Αρθρογράφος: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

Σε παγκόσμιο ζήτημα έχει αναχθεί η πιθανότητα να αναγνωρίσει επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κάτι που δείχνει πως αν δεν το κάνει η απογοήτευση γι αυτόν και τις ΗΠΑ θα ανέβει κατακόρυφα.

Η κρίσιμη ημερομηνία είναι η αυριανή 24η Απριλίου, ενώ πριν από ένα χρόνο ο Μπάιντεν είχε τοποθετηθεί υπέρ της αναγνώρισης των μαζικών εκτελέσεων και βίαιων εκτοπίσεων εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και είχε πει ότι θα την αναγνωρίσει -αν εκλεγεί- ως πράξη γενοκτονίας.

Γιατί ο Μπάιντεν θα τηλεφωνήσει στον Ερντογάν;

με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Το ο τηλεφώνημα θα αφορά το θέμα της γενοκτονίας αλλά το ζήτημα είναι τι ακριβώς θα ζητήσει ο Τ.Μπάιντεν;

Προφανώς, θα δώσει μια τελευταία ευκαιρία στον Ρ.Τ.Ερντογάν να «συμμορφωθεί» ώστε να μην χρειαστεί να αναγνωριστεί η Γενοκτονία. Δεν θα μας φανεί καθόλου παράξενο.

Για τα συμφέροντα του Ελληνισμού, η Γενοκτονία πρέπει να αναγνωριστεί πάση θυσία.

Θα ανοίξει ο δρόμος για να γίνει αναγνώριση και των τουρκικών εγκλημάτων κατά του Ελληνισμού στην Μικρά Ασία.

Aν γίνει αυτό η Τουρκία θα στριμωχτεί πολύ άσχημα και θα απειληθεί ακόμα και με πολλαπλούς ακρωτηριασμούς.

Διαβάστε εδώ:

Βασικά αντί να πούμε αν θα σταθεί ο Μπάιντεν στο ύψος των περιστάσεων είναι πιο λογικό να πούμε αν θα το κάνει ο Ερντογάν.

Δηλαδή να μην κάνει πίσω σε καμία πίεση του Μπάιντεν, να συνεχίσει ακάθεκτος και να τεθεί οριστικά ταφόπλακα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.

Αν και η Βουλή των Αντιπροσώπων και το Κογκρέσο έχουν αναγνωρίσει τα πρωτοφανή εγκληματικά γεγονότα με τον συγκεκριμένο όρο, μέχρι σήμερα καμία αμερικανική κυβέρνηση, ως και πρόεδρος δεν θέλησε να προκαλέσει αντιπαράθεση και κρίση με την Αγκυρα.

Σημειώνεται ότι πρόσφατα και άλλα Κοινοβούλια δυτικών κρατών (π.χ. η Ολλανδική Βουλή) αναγνώρισαν εκείνες τις πράξεις ως μαζικά εγκλήματα που συνιστούν γενοκτονία συγκεκριμένου πληθυσμού.

Η Αγκυρα, αν και έχει παραδεχθεί ότι έλαβαν χώρα έκτροπα, αρνείται τα περί γενοκτονίας. Σε διάφορες Πολιτείες των ΗΠΑ (που υπάρχουν αρμενικοί σύλλογοι) αυτές τις ημέρες οι αρμενιο-αμερικανικές οργανώσεις έχουν προχωρήσει σε ενημερωτική εκστρατεία, ενώ οι κορυφαίες εφημερίδες «New York Times» και «Wall Street Journal» εκτιμούν ότι με βάση τις τελευταίες πληροφορίες ο Μπάιντεν θα αναφερθεί ως και θα αναγνωρίσει επίσημα την Αρμενική Γενοκτονία.

“Αυτό το βήμα θέλει να το κάνει αύριο, Σάββατο, ανήμερα της συμπλήρωσης 106 χρόνων από τη σφαγή.

Με αυτόν τον τρόπο υλοποιεί μια προεκλογική υπόσχεση, την οποία έδωσε πριν από ένα χρόνο, επισημαίνοντας ότι σιωπή σημαίνει συνενοχή”.

