Η συναίνεση που προέκυψε πρόσφατα εντός της κυβέρνησης Τραμπ ορθώς προσδιορίζει την απόλυτη αναγκαιότητα της μόνιμης αποτροπής της Ισλαμικής Δημοκρατίας από τον εμπλουτισμό ουρανίου στο έδαφός της. Η κυβέρνηση Τραμπ πρέπει να παραμείνει σταθερή σε αυτό το ζήτημα και να μην αποδυναμώσει αυτήν την απαίτηση με «δημιουργικές» λύσεις. Το να επιτραπεί στο ισλαμιστικό καθεστώς της Τεχεράνης μια τέτοια δυνατότητα ισοδυναμεί με το να ανοίξει ο δρόμος, όσο συγκαλυμμένος κι αν είναι, για μια πυρηνική βόμβα - ένα αποτέλεσμα που ο κόσμος δύσκολα μπορεί να αντέξει οικονομικά. 

Η γοητεία του να επιτρέπεται στο Ιράν να διατηρεί ένα μη στρατιωτικό πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας συγκαλύπτει ένα επικίνδυνο δυναμικό. Ακόμη και μια εγχώρια, βιομηχανικής κλίμακας ικανότητα εμπλουτισμού, φαινομενικά περιορισμένη στο 3-5% ουράνιο χαμηλού εμπλουτισμού (LEU) κατάλληλο για καύσιμο αντιδραστήρων, είναι γεμάτη κινδύνους. Μια τέτοια προσπάθεια θα καλλιεργούσε εγχώρια τεχνογνωσία και αποθέματα σχάσιμου υλικού, μειώνοντας δραματικά τον «χρόνο απόδρασης» - την περίοδο που απαιτείται για την επίτευξη ουρανίου οπλικής ποιότητας, συνήθως 90% ή υψηλότερο. 

Η ιστορία της διάδοσης των πυρηνικών όπλων είναι γεμάτη με παραδείγματα όπου τα μη στρατιωτικά προγράμματα χρησίμευσαν ως προπέτασμα καπνού για στρατιωτικές προθέσεις. Δεδομένης της αδιαφανούς φύσης της λήψης αποφάσεων του Ιράν, της επιμονής του στην υποστήριξη της τρομοκρατίας, της δέσμευσης του να εξοντώσει το Ισραήλ και του ιστορικού του σε παράνομες δραστηριότητες, η ανάθεση σε αυτό του πλήρους κύκλου πυρηνικού καυσίμου αποτελεί ένα απαράδεκτο στοίχημα. Η διπλή χρήση της τεχνολογίας εμπλουτισμού σημαίνει ότι οποιαδήποτε εγκατάσταση ικανή να παράγει καύσιμο αντιδραστήρα μπορεί, με σχετική ευκολία και ταχύτητα, να επαναχρησιμοποιηθεί για να παράγει υλικό για μια κεφαλή.

Αυτός ο εγγενής τεχνολογικός κίνδυνος μεγεθύνεται εκθετικά από τον χαρακτήρα του ισλαμιστικού καθεστώτος. Μια κυβέρνηση της οποίας τα επίσημα συνθήματα παραμένουν «Θάνατος στην Αμερική» και «Θάνατος στο Ισραήλ» δεν μπορεί να θεωρηθεί ως υπεύθυνος θεματοφύλακας του ατόμου. Οι δηλώσεις της σε αυτό το πνεύμα δεν είναι απλώς πολιτικές τοποθετήσεις. Αντικατοπτρίζουν μια βαθιά ριζωμένη ιδεολογία που εκδηλώνεται σταθερά σε κακόβουλες ενέργειες. Η Ισλαμική Δημοκρατία αναγνωρίζεται ευρέως ως το κύριο κράτος-χορηγός της τρομοκρατίας στον κόσμο, εκτρέποντας συστηματικά τον πλούτο του έθνους της για να χρηματοδοτήσει, να εξοπλίσει και να κατευθύνει ένα τεράστιο δίκτυο δυνάμεων πληρεξουσίων. Από τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και τις σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ μέχρι τους Χούθι στην Υεμένη, αυτές οι ομάδες εργάζονται ενεργά για να αποσταθεροποιήσουν τη Μέση Ανατολή, να υποκινήσουν συγκρούσεις και να στοχοποιήσουν τα συμφέροντα και τους συμμάχους των ΗΠΑ.

