Στὴν διήγηση τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ὁ Χριστός ἀπευθύνεται σὲ ἕναν παράλυτο νέο σὲ κάποιο σπίτι τῆς Καπερναοὺμ καὶ τοῦ λέγει «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Κάνει ἐντύπωση κατ’ αρχήν τό γεγονός ὅτι τά λόγια αὐτά ἀπευθύνονται σέ ἕναν ἄνθρωπο σωματικά ἀσθενή. Αὐτός ζητεῖ τήν γιατρειά του καί ὁ Ἱησοῦς τοῦ προσφέρει τήν ἀπαλλαγή ἀπό τίς ἁμαρτίες.
Ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος δὲν κατανοεῖ τὴν σχέση τῆς ἁμαρτίας μὲ τὴν ἀσθένεια. Χάνει ὁλοένα καὶ περισσότερο τὴν αἴσθηση τῆς ἁμαρτίας καὶ δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει, γιατὶ ὁρισμένες πράξεις ποὺ μπορεῖ νὰ τὸν ἐξυπηρετοῦν κοινωνικὰ ἤ καὶ ἀτομικὰ καὶ συμβαδίζουν μὲ τὶς ἐπιθυμίες του νὰ θεωροῦνται ἁμαρτίες. Εὐχαρίστως παραθεωρεῖ κάθε φραγμό, θρησκευτικό ἤ ἠθικό ἀδιαφορώντας ἀκόμη καί γιά τίς ὑποσυνείδητες ἐνοχλήσεις πού συνοδεύουν συνήθως αὐτές τίς ὑπερβάσεις. Κλείνουμε τά μάτια μας μπροστά στή δυσάρεστη καί ἐνοχλητική πραγματικότητα τῆς ἁμαρτίας καί προτιμοῦμε νά τήν ἀναλύουμε δίνοντάς της ἄλλα ὀνόματα ἤ ἐνδύματα.
Ἡ Αγία Γραφή μᾶς παρουσιάζει μιά πολύ βαθειά σύλληψη τῆς ἁμαρτίας, ἡ ὁποία δὲν εἶναι μιὰ ἁπλὴ παράβαση τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μιὰ ἀποτυχία νὰ βροῦμε τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας μας. Ἐὰν ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος καὶ πάσχει ὡς ἄνθρωπος μέσα στὸν κόσμο γιὰ νὰ ἀναστηθεῖ ὡς Θεός, αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ χάλασμα τῆς ἀνθρωπότητας ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἔχει πολὺ μεγαλύτερη ἔκταση καὶ πολὺ πιὸ τραγικὲς συνέπειες ἀπ’ ὅ,τι φανταζόμαστε.
Σέ τοῦτο ἀκριβῶς συνίσταται καί τό ἐλπιδοφόρο μήνυμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στό ὅτι ἀπό τήν ἀγχώδη «ἀσθένεια πρός θάνατο», ἀπό τήν ἀγωνία τοῦ μηδενός, ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου σώζει τόν ἄνθρωπο ὁ Θεός μέ τόν Σταυρό καί τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Καί αὐτά ὄχι μέ τήν ψυχολογική ἔννοια τῆς ἐσωτερικῆς γαλήνης καί ὀμαλότητας, ἀλλά μέ τήν οὐσιαστική ἔννοια τῆς πραγματικῆς ἀλλαγῆς καί μεταμορφώσεως τῆς ἐχθρότητας σέ φιλία, τοῦ ἄγχους σέ εἰρήνη, τοῦ φόβου τοῦ μηδενός σέ βεβαιότητα ζωῆς καί ἐλπίδα ἀναστάσεως.
Λέγοντας ὁ Χριστὸς σήμερα στὸν παράλυτο νέο «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου», ἀπαλλάσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν πηγὴ τοῦ κακοῦ καὶ τὸν ἐλευθερώνει ἀπὸ τὶς συνέπειές του. Ἡ αἰσιοδοξία τοῦ χριστιανικοῦ μηνύματος συνίσταται στό ὅτι εἶναι στραμμένο ὄχι στό παρελθόν, ἀλλά στό μέλλον, ὄχι στό κακό πού κυριάρχησε μέσα στόν κόσμο μέχρι τώρα, ἀλλά στή σωτηρία πού προσφέρεται σάν καινούρια δυνατότητα.
από τη Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής
Πηγή: dogma.gr
