Του Μάνου Χατζηγιάννη
Εδώ και περίπου ένα μήνα μια είδηση έχει περάσει στα…ψιλά της εκκλησιαστικής επικαιρότητας, αλλά τα… απόνερά της φαίνονται πολύ πιο σοβαρά.
Το Κτηματολόγιο «αμφισβητεί» εκτάσεις μοναστηριών και Μητροπόλεων επιφέροντας αναστάτωση και προβλήματα σε πολλούς ναούς και μονές.
Η ανάρτηση των δασικών χαρτών έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό στους κόλπους της διοικούσας Εκκλησίας, καθώς ένας σεβαστός αριθμός εκτάσεων αμφισβητούνται και την ίδια στιγμή τα τέλη υποβολής ενστάσεων για να μπλοκαριστεί το θέμα κατά περίπτωση και να δικαιωθούν εν ελθέτω χρόνο μονές και ναοί είναι πολύ υψηλά σε συνδυασμό με πιθανούς ατέρμονους δικαστικούς αγώνες.
Συνεπώς ελλοχεύει ο κίνδυνος τεράστιες εκτάσεις να χαθούν!
Το θέμα όμως πέραν της πρακτικής έχει και πολιτική διάσταση…
Σε μια εποχή που η κυβέρνηση παντί τρόπω έχει εξαπολύσει δριμεία επίθεση κατά της Εκκλησίας με παραδείγματα όπως το μάθημα των Θρησκευτικών, η καύση τω νεκρών, ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας και άλλα τινά, η ίδια η διοικούσα Εκκλησία δείχνει μουδιασμένη.
Το ξαναγράψαμε μετά την πρόσφατη Ιεραρχία πως είναι άξιον απορίας γιατί συνεκλήθη εκτάκτως αυτή, αφού τα αποτελέσματά της ήταν απογοητευτικά. Τότε αναρωτηθήκαμε αν την κρατάει όμηρο η κυβέρνηση με το θέμα του Κτηματολογίου.
Οι προχθεσινές ανακοινώσεις όμως για την εκμετάλλευση των σχολαζουσών γαιών της Εκκλησίας μετά τη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με τον αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος μας έφερε στην μνήμη μας μια τρόπον τινά….προφητεία του Αλέξη Τσίπρα για την εκμετάλλευση της αγροτικής γης!
Ήταν 15 Σεπτεμβρίου 2013 όταν ο κ. Τσίπρας ομόλογησε ουσιαστικά πως θέλει να βάλει «χέρι» στην αγροτική γη της εκκλησίας.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας τότε σε παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της επίσκεψής του στη ΔΕΘ είχε υποσχεθεί πως θα «μοιράσει την αγροτική γη της Εκκλησίας».
Με μπούσουλα το κακέκτυπο της «σοσιαλμανίας» που πλασάρει συστηματικά, και το οποίο στα χρόνια του (αν)υπαρκτού σοσιαλισμού υπαγόρευε «ανακατανομή της γης», ο νυν πρωθυπουργός είχε πει ξεκάθαρα ποιο είναι το σχέδιό του για την εκκλησιαστική γη.
Για την ιστορία παραθέτουμε το απόσπασμα από εκείνη την ομιλία του:
«Δεσμευόμαστε, επίσης, και εφαρμόζουμε το αγροτικό κτηματολόγιο, το οποίο εντάσσεται στο εθνικό κτηματολόγιο. Και παίρνουμε μέτρα αποτροπής της ακαλλιέργητης παραγωγικής γης. Για παράδειγμα:
· αγροτική γη που έχει κατασχεθεί από την ΑΤΕ, έχει περάσει στη δικαιοδοσία της Τράπεζας Πειραιώς, και σήμερα δεν αξιοποιείται,
· αγροτεμάχια που βρίσκονται στην κυριότητα του δημοσίου και της Εκκλησίας,
Με νομοθετική ρύθμιση, υπό προϋποθέσεις και σε εθελοντική βάση, αποδίδονται για χρήση, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, σε συνεταιρισμούς που θα συσταθούν για το σκοπό αυτό από άνεργους, αγρότες ή άλλους ενδιαφερόμενους.
Το κράτος πρέπει να παρέχει βοήθεια σε όλα τα στάδια της καλλιέργειας, αλλά και στην απορρόφηση των προϊόντων.
Με το στήσιμο δημοπρατηρίων ή συνδρομή για τη διάθεση των προϊόντων στο εξωτερικό.
Αυτό είναι ένα συγκεκριμένο παράδειγμα διασύνδεσης του πρωτογενούς με τον κοινωνικό τομέα, με άμεση θετική συνέπεια στο εισόδημα και την απασχόληση.»
Μίλησε λοιπόν για το “αγροτικό κτηματολόγιο” που εντάσσεται στο εθνικό κτηματολόγιο. Και σήμερα βλέπουμε πως μέσω του Κτηματολογίου προκαλεί πυρετό στους εκκλησιαστικούς κύκλους.
Ο χρόνος θα δείξει που το πάει…