Οι δηλώσεις της ηγεσίας της προσφέρουν περαιτέρω ανατριχιαστική σαφήνεια. Όταν ο Ανώτατος Ηγέτης Αλί Χαμενεΐ επανέλαβε πρόσφατα την πεποίθηση του ότι το Ισραήλ «πρέπει και θα εξαλειφθεί» και απαίτησε να «εκδιωχθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες από την περιοχή», διατύπωσε ένα όραμα περιφερειακής ηγεμονίας. Φανταστείτε τέτοιες φιλοδοξίες να υποστηρίζονται από ένα πυρηνικό οπλοστάσιο ή ακόμα και από την λανθάνουσα δυνατότητα παραγωγής ενός κατ' απαίτηση. Αυτή η επιθετική στάση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική σε μια περιοχή που παραμένει η καρδιά της παγκόσμιας παραγωγής ορυκτών καυσίμων, ένας κρίσιμος πόρος για τις οικονομίες παγκοσμίως. Τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα και η παγκόσμια οικονομική σταθερότητα απαιτούν μια Μέση Ανατολή που δεν απειλείται από μια πυρηνικά ενισχυμένη Ισλαμική Δημοκρατία.

Fake news χαρακτήρισε ο Νετανιάχου δημοσίευμα των New York Times σχετικό με το Ιράν

Επιπλέον, η αποδοχή της απαίτησης του Χαμενεΐ για εγχώριο εμπλουτισμό θα ξεκλείδωνε το Κουτί της Πανδώρας του περιφερειακού πολλαπλασιασμού. Εάν χορηγηθεί στην Τεχεράνη αυτή η παραχώρηση, σε ποια λογική βάση θα μπορούσαν να απαγορευτούν παρόμοιες δυνατότητες σε άλλες περιφερειακές δυνάμεις; Έθνη όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, η Τουρκία και τα ΗΑΕ, το καθένα με τις δικές του ανησυχίες και φιλοδοξίες ασφαλείας, σχεδόν σίγουρα θα ένιωθαν υποχρεωμένα να ακολουθήσουν παράλληλες οδούς. Το αποτέλεσμα θα ήταν μια επικίνδυνη καταρράκτη πολλαπλασιασμού, που θα μετατρέψει μια ήδη ασταθή περιοχή σε ένα τοπίο πολλαπλών κρατών με πυρηνικό κατώφλι. Η πιθανότητα λανθασμένου υπολογισμού, τυχαίας κλιμάκωσης ή μιας πλήρους κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών θα γινόταν τρομακτικά πραγματική.

Αυτό δεν αποτελεί θεωρητική ανησυχία σε μια περιοχή που ήδη αντιμετωπίζει την έντονη παρουσία τρομοκρατικών οργανώσεων όπως το ISIS, η Αλ Κάιντα, η Χαμάς και η Χεζμπολάχ. Το φάσμα των εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου σε βιομηχανική κλίμακα που λειτουργούν κοντά σε τέτοιες ομάδες ή ένα Ιράν με πυρηνικά όπλα που αισθάνεται ότι έχει το θάρρος να τους παρέχει ακόμη μεγαλύτερο καταφύγιο και υποστήριξη αποτελεί έναν απαράδεκτο κίνδυνο. Η πιθανότητα πυρηνικά υλικά, τεχνολογία ή, σε ένα εφιαλτικό σενάριο, μια ακατέργαστη συσκευή να πέσουν σε χέρια εξτρεμιστών αποτελεί μια άμεση και υπαρξιακή απειλή που εκτείνεται πολύ πέρα ​​από τη Μέση Ανατολή, φτάνοντας στην ίδια την πατρίδα των ΗΠΑ.

Για αυτούς τους επιτακτικούς λόγους, ηγέτες όπως ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, μαζί με αξιωματούχους όπως ο Πρέσβης Γουίτκοφ και ο Υπουργός Ρούμπιο, είναι απολύτως δικαιολογημένοι για την ασυμβίβαστη στάση τους: η Ισλαμική Δημοκρατία πρέπει να αποκλειστεί κατηγορηματικά από την εγχώρια ικανότητα εμπλουτισμού. Αυτός ο στόχος δεν απαιτεί τίποτα λιγότερο από την πλήρη, επαληθεύσιμη και μη αναστρέψιμη αποσυναρμολόγηση της υποδομής εμπλουτισμού της Ισλαμικής Δημοκρατίας. 

Αυτό περιλαμβάνει την καταστροφή ή την μόνιμη μετατροπή παλαιών παράνομων εγκαταστάσεων, όπως το Φορντόου και το Νατάνζ, την κατάργηση των κέντρων παραγωγής και συναρμολόγησης φυγοκεντρητών και την παύση όλων των σχετικών δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης με σκοπούς διπλής χρήσης. Είναι κρίσιμο να απορρίπτεται κατηγορηματικά κάθε διπλωματικό πλαίσιο από τις «ρήτρες λήξης», οι οποίες απλώς αναβάλλουν την απειλή, επιτρέποντας στο καθεστώς να αναβιώσει και να επεκτείνει νόμιμα το πυρηνικό του πρόγραμμα μετά από ένα αυθαίρετο χρονικό διάστημα. Η μόνη αποδεκτή ρήτρα λήξης είναι το τέλος του καθεστώτος.

Ιράν: Ένας άνδρας εκτελέστηκε κατηγορούμενος για κατασκοπεία υπέρ του Ισραήλ

Ενώ η εξουδετέρωση της άμεσης πυρηνικής απειλής είναι πρωταρχικής σημασίας, πρέπει να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο μιας ευρύτερης στρατηγικής. Σε περίπτωση που προκύψει μια πορεία προς την πλήρη αποδιάρθρωση του πυρηνικού συστήματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους πρέπει στη συνέχεια να αντιμετωπίσουν αυστηρά τις άλλες αποσταθεροποιητικές συμπεριφορές του Ιράν: το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων του , την αδιάκοπη υποστήριξή του στην τρομοκρατία και τις αδιάκοπες προσπάθειές του να αποσταθεροποιήσει τους γείτονές του. Ένα κρίσιμο μάθημα από προηγούμενες διπλωματικές προσπάθειες είναι να αποτραπεί η πρόσβαση του καθεστώτος σε απρόσμενα οικονομικά έσοδα -είτε μέσω άρσης των κυρώσεων είτε μέσω μη δεσμευμένων περιουσιακών στοιχείων- που αναπόφευκτα θα διοχετευτούν σε κακόβουλους σκοπούς.

Τελικά, μια ισχυρή πολιτική απέναντι στο Ιράν πρέπει επίσης να αναγνωρίζει και να υποστηρίζει τις προσδοκίες του λαού του. Εκατομμύρια άνθρωποι στο Ιράν λαχταρούν ελευθερία, οικονομικές ευκαιρίες, υπεύθυνη διακυβέρνηση και ειρηνικές σχέσεις με την παγκόσμια κοινότητα. Μια στρατηγική που αντιτίθεται αποφασιστικά στις επικίνδυνες φιλοδοξίες του καθεστώτος, ενδυναμώνοντας παράλληλα τους πολίτες του μέσω μιας εκστρατείας μέγιστης υποστήριξης, προσφέρει την πιο βιώσιμη οδό προς μια πιο ασφαλή και σταθερή Μέση Ανατολή.