Και η Τουρκία; “Η Τουρκία ως εταίρος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, αντιδρά συνεχώς με αρνητισμό σε τέτοιες εξαγγελίες” σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.

“Αρχές της εβδομάδας ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ότι εάν οι ΗΠΑ επιθυμούν χειροτέρευση των διμερών σχέσεων, είναι δική τους υπόθεση. Η αμερικανική κυβέρνηση αντέδρασε με την επισήμανση ότι ο Μπάιντεν θα κάνει δηλώσεις αύριο Σάββατο”.

Η FAZ κάνει και μια σύντομη αναδρομή υπενθυμίζοντας τα δραματικά γεγονότα του 1915 και 1916 και τις προσπάθειες της Τουρκίας να εμποδίσει επί χρόνια την αναγνώριση της σφαγής 800.000 μέχρι 1,5 εκ. Αρμενίων ως γενοκτονία.

“Παρόλα αυτά γύρω στις 30 χώρες το έκαναν μέχρι τώρα” γράφει.

“Στη Γερμανία ο τέως πρόεδρος Γιόαχιμ Γκάουκ αποκάλεσε το 2015 τη σφαγή των Αρμενίων γενοκτονία και το 2016 ακολούθησε με ψήφισμα και η ομοσπονδιακή βουλή”.

Η αριστερή εφημερίδα TAZ φωτίζει τη γενοκτονία των Αρμενίων από την οπτική γωνία της ιστορικής έρευνας γύρω από τα φριχτά γεγονότα, η οποία άργησε να ξεκινήσει λόγω της πεισματικής άρνησης της Τουρκίας να παραδεχθεί ότι επρόκειτο για γενοκτονία, κάτι που δυσκόλεψε την πρόσβαση σε αρχεία κι άλλες πηγές.

Η εφημερίδα επικαλείται τη μαρτυρία της κοινωνιολόγου και αρμενιολόγου Τέσλας Χόφμαν, η οποία έχει αφιερώσει σχεδόν όλη τη ζωή της στην έρευνα της γενοκτονίας Χριστιανών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

“Ως ένα μεθοδολογικό πρόβλημα θεωρεί η Χόφμαν το ότι ανάμεσα στα γεγονότα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την επιστημονική τους επεξεργασία από το 1960 πέρασε πολύ χρόνος και δεν υπήρχαν επιζώντες και αυτόπτες μάρτυρες που να έχουν βιώσει και επιζήσει από τις μαζικές εκτοπίσεις και τις σφαγές των χρόνων 1915 και 1916” επισημαίνει η εφημερίδα.

“Κενά στην ιστορική έρευνα προέκυψαν επίσης, σύμφωνα με την Χόφμαν, επειδή μέχρι τη δεκαετία του 80 επιχειρήθηκε να φωτιστεί η αρμενική γενοκτονία μέσα στο πλαίσιο της γενοκτονίας των Εβραίων.

Κι αυτό έκλεισε τα (ερευνητικά) μάτια σε κάποιες ιδιαιτερότητες των Οθωμανών που δεν συναντώνται στην Σοά” υπογραμμίζει ο Γερμανός αρθρογράφος δίνοντας ως παράδειγμα την άμεση θανάτωση των ανδρών και την εκτόπιση και τον εκσκλαβισμό των γυναικών σύμφωνα με την παράδοση των τζιχαντιστών σε αντίθεση με την καταναγκαστική εργασία ανδρών και γυναικών στα στρατόπεδα εξόντωσης του Τρίτου Ράιχ” όπως διαβάζουμε στη γερμανική εφημερίδα.

“Ένα άλλο εμπόδιο στην έρευνα ήταν ότι στην υπό σοβιετική κατοχή Αρμενία η επιστημονική επεξεργασία της γενοκτονίας κατέστη εφικτή μόνο από τα τέλη της δεκαετίας του 60.

Όπως σημειώνει η Χόφμαν, μέχρι τότε η φιλολογική, εκδοτική και επιστημονική ενασχόληση με αυτήν την πτυχή της αρμενικής ιστορίας χαρακτηριζόταν εθνικιστική και οδηγούσε σε διώξεις ή αυτολογοκρισία”.