπονομεύει την ισότητα των φύλων και την προστασία των παιδιών», δηλώνουν, ενώ προωθούν τη θέσπιση ποινικού αδικήματος για γονείς που «εξαναγκάζουν» τις κόρες τους να τη φορούν. Η κίνηση αυτή έρχεται ως συνέχεια της απαγόρευσης της αμπάγια στα δημόσια σχολεία το 2023 και της προτεινόμενης απαγόρευσης της μαντίλας σε αθλητικούς αγώνες, σηματοδοτώντας μια σκληρή στάση απέναντι σε ό,τι η κυβέρνηση θεωρεί «εισβολή ξένων εθίμων».
Η Σκιά του Ισλαμισμού
Η έκθεση καταγγέλλει την «εξάπλωση του ισλαμισμού από τα κάτω προς τα πάνω», με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να κατηγορείται ότι προωθεί ιδέες που απειλούν βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα τη γαλλική κοινωνία. Ειδική μνεία γίνεται στους Μουσουλμάνους της Γαλλίας (Musulmans de France), που χαρακτηρίζονται ως το «εθνικό παρακλάδι» της Αδελφότητας. Η εφημερίδα Le Figaro δημοσίευσε αποσπάσματα της έκθεσης, υποστηρίζοντας ότι το κίνημα επιδιώκει να επιβάλει τον νόμο της Σαρία στη Γαλλία – αν και παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν πρόσφατα στοιχεία που να αποδεικνύουν σχέδια για ίδρυση ισλαμικού κράτους.
Η Ομοσπονδία Μουσουλμάνων της Γαλλίας αντέδρασε έντονα, χαρακτηρίζοντας τις κατηγορίες «αβάσιμες» και προειδοποιώντας για τον κίνδυνο να συνδεθεί το Ισλάμ με τον ριζοσπαστισμό. Ωστόσο, η γαλλική κυβέρνηση παραμένει αμετάκλητη, επικαλούμενη τις θανατηφόρες τζιχαντιστικές επιθέσεις που έχουν συγκλονίσει τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Η μαντίλα, για πολλούς, έχει γίνει σύμβολο όχι απλής θρησκευτικής έκφρασης, αλλά μιας πολιτιστικής εισβολής που η Γαλλία δεν είναι πλέον διατεθειμένη να ανεχθεί.
Μια Χώρα στα Όριά της
Η Γαλλία, που ήδη απαγορεύει εμφανή θρησκευτικά σύμβολα σε δημόσια σχολεία και κυβερνητικά κτίρια, σκληραίνει τη στάση της απέναντι στη λαθρομετανάστευση, την οποία θεωρεί υπεύθυνη για την εισαγωγή εθίμων που κλονίζουν την εθνική της ταυτότητα. Οι επικριτές της κυβέρνησης βλέπουν την απαγόρευση της μαντίλας ως στοχοποίηση των μουσουλμάνων, ενώ οι υποστηρικτές της την παρουσιάζουν ως απαραίτητο βήμα για την προστασία της γαλλικής κουλτούρας και της ισότητας.
Η απόφαση αυτή δεν είναι απλώς νομοθετική – είναι μια κραυγή απόγνωσης από μια χώρα που αισθάνεται ότι χάνει τον έλεγχο. Με τη λαθρομετανάστευση να φέρνει κύματα νέων εθίμων και την απειλή του ισλαμισμού να κρέμεται σαν σκιά, η Γαλλία επιλέγει να βάλει φρένο, ξεκινώντας από τα κεφάλια των παιδιών. Το ερώτημα παραμένει: θα καταφέρει να διατηρήσει την ενότητά της, ή θα βαθύνει το χάσμα σε μια ήδη διχασμένη κοινωνία;