Προβληματισμοί εκφράστηκαν για την «πολύπαθη» Αττική καθώς «εδώ είναι μια μεγαλούπολη η οποία έχει αυξημένη τρωτότητα και είναι εκτεθειμένη στον σεισμικό κίνδυνο». Ο καθηγητής σεισμολογίας και μέλος της Επιτροπής Εκτίμησης Σεισμικού Κινδύνου Γεράσιμος Παπαδόπουλος δήλωσε πως «Η χώρα μας δεν είναι καθόλου έτοιμη, ούτε στο επίπεδο των σεισμών ούτε στο επίπεδο των τσουνάμι».

Στο ερώτημα, λοιπόν, πόσο έτοιμη είναι η Ελλάδα για έναν ακραίο σεισμό ο κ. Παπαδόπουλος έστειλε το προσωπικό του μήνυμα προς την πολιτεία και τους πολίτες λέγοντας ξεκάθαρα ότι δεν είμαστε έτοιμοι.

Σύμφωνα με τον ίδιο «ξέρουμε ότι μεγάλοι και ακραίοι σεισμοί έγιναν στο παρελθόν και κάποια στιγμή θα συμβούν στο μέλλον» και εξηγεί: «Αναφέρομαι σε δυο πολύ μεγάλους σεισμούς όπως το 365μ.Χ., για τον οποίο ασχολείται η παγκόσμια σεισμολογική κοινότητα, που έγινε στα δυτικά της Κρήτης και ανύψωσε το νησί από 6,6μ. έως 9μ., ενώ από την απότομη μετακίνηση στο ρήγμα προκλήθηκε τσουνάμι που κατέκλυσε όλη τη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου με αποτέλεσμα πλοία από την Αλεξάνδρεια να καταλήξουν στις σκεπές των σπιτιών. Έγινε, δηλαδή κάτι ανάλογο με αυτό που είδαμε στον Ινδικό Ωκεανό το 2004 αλλά και στην Ιαπωνία το 2011», είπε.

Το μέγεθος του σεισμού που σημειώθηκε το 365μ.Χ., ήταν μεταξύ 8 και 8,5 ρίχτερ και ο κ. Παπαδόπουλος επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι «πρέπει να προετοιμαστούμε και για αυτό το ενδεχόμενο».

«Θα πει κάποιος κάθε πότε γίνονται αυτοί οι σεισμοί» διερωτήθηκε ο ίδιος απαντώντας ότι «γίνονται σε αραιά χρονικά διαστήματα. Μπορεί να είναι κάθε 500 χρόνια, μπορεί κάθε 1000 χρόνια. Δεν γνωρίζουμε όμως το πότε θα είναι ο επόμενος και το ότι έχουν μεγάλη επαναληπτικότητα δεν μας απαλλάσσει από κάποια ευθύνη καθώς μπορεί να γίνει σε μια χρονική στιγμή που δεν την αναμένουμε».

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ίδιο φαινόμενο επαναλήφθηκε στην ανατολική Κρήτη το 1303. «Ήταν ένας τρομερός σεισμός με τεράστια έκταση βλαβών και μεγάλο τσουνάμι με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα, ενώ το μέγεθός του ήταν επίσης 8 ρίχτερ» συμπλήρωσε ο κ. Παπαδόπουλος.

Τι πρέπει όμως να γίνει ακόμη και στην περίπτωση που οι πιθανότητες να συμβεί ένας ακραίος σεισμός είναι μικρές; Ο κ. Παπαδόπουλος ήταν αφοπλιστικός: «Είναι καιρός πλέον να εξετάζουμε στα σενάρια που έχουμε, τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αντιμετωπίσουμε «αύριο» ένα ακραίο σεισμικό φαινόμενο που το έχουμε μπροστά μας. Και πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό θέμα και όχι εθνικό. Εκείνοι που έχουν κινητοποιηθεί αρκετά για το θέμα είναι οι Αιγύπτιοι οι οποίοι κάθε χρόνο στις 5 Νοεμβρίου, που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για το τσουνάμι, διοργανώνουν ένα αντίστοιχο Συνέδριο διότι φοβούνται τέτοιους σεισμούς και τσουνάμι.

Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει μια διεθνής προσπάθεια να μελετήσουμε αυτά τα φαινόμενα, αλλά και να εξετάσουμε τα σενάρια των συνεπειών που θα έχουμε από ένα τόσο μεγάλο σεισμό όσο και από το τσουνάμι που θα προκαλέσει